McCarthy, multiculuralism and me

John McCarthy is one of the towering giants of Computer Science. He is one of the founders of Artificial Intelligence, he developed the LISP programming language, and he also basically invented the concept of time-sharing computers.

In 1992, I was in my second year of the Computer Science program at Texas AandM University, pursuing a Master’s degree. Artificial Intelligence was one subject I took in the first semester. We learnt and programmed in LISP in that course. Robotics was another course I took in the first semester, and Expert Systems and Machine Learning were two courses I studied in the second semester. My ambition was AI.

Me in 1992, in my office at Texas A&M University

The Internet was mainly email and Usenet in those days. The WorldWideWeb was in its infancy but I saw my first web page only in 1994. Usenet was the precursor to the Web, MySpace, Facebook, Twitter, etcetera – a gigantic collection of bullettin boards on various topics.  I sometimes wasted time debating cricket, politics, cinema, Tamil language etc on some Usenet groups like soc.culture.indian, rec.sports.cricket etc.  Perhaps the only useful thing I did was type in Kulasekara Azhwar's Perumal Tirumozhi in Adami software. It turns out that some other guy called Badri Seshadri was doing the same. But, ten-fold.

One random day, I read a post on multiculturalism, academic courses, Indian reformers banning sati etc. This was  a reply to a reply to an original post, and I added my comments without reading the orignial post. There was a reply soon after, and I noticed that the author was… John McCarthy. Computer Science Department, Stanford.

At first I thought it was some student with a famous name….Surely the father of AI wasn’t have a chat with me… Shortly thereafter I realized that it was indeed the same John McCarthy whose very LISP I had learnt the previous year. The SAIL in his email address was “Stanford Artificial Intelligence Lab”.

Mind BLOWN.

For a while I was puzzled, though. Why is the Father of AI writing about multiculturalism and general college syllabus? I was studying in the most conservative large university in the USA, and I was fairly liberal then, so the woke liberalism of other colleges was a closed book to me then. Today his warnings and concerns seem realistic and reasonable. In 1992, I wondered if he was a white supremacist.

At that time, I had given up on AI as going nowhere, and having poor prospects for a mediocrity like me, after two semesters of studying AI subjects. I wondered if McCarthy felt  the same, which is why he was writing about culture. His wikipedia page says he was active on social groups in the 1990s.

John McCarthy, Photo from Stanford University website

Anyway, it was still something amazing. One could interact with a superstar of computer science over the internet. Today we can follow hundreds of superstars on Twitter or Facebook. But back then it was amazing.  My one great regret of my Texas AM days, is that I never took the chance to stop by the office of Normal Borlaug, who was an emeritus professor at the Agricultural department. Perhaps just to say thanks. But I would have been too star struck to say anything, let alone anything intelligent. I wonder what I would have said, if I had met McCarthy in 2000, when I lived in California for a few months. Probably the same starstruck mouth agape feeling.

Relevant Links

The SQL Server box (in Tamil)

Personal blogs

Education - a Sanskrit proverb

 आचार्यात् पादं आदत्ते पादं शिष्य स्वमेधया ।

पादं सब्रह्मचारिभिः पादं कालक्रमेण च ॥

Aacaaryaat paadam adattE 

paadam shishyasvamEdayaa

paadam sabrahmacaariBhyaH 

paadam kaalakramENa ca

Meaning by word

Aacaaryaat - from the teacher 

paadam - a quarter (1/4)

adattE - is received

shishya - student

svamEdayaa - intellect or motivation

sabrahmacaariBhyaH - from fellow student

kaalakramENa - experience

ca - an

Translation

A quarter of one's knowledge or learning is received from the teacher, a quarter from the student's own ability, a quarter from fellow students, a quarter from experience. 

This is a subhaashitam (or bon-mot or proverb) in Sanskrit about education. The word itself (veda or vidya ) is not used in the proverb, but is implied. The word used for student is brahmachaari, which technically means bachelor. In ancient times, ashramas were the schools, and only bachelors were admitted, so the word expresses that cultural artifact. The European world still uses the term Bachelor or Baccalaureate for basic college degrees in arts business technology or science.

I first stumbled upon this proverb in a beginner's book on Sanskrit, given to my Sri Balasubramanian, around 2011 when he started teaching some of us Sanskrit. I pass it on to students whenever I teach them. 

