Monday, 30 May 2022

அசோகன் கல்வெட்டு - கடை நான்கும் தௌலி தம்மலிபியும்

தௌலி கல்வெட்டு 
photo: VK Sreenivasan

மௌரிய அரசன் சம்ராட் அசோகனின் கல்வெட்டின் தமிழாக்கம். இந்த கட்டுரை இரண்டாம் பகுதி, முதல் பகுதியை இங்கே காணலாம்

தம்மலிபி 11

தேவானம்பியே பியதஸி லாஜ  ஏவம் ஆஹ | நாஸ்தி ஏதாரிஸம் தானம் யாரிஸம் தம்மதானம் தம்ம ஸம்ஸ்தவோ வா தம்ம ஸம்விபாகோ வா தம்ம ஸம்பந்தோ வா | தத இதம் பவதி தாஸ படகம்ஹி ஸம்யப்ரதிபதி மாதரி பிதரி ஸாது ஸுஸ்ருஷா மிதா-ஸஸ்துத-நாதிகானாம் பாஹ்மன-ஸ்ராமணானாம் ஸாது தானம் ப்ராணானம்  அநாரம்போ ஸாது | ஏத வாதவ்யம் பிதா வா புதேன வா பாதா வா மிதாஸஸ்துதநாதிகேநவா ஆவ படிவேஸியேஹி   இத ஸாது இத கதவ்யம் | ஸோ ததா கரும்  இலோகசஸ ஆராதோ ஹோதி பரத ச அநந்தம் புண்யம் பவதி தேந தம்ம்தானேன ||

தம்மலிபி 11 தமிழாக்கம்

தேவானம்பிய பியதசி ராஜன் இதை செப்பினான். தம்மதானத்தை போல் தம்மத்தை அறிவது போல் தம்மத்தை மற்றவருக்கு அறிவுருத்துவது போல் தம்மத்தோடு சம்மந்தத்தை போல் வேறு ஒரு தானமும் இல்லை. இதனால் அடியாட்களிடம் நல்ல நடத்தையும்; மாதா பிதாவிடம் சேவையும்; நண்பருக்கும் தெரிந்தவருக்கும் பிராமணருக்கும் சமணருக்கும் நல்ல தானம் வழங்குவதும் வளரும். மிருகவதை நின்றுபோகும். இதனால் மகனாலும் தந்தையாலும் சகோதரனாலும் நண்பனாலும் தெரிந்தவராலும் ”இது நல்லது இது செய்யத்தக்கது என்று சொல்லப்படவேண்டும். இப்படி சொன்னால், இந்த தம்மதானத்தால் இந்த லோகத்திலும் பரலோகத்திலும் அளவில்லா புண்ணியம் கிடைக்கும்

சொற்பொருள் விளக்கம்

கதவ்யம் = கர்த்தவ்யம் = செய்யத்தக்கது
வாதவ்யம் = சொல்லப்படவேண்டும்
இலோக = இந்த லோகத்தில்
அநந்த = அளவில்லா
பரத = பர லோகத்தில்
தம்மதானேன = தம்மதானத்தால்


தம்மலிபி 12

தேவானம்பியே பியதஸி ராஜ  ஸவ பாஸந்தானி ச பவஜீதானி ச கஹஸதானி ச பூஜயதி தானேன ச விவிதாய பூஜாய பூஜயதி நே | நா து ததா தானம் வா பூஜா வா தேவாநாம்பியோ மஞ்ஞாதே யதா