சமீபத்தில் கடந்த 2022 ஜனவரி மாதம் தமிழ் பாரம்பரிய அறக்கட்டளை கலிங்கம் பற்றி ஒரு பேச்சு கச்சேரி நடத்தியது. எட்டு தலைப்புகளில், தமிழில் கலிங்க (ஒடிசா மாநில) வரலாறு, கல்வெட்டு, சிற்பம், கோயில் கலை போன்றவை காட்சிகளோடு பேசப்பட்டன. இதில் மௌரிய மன்னன் அசோகன் கல்வெட்டும், மகாமேகவாகன வம்ச மன்னன் காரவேலன் கல்வெட்டும், நான் பேசிய தலைப்புகள்.
மௌரிய அசோகனின்
கல்வெட்டை விவரித்து பின்னர் தனி கட்டுரையாக எழுதுவேன்.
இங்கே காரவேலன்
கல்வெட்டை பார்போம். அசோகன் கலிங்கத்தின் மேல் போர் தொடுத்தான் என்று நாம் அறிவோம்.
ஆனால் அவனை எதிர்த்த கலிங்க மன்னனை பற்றியோ வம்சத்தை பற்றியோ எந்த தகவல்களும் இல்லை.
கல்வெட்டும் இல்லை. அசோகனின் கலிங்கப்போர் நடந்த சுமார் நூறாண்டுகளுக்கு பின், கலிங்கத்தை
ஆண்ட மன்னன் காரவேலன். அவனுடைய கல்வெட்டு ஒன்றே ஒன்று உதயகிரி மலையில் ஹாதிகும்பா
(ஹாதி=யானை; கும்பா=குகை) என்னும் குகையின் விதானத்தில் கிடைத்தது. பிராகிருத மொழியில்
பிராமி லிபியில் பதினைந்து அடி நீளமும் ஐந்தரை அடி அகலமுமான இக்கல்வெட்டில், பதினேழு
வரிகள் இருபது வாக்கியங்களாக அமைந்துள்ளன.
புவநேச்சுரம் நகரின்
எல்லையில் உதயகிரி கண்டகிரி என்று இரு மலைகள். கண்டகிரி மலையில் பல சமண குகைகளும்,
அவற்றுள் தீர்தங்கரர் மற்றும் யக்ஷிகளின் சிற்பங்களும் உள்ளனர். ஒரு சமணகோயிலும் உள்ளது.
உதயகிரி - காரவேலன் கல்வெட்டுள்ள மலை |
காரவேலன் கல்வெட்டு |
With THT group and Kharavela inscription |
உதயகிரி மலையில்
குகைகள் உள்ளன; ஆனால் சமண சிற்பங்கள் ஏதும் இல்லை. ராணிகும்பா என்னும் குகையில் இருக்கும்
பல்வேறு சிற்பங்கள் காளிதாசன் இயற்றிய அபிஞான சாகுந்தலம் என்னும் நாடகக் காப்பியத்தின்
சில காட்சிகளை காட்டுவதாக சில கலை வல்லுனர் கருதுகின்றனர். உதயகிரி கண்டகிரி சிற்பங்கள்
குகைகள் பற்றி பத்ரி சேஷாத்ரியின் உரை காணலாம்.
காரவேலன் கல்வெட்டுள்ள
மலை மேல் ஒரு சைத்தியத்தின் அதிட்டனாம் மட்டும் மிச்சமுள்ளது. கல்வெட்டின் பதினேழாம்
வாக்கியத்தில் விஜயசக்கரத்தில் குமரி மலையில் காரவேலன் அருகர்களுக்கு ஆலயம் எழுப்பினான்
என்று குறிப்பால், இந்த மலைக்கு குமாரிமலை என்ற பெயர் இருந்ததாகவும், அவன் எழுப்பிய
அருகர் ஆலயத்தின் எச்சமே இந்த சைத்தியம் என்றும் கருதலாம்.