I wish I had known this proverb as a student. I would have spent more time and effort learning from fellow students. I wish this were taught to all the extra hardworking teachers, who will hopefully learn to ease off, and to some happy-go-lucky teachers who wont feel too much guilt. I have noticed that almost all classes of students seem to fall under some sort of normal distribution by talent, desire, effort, diligence, passion, attention, interest etc. Not every teacher is good at explaining every aspect of his or her subject. And students often learn some concept better from a fellow student than a teacher, even an outstanding teacher. As S Muthiah and other historians of Madras have remarked (including, recently, Matt Ridley in his book The Evolution of Everything), this system of fellow students teaching younger students, was formally used in Indian education in the Madras Presidency (before being supplanted by British model of education). This was called Madras System and was introduced in several schools in Scotland by Dr Andrew Bell, who learnt and used it in Madras, India. After Bell's death, the Madras system was replaced by different teaching methods. There is still a Madras College in Scotland, which mentions Dr Andew Bell, but leaves out all mentions of Madras.

This is true whether they are in a classroom setting or in a open-air location like a monument or some public place. Age, gender, social or economic background doesnt seem to matter. 

Related posts

Tamil translation of this poem

School education in Tamilnadu - translation of Jayamohan's essay

Andrew Bell and Madras system of education - essay in Madras Musings

Madras - India's first modern city - S Muthiah lecture

Wikipedia has named this the Monitorial System rather than Madras System. Quite similar to how Lavoisier's name was removed from Lavoisier's Law, I suppose 

செவிலியர்க்கு பல்லாண்டு

மெய்யத்து மலையான் 
படம்: அஷோக் கிருஷ்ண்சாமி

பல்லாண்டு பல்லாண்டு பல்லாயி ரத்தாண்டு  பலகோடி நூறாயிரம்

மல்லாண்ட நலிமேனி குணம்பேணும் தொண்டர்க்கு பல்லாண்டு பல்லாண்டு

படியாமல் நோய்பிரிய புண்ணார பணிவோர்க்கு பல்லாண்டு

வடிவாய் திருவாய் இருவிதழில் மலர்கின்ற புன்சிரிப்பும் பல்லாண்டு

பொடியாய் நோய் தீர்க்கும் வல்லாயுத  நல்லூசியும் பல்லாண்டு 

விடிவாய் எழும் பகலாய் சுகம்தரும் சேவையும் பல்லாண்டே

பெரியாழ்வார்  பாடிய  பல்லாண்டு

என் கவிதைகள்

செய்தி நோய்

 “ஜுராச்சிக் பார்க்” நாவலை எழுதி புகழ் பெற்றவர் மைக்கேல் கிரைட்டன். அவர் ஒரு மருத்துவர். ஹார்வார்ட் பல்கலைகழகத்தில் மருத்துவம் படித்து பட்டம் பெற்றார். மருத்துவத் தொழிலை விட கதை எழுதுவதை விரும்பி ஆண்ட்ரோமீடா ஸ்ட்ரெய்ன், தி கிரேட் டிரெய்ன் ராபரி, காங்கோ, டிஸ்க்லோஷர், போன்ற நாவல்களை எழுதினார். “தி கிரேட் டிரெய்ன் ராபரி” பின்னாளில் கிரைட்டனின் இயக்கத்தில், ஜேம்ஸ் பாண்ட் புகழ் ஷான் கான்னரி நடிக்க, திரைப்படமாகியது.

அவரது நண்பர் முர்ரே ஜெல்-மன், இயற்பியல் மேதை, குவார்க்கு எனும் அணுவின் நுன்பொருளை கண்டுபிடித்தவர். மருத்தவத்தில் ஈடுபடாத மைக்கேல் கிரைட்டன், ஒரு நோயை அடையாளம் கண்டார்; அதற்கு “முர்ரே ஜெல்மன் அம்னீசியா” என்று தன் நண்பரின் பெயரை சூட்டினார்.

அம்னீசியா என்பது தலையில் அடிப்பட்டவர்களுக்கு வரும் மறதி நோய் என்று நாம் அறிவோம். முர்ரே ஜெல்மன் மறதி என்பது செய்தித்தாள் வாசிப்பவருக்கு வரும் நோய். உண்மையில் இது மருத்துவ ரீதியாக நோயே அல்ல, ஒரு விசித்திரமான மனநிலை. அமெரிக்க நாளிதழ்கள் அச்சிட்ட மருத்துவ செய்தகளில் அபத்தமான பிழைகளும் தவறான கருத்துகளும் படித்து மிரண்டு போனார். அதே போல் இயற்பியல் கட்டுரைகளும் பிழைகள் நிறம்பி, அடிப்படை புரிதலே இல்லாதவர் எழிதியது என்பதும் அவரது இயற்பியல் நண்பர் முர்ரே ஜெல்மன் சொன்னார்.

பற்பல துறை நண்பர்களும் தங்கள் துறை சார்ந்த செய்திகள் அதே விதமாக அபத்தமாக இருப்பதாக கிரைட்டன் தகவல் சேர்த்தார். ஆனால் அதே நண்பர்கள் மற்ற துறை செய்திகளை உண்மையென்றும், பிழையில்லாததென்றும், சீராக ஆராய்ந்து எழுதப்பட்டதாகவும் கருதுவதை கண்டு தான் கிரைட்டன் குழம்பி போனார். மருத்துவ செய்தி அபத்தம், ஆனால் மற்ற செய்திகளை நம்புகிறேன் என்று மருத்துவர்களும், அறிவியல் செய்தி அபத்தம் ஆனால் மற்ற செய்திகளை நம்புகிறேன் என்று அறிவியல் வல்லுனர்களும், பொருளியல் செய்தி அபத்தம் ஆனால் மற்ற செய்திகளை நம்புகிறேன் என்று பொருளியல் வல்லுனர்களும் நடந்து கொள்வதை ஒரு வித மனநோயாக, மறதி வியாதியாக கருதி அதற்கு “முர்ரே ஜெல்மன் அம்னீசிய” என்று பெயரிட்டார்.

“சாலை ஈரமானதால் மழை பெய்கிறது” (Wet streets cause rain) என்று ஒரு உவமை சொன்னார் மைக்கேல் கிரைட்டன். எது காரணம் எது விளைவு என்பதிலேயே குழப்பமாம். இவ்வளவு அபத்தமான செய்தியை படித்தும் நாம் நாளிதழ்களை ஏன் நம்புகிறோம் என்று அவருக்கு புரியவில்லை.

”உன்க்கு வந்தா ரத்தம் எனக்கு வந்தா தக்காளி சட்னியா?” என்று நடிகர் வடிவேலு காட்டிய குதர்க்க வாதம் இதன் வேறு ஒரு அவதாரம்

அவ்வப்பொழுது எனக்கும் அப்படி தோன்றுகிறது. இந்தியாவில் தமிழிலும் ஆங்கிலத்திலும் இரவு எட்டு மணி / ஒன்பது மணி தொலைகாட்சி செய்திகளும், அவற்றில் வரும் விவாதங்களும், வைக்கப்படும் வாதங்களும், இன்றெல்லாம் துறை வல்லுனர்கள் அல்ல, சாதாரண மனிதர்களும் எவ்வளவு அபத்தம் என்று நமக்கு தெரிந்தும் நம்மில் பலரும தொடர்ந்து பார்த்துவருகிறோம். சர்வதேச அளவிலும் இதே போல் தான் பச்சையாக வெளிச்சமாக தெரிகிறது. சமூக ஊடகங்களில் நடப்பதை சொல்லி தெரிய வேண்டாம்.

முதல் பக்கத்தில் தங்க நகைகளுக்கு முழு பக்க விளம்பரம் (லலிதா, ஜிஆர்டி, கேரளா, ஜாய் அலுக்கா), அதன் பின்பக்கம் துணிக்கடை முழு பக்க விளம்பரம் (போத்திஸ், ஆர்.எம்.கே.வி, நல்லி, பற்பல), அடுத்து இரண்டு பக்கம் புது வீடு மனை நிலத்திற்கு விளம்பரம், அடுத்த இரண்டு பக்கம் டிவி, மைக்ரோவேவ், ஏசி, ஃப்ரிஜ், சலவை இயந்திர கடைகளின் விளம்பரம், (விவேக் அண்டு கோ, வசந்த் அண்டு கோ, கிரியா, குரோமா, பிக் பஜார், சரவணா)  இதை தவிர கார் கம்பெனிகள், கணினி கம்பெனிகள், செல்பேசி கம்பெனிகள், படுக்கை அலமாரி கடைகள் எல்லாம் விளம்பரம் செய்தாலும், “இந்திய பொருளாதாரம் வரலாறு காணாத வீழ்ச்சி” வகையரா செய்தி படித்து, அதை நம்பி, நொந்து புலம்பும் வாசகர்கள். இதற்கு ஏதாவது அமெரிக்க ஐரோப்பிய வாசி இந்திய பொருளாதார பேராசிரியரின் அரைப்பக்க நேர்காணல் வேறு.

மாய ஆடை என்று சபையே நம்பும் மாதிரி நடிக்க நிர்வாணமான ஊர்வலம் வந்த மன்னர் கதை தெரியும். கண்கூடாக பார்க்கிறோம். ஊருடன் ஒத்துவாழ்வோம்…..

முர்ரே ஜெல்மன் அம்னீசியாவிற்கு ஒரு விக்கிபீடிய பக்கம் இருந்தது. ”என்னது பத்திரிகைக்காராவது தவறாக புரிந்து கொள்வதாவது…” என்று அந்த பக்கத்தையே எடுத்துவிட்டனர். மைக்கேல் கிரைட்டன் விக்கிபீடியா பக்கத்தில் மட்டும் உள்ளது.

அட கிடக்கட்டும், மற்ற விக்கிப்பீடியா பக்கங்களில் தவறு ஏதும் இருக்காது. எல்லாரும் பாருங்க எனக்கும் முர்ரே ஜெல்மன் அம்னீசியா, எனக்கும் முர்ரே ஜெல்மன் அம்னீசியா

முயல்கர்ஜனை கட்டுரைகள்

 What is news?

ஓங்காமல் வானளந்த உத்தமர்

உஜ்ஜையின் தீர்கரேகை தெரியுமா? இரண்டாயிரம் ஆண்டுகளாக இந்தியாவின் முக்கிய தீர்க ரேகையாக அது விளங்கியது. இன்று உலக புகழ் பெற்ற கிரீன்விச் தீர்க்கரேகை சுமார் முன்னூறு ஆண்டுகளாக தான் பயன் படுகிறது. உஜ்ஜைன் மகிமை எப்படி கடல் தாண்டி கிரீன்விச்சுக்கு சென்றது?

பிதகோரஸ் கோட்பாடு, ஆர்க்கிமிடீஸ் கோட்பாடு, நியூட்டனின் விதி, என்று கணிதத்திலும் அறிவியலிலும் ஐரோப்பிய பெயர்களை மட்டுமே பள்ளி காலம் முதல் கேட்டு பழகிவி்ட்டோம். பாரதியார் பாடிய பாஸ்கரன் மாட்சி பாடலில் ஒரு வரி மட்டுமா? பாஸ்கரன் கோட்பாடு, பாஸ்கரன் விதி என்று ஏதும் இல்லையா? 

வள்ளுவன் இளங்கோ பாரதி என்றொரு வரிசையில் வந்தது போல் ஆரியபடன், வராகமிகிரன், பிரம்மகுப்தன், என்ற வரிசையில் வந்தவர் சாதனைகள் என்ன? பெயர்களை கேடிகி்றோமே அவர்கள் என்ன தான் செய்தார்கள்? அவர்கள் எழுதிய நூல்கள் என்ன கூறுகின்றன?

கணிதமில்லாமல்லா தஞ்சை பெரிய கோவிலும், கோனாரக் கோவிலும், ஆயிரம் ஆண்டுகளாக அரண்மணைகளும், மாட கோபுரங்களும், கோட்டைகளும், சுரங்கபாதைகளும், பெருங்கடல் கலங்களும் துறைமுகங்களும் கட்டப்பட்டன?  என்ன கணிதம் செய்து கிரகணங்களை கணித்தனர்? இது ஏன் நம் பாடநூல்களில் இல்லை?

வாமனன் விஸ்வரூம் எடுத்து காலால் அளந்த வானையும் மண்ணையும் பாரதத்தின் கணித மேதைகள் நூலால் அளந்த கதை என்ன?

எண்ணும் எழுத்தும் கண்ணென தகும். அந்த எண்களின் கதை என்ன? வரலாறு என்ன? அதற்கும் ஜோதிடத்திற்கும் விண்ணியலுக்கும் என்ன தொடர்பு?

வராகமிகிரன் அறிவியல் மன்றம் ஏப்ரல் 18 தொடங்கி எட்டு வாரங்கள், காலை 1030 முதல் 1130 வரை ஞாயிறுதோறும், இணையதளத்தில் இந்திய விண்ணியலும் கணிதமும் என்ற வகுப்பு நடத்தும். அழைப்பில் விவரங்கள்.

தொடர்புடைய பதிவகள்

உஜ்ஜையின் தீர்கரேகை

கணிதம் விண்ணியல் கட்டுரைகள்

2018 நிகழ்ச்சி, வீடியோ

பண்டை நாகரீகங்களின் விண்ணியலும் கணிதமும்

Indian Mathematics - VSF Courses and lectures

A course on Indian astronomy and mathematics - March 2019 

Bhavana and Chakravala - a workshop by Badri Seshadri

Geometry via Paper folding - Arun Srivatsava

Tale of the Third Diagonal - Vinay Nair