சைத்தியத்தின் அதிட்டனாம் |
இந்த கல்வெட்டை
கிபி1825ல் ஸ்டெர்லிங்க் கண்டுபிடித்தான். கர்ன்ல் கிட்டோ என்னும் கிழக்கி இந்திய கம்பெனியின்
ராணுவ அதிகாரி பிரதி எடுத்தான். அப்பொழுது இந்த லிபி அடையாளம் தெரியாத புதிராகவே இருந்தது.
இந்த லிபியை பல கல்வெட்டுகளை படித்து மீட்டுதந்த ஜேம்ஸ் பிரின்சப், 1837ல் காரவேலன்
கல்வெட்டை ஆங்கிலத்திற்கு மொழிபெயர்த்தான். 1861 இந்திய தொல்லியல் துறை நிறுவப்பட்டது.
துறை தலைவர் கர்னல் அலெக்ஸாண்டர் கன்னிங்காம் 1877ல் இந்த கல்வெட்டை இன்னொரு பிரதி
எடுத்தான். 1880ல் அதை ராஜேந்திர லால் மித்ரா ஆங்கிலத்தில் மொழிபெயர்க்க, 1888ல் பகவான்
லால் இந்திராஜி காரவேல மன்னனின் பெயரை அடையாளம் காட்ட, இதன் சிறப்பு தெரியவந்தது.
1895 முதல் 1942 வரை பியூலர், ஃப்ளீட், ஜெய்ஸ்வால், பானர்ஜி, பாருவா, டி.சி. சர்கார்
ஆகியோர் பல சொற்களிலும் பொருளிலும் பாடபேதங்களை பதிவிட்டனர்.
ஏன் இத்தனை பாட
பேதங்கள்? காரவேலன் காலத்து பிராகிருதம் எங்கும் வழக்கில் இல்லை. பிராகிருத சொற்களுக்கு
சமமான சம்ஸ்கிருத சொற்களை யூகித்து பொருளை புரிந்துகொள்ள ஒவ்வொருவரும் முனைந்தனர்.
கல்வெட்டில் சில சொற்களும், ஒரு சில சொற்களில் சில எழுத்துக்களும், அழிந்துவிட்டன.
இப்பிரிதியின் படத்தில் புள்ளியுள்ள எழுத்துக்கள் அழிந்துபோனதற்கு அடையாளம்.
காரவேலன் கல்வெட்டு
இந்திய வரலாற்றில் பெரும் முக்கியம் பெற்றது.
அதுவே ஒரு கலிங்க மன்னனின் மிக தொன்மையான கல்வெட்டு. (இன்று பிகார் என்று அழைக்கும் மகத நாட்டு மன்னன் அசோகன் ). காரவேலன் தோன்றிய மகாமேகவாகன வம்சத்தின் ஒரே கல்வெட்டு. இதில் கிடைக்கும் பல வரலாற்று தகவல்கள் வேறு எந்த கல்வெட்டிலோ நூலிலோ செப்பேட்டிலோ இல்லை.
மேலும், ஒரு மன்னனின்
ஆட்சியாண்டுகளை வரிசையில் கூறி ஒவ்வொரு ஆண்டிலும் நிகழ்ந்த முக்கிய போர்களை, அரசபணிகளை,
சாதனைகளை, வாழ்க்கை சம்பவங்களை கூறும் அபூர்வ கல்வெட்டு.
அர்த்த சாத்திரத்தில்
சானக்கியன் போற்றும் பிரஞாபன லேகன (”பொது அறிவிப்பு”) விதிகளுக்கு காரவேலன் கல்வெட்டு
தனிச்சிறப்பான சான்று என்மனார் அறிஞர். சானக்கியன் கூறும் ஆறு குணங்களையும் இதில் காணலாம்.
- அர்த்தக்கிரமம் (சீரான அமைப்பு )
- சம்பந்தம் (பொருத்தம்)
- பரிபூரணதா (முழுமை)
- மாதுர்யம் (இனிமை)
- ஔடர்யம் (கம்பீரம்)
- ஸ்பஷ்டவம் (தெளிவு)
ஆட்சியாண்டை தவிற
103ம் ஆண்டு, 113ம் ஆண்டு, 165ம் ஆண்டு என்று சில குறிப்புகள் உள்ளன. இவை கலியாண்டாகவோ
சக ஆண்டாகவோ இருக்க வாய்ப்பில்லை. காரவேலன் சமண மதத்தை சேர்ந்தவன் என்பதால் மகாவீர யுகத்தையும் அந்த ஆண்டுகணக்கையும்
குறிப்பதாக அறிஞர் கருதுகின்றனர். கடைசி ஜைன தீர்த்தங்கராரான வர்தமான மகாவீரர் பரிநிர்வாணம்
(மரணம்) அடைந்த ஆண்டு முதல் தொடங்குவது இந்த மகாவீர யுகம். அதற்கு சமமான கிறுத்துவ
ஆண்டை கல்வெட்டு மொழிப்பெயர்ப்பாளர்கள் கொடுத்துள்ளனர்.
எனக்கு பிராகிருதமோ
சம்ஸ்கிருதமோ தெரியாது. தமிழில் ததிங்கிணதோம் தான். நான் தொல்லியல் நிபுணனும் அல்லன்.
சமணமும் தெரியாது. கடைசி நான்கு வரிகளில் வரும் பல சொற்றொடர்களும் வர்ணனையும் சமண தத்துவம்,
நூல்கள், வரலாறு ஆழ்ந்து அறிபவர்க்கே சரியாக விளங்கும் என நினைக்கிறேன்.
ஆங்கில மொழிபெயர்ப்பின்
அடிப்படையில், எனக்கு புரிந்த அளவில் தமிழாக்கம் செய்துள்ளேன்.
---------
வரி 1
ஐரேன மகாராஜேன மகாமேகவாகனேன
சேதிராஜவம்ச-வதனேன பசத-சுப-லகனேன சதுரந்த-லூடன-குண-உபேதேன
கலிங்காதிபதினா-சிரி-காரவேலேன
அருகருக்கு வணக்கம். அனைத்து சித்தருக்கும் வணக்கம்
ஐ மகாமேகவாகனன், மகாராஜன், கலிங்க அதிபதி, சேதிவம்ச வர்தனன், சுப லக்ஷணம் உடையவன், நாற்திசையும் புகழ் பரவிய குணவான், செம்மேனியன் திரு காரவேலனால் பதினைந்து வருடம் இளவரசனுக்கு தகுந்த விளையாட்டுகள் விளையாடப் பெற்றன.
வரி 2
குமார-கீடிகா | ததோ லேக-ரூபா-கணனா-வவஹாரா-
விதி-விசாரதேன சவ-விஜாவதாதேன நவ-வசானி
யோவராஜ(ம்) பசாசிதம் | சம்பூண-சதுவீசதி-வசோ
ததானி வதமான-சேச-யோவனாபிவிஜயோ ததீயே
அதன் பின், எழுத்து(லேக) பணம்(ரூபா) கணக்கு(கணணம்), நிர்வாகம் ஆகிய கலைகளில் வல்லவனால் ஒன்பது வருடம் யுவராஜனாய் ஆளப்பெற்றது.
இருபத்திநான்கு வயது கடந்தபின், தன் இளமை (யோவனா) போர் வெற்றிகளால் செல்வம் பெருக, கலிங்க ராஜவம்சத்து மூன்றாம் (ததியே=த்ருதீய) அரசனாக மகாராஜ அபிசேகம் செய்யப் பெற்றான்.
வரி 3
பாபுனாதி | அபிசிதமதோ ச பதமே வசே வாத-
விஹத கோபுர-பாகர-நிவேசனம் படிசங்காரயதி
கலிங்கநகரி-கிபீரம் சீதல-தடாக-பாடியோ ச
பந்தாபயதி சவூயான-படிசந்தபனம் ச
முதல் (பதமே=பிரதமே) வருடம் முப்பதியைந்து (பனதிசாஹி=பஞ்சத்ரிம்ஷதி) நூறாயிரம் (சத-சஹஸ்ர) செலவில், புயலால் முறிந்த (வாத-விஹத) கோபுரம் பிராகாரம் (பாகர) கட்டடம் (நிவேசனம்) சீரமைத்து தடாக கரைகள் சீரெழுப்பி மக்களை மகிழ்வித்தான்.
வரி 4
இரண்டாம் (துதியே=த்விதீயே) வருடம் சாதகர்ணி (மன்னனை) கருதாமல் மேற்கு திசையில் குதிரை(ஹய) யானை(கஜ) நர(கால்நடை வீரர்) தேர்(ரத) பலர் கொண்ட சேனை அனுப்பி கிருஷ்ணவேணா நதி அடைந்து அசிக நகரம் கைபற்றினான்.
வரி 5
விஜாதராதிவாசம் அஹத-புவ-கலிங்க-புவராஜ
நிவேசிதி-விதத-மகுட-சபிலதிதே ச நிகித-சத
உற்சவம்(விழா) நடத்தி மக்களை மகிழ்வித்தான்.
மீண்டும், நான்காம்(சவுதே=சதுர்தே) வருடம் எந்த கலிங்கராஜனும் நுழையாத வித்யாதரரின் நகரம் நுழைந்து, ரடிக-போஜகரின் செல்வமும் ரத்தினமும் பரித்து, மகுடமும் பட்டத்து குதிரையும் சாய்த்து, குடையும் (சத்ர) தங்கக்குவளையும் (பீங்கார) ஒதுக்கி, காலடி பணிய வைத்தான்.
வரி 6
பாதே வந்தாபயதி | பஞ்சமே ச தானி வசே
நந்தராஜ-திவசசத-ஓகாடிதம் தனசுலியவாடா-
பணாடிம் நகரம் பவேசயதி ச... | அபிசிதோ ச
.... ராஜசேயம் சந்தசயந்தோ சவ-கர-வண
தனசுலியவாடா கால்வாயை தலைநகருக்கு கொண்டுவந்தான்
வரி 7
சதமே ச வசே பசாசதோ வஜிராகரவதி-குசித-கரினி ஸா மதுகு-பத
பும்னோ...த பா... | அடமே ச வசே மஹதா-சேனாய
(அபதி)ஹத-(பி)தி-கோரதகிரிம்
அபிசேகம் செய்த (ஆறாம் வருடம்) செல்வத்தை (ஷ்ரேயம்) நகர-ஜனபத மக்கள் அனுபவிக்க அவர்கள் பல நூறாயிரம் மதிப்புள்ள வரிகளையும் தானங்களையும் வழங்கினான்
ஏழாம் (சதமே) வருடம் (ராணி)) வஜிராகரவதி சேர்த்த புண்ணியத்தால் தாய் எனும் கௌரவம் அடைந்தாள்
வரி 8
யமனா-(நதீம்)... | பலவபார
எட்டாம் வருடம் பெரும் சேனையுடன் கோரதகிரி (கழுகுமலை?) பற்றி ராஜகிருஹ மன்னனை (நப=ந்ருப) துன்புருத்தினான். இதை தொடர்ந்து சேனையுடன் யமுனை நதி வரை சென்று மதுரா நகரை விடுவித்தான். பழம்சுமந்த (பலவபார) (கல்ப-விருட்சம்) கபுருக சுமந்து நாலவகை படையுடன் தூபத்திற்கு எல்லா கிரஹவாசிகளாலும் பூஜிக்கப்படும் ஸ்தூபத்திற்கு சர்வகரஹண விழா நடத்தி, ப்ராமண ஜாதியருக்கு பரிசு வழங்கி, அருகர்களை (வணங்கினான்).
வரி 9
கராவாசி-பூஜி | ...டூ | ...யா சவ-கஹனம் ச
காரயிதும் பமணானம் ஜாதிம் பரிஹாரம் ததாதி
அரஹத ச....... சுவிஜய
வரி 10
பாசாதம் காரயதி அடதிசாய-சத-ஸஹஸேஹி.
(ஒன்பதாம் வருடம்) வெற்றிக்கு பின் ப்ராசி நதியின் இரு கரையிலும் மகாவிஜய பிராசாதம் எனும் அரண்மனையை (ராஜ-நிவாசம்) முப்பத்தி எட்டாயிரம் செலவழித்து கட்டுவித்தான்.
பாரதவச-படானம் மஹீ-ஜயனம்...
காராபயஹதி | ......... பாயாதானம் மணிரதனானி-சஹ
யாதி | (சஹயாதி ??|| உபலபதே??)
பத்தாம் (தசமே) வருடம் பாரதவர்ஷத்தை மஹீஜயனம் (பெரும்வெற்றி) கொள்ள படைகள் பயின்றன. பிதுடம் என்னும் அவ-ராஜ (பர்மா) தேசம் நுழைந்து கழுதைகள் (கதபன) பூட்டிய ஏரால்(கலேன) வயல் உழுது (காசயதி) தன்னாட்டு நலனிற்காக 113ம் ஆண்டு (தேரசவச-சத) உருவாகிய தமிழ்நாடுகளின் சங்கத்தை (தமிர தேச சங்காதம்) பிளந்தான்(பிந்ததி).
வரி 11
கதபனகலேன காசயதி ஜனபத-பாவனம்
ச தேரசவச-சத-கதம் பிந்ததி தமிர-தஹ-
சங்காதம் | பாரசமே ச வசே ...... ச(ஹ)சேஹி
விதாசயதோ உதராபத-ராஜானோ
பன்னிரண்டாம் வருடம் வடதிசை மன்னர்களை அஞ்சவைத்து மகத கங்கை நதிநீரை யானைகளும் குதிரைகளும் பருகவைத்து, மன்னன் பிரஹஸ்பதிமித்ரனை தன் காலடி பணியவைத்து, நந்த ராஜர்களால் கடத்திச் செல்லப்பட்ட ஜீனரின் சிலையை அக்கோயிலில் வணங்கி, அங்க மகத நாட்டு அரண்மனை ரத்தினங்களை கலிங்கத்திற்கு கொண்டுவந்தான்.
வரி 12
கங்காய பாயயதி மாகதம் ச ராஜானாம்
பஹ(ஸ)திமிதம் பாதே வந்தாபயதி நந்தராஜ-
நீதம் ச கலிங்கம்-ஜீனம் சந்நீவேசே *** (கஹ)-
ரத(னா)னி படீஹாரேஹி அங்க-மகத-வசும் ச நேயதி |
வரி 13
நிவேசயதி சத-விசிகானாம் பரிஹாரேஹி |
அபுதமசரியம் ச ஹதி-நவ-நீதம் பரிஹரதி
*** ஹய-ஹதி-ரதன-மானிகோ பாண்ட-ராஜ (சேதானி
அனேகானி) முத-மனி-ரதனானி ஆஹராபயதி இத சத-ச...
கலிங்கம் வந்து கோபுரங்களின் சிகரங்களில் கொடிகளை பறக்கவைத்தான். யானைகளும் படகுகளும் கொண்ட அற்புதமான ஆச்சரியமான படைசெலுத்தி பாண்டியமன்னனின் (பாண்டராஜ) பலநூறாயிரம் முத்துமணி-ரத்தினங்களுக்கு விலைபோகும் குதிரை யானை மணிகள் ரத்தினங்களை எடுத்துவந்தான்.
வரி 14
சகே-குமாரி-பவதே அரஹதே பகிண-சம்சிதேஹி
காய-நிசீதீயாயா யாபுஜவகேஹி ராஜ-ப4தினா சின-
வதானா வச-சிதானா பூஜானுரத-உவாசக-
காரவேல-சிரினா ஜீவ-தேஹ-(சிரிதா) பரிகாதா |
பதிமூன்றாம் வருடம் விஜயசக்கரத்தில் குமாரி மலையில் பூஜையில் வல்லவனான ஜீவதேக இயல்பறிந்த காரவேலஸ்ரீ உடலிலிருந்து ஆன்மாவை விடுதலை (காய நிசீதீயாயா) செய்துகொண்டவரான அருகர்களுக்கு (அரஹதே) ஆலயம் (ஸ்தூபம்? சைத்யம்) எழுப்பினான்
(இங்கே தெளிவில்லை)
வரி 15
ஞானினம் தபசி-இசினம் சங்க4யனம் அரஹத-
நிசீதீயா சமீபே பாபா4ரே வராகார-சமுதாபிதாஹி
அனேக-யோஜனாஹிதாஹி.... சிலாஹி சிம்ஹபதா-ராணீ-
சிந்துலாய நிசயானி |
எல்லா திசைகளிலிருந்தும் பல யோஜனை தூரங்களிலிருந்தும் ஞானிகளாம் தபஸ்வி-ரிஷிகளாம் போற்றதகுந்த (சுவிஹித) சமணர்கள், மலைமேல் அருகன் கோவிலின் அருகே அமைத்த பிராகாரத்தில் சிம்ஹம்பத ராணி சிந்துலா அமைத்த கல் (சிலாஹி) பலகையை வந்தடைந்தனர்
வரி 16
பதிடா2பயதி பானதரிய-ஸட-ஸத-(வ)சேஹி
மு(ரி)கிய-கால-வோசிம்ன ச சோயட2-அங்கம்
சந்திகம் துரியம் உபாத3யதி | கே2ம-ராஜா ஸ
வத-ராஜா ஸ பிக்கு-ராஜா தம-ராஜா பசந்தோ
சுநந்தோ அநுபவந்தோ கலாணானி |
வைடூரியம் பதித்த தூண்கள் கொண்ட அந்த மன்றத்தில் 165ம் ஆண்டு முதல் (பானதரிய-ஸட-ஸத-(வ)சேஹி) மலிந்து வரும் பன்னிரண்டு அங்கங்களை (சமண புனித நூலகளை) வாசிக்க வைத்தான். இவன் நலம்புரியம் (கேம=க்ஷேம) அரசன், செல்வ (வத=வ்ரத?) ராசன் பிக்கு அரசன் தர்ம அரசன். அந்நூல்களை கேள்விகேட்டு (குறைகேட்டு?) செவிசாய்த்து, அனுபவித்து புரிந்துகொள்பவன்.
வரி 17
தேவாயதன-சங்காரகாரகோ அபதிஹத-சக-
வாஹன-பலோ சக-தரோ குத-சகோ பவத-சகோ
ராஜசி-வம்ச-குல-விநிஷிதோ மகாவிஜயோ ராஜா-
காரவேல-சிரி |
குணத்தில் சிறந்தவன், எல்லா மதங்களையும் பூஜிப்பவன், எல்லா கோயில்களுக்கும் (சவ-தேவாயதனம்) நன்மைசெய்பவன் (சம்காரகாரக) வெல்லமுடியா படைவாகனம் உடையவன், (தர்ம?வெற்றி?) சக்கரம் உடையவன், ராஜவம்சத்தினரை காப்பவன், மகாவிஜயன், ராஜா காரவேல ஸ்ரீ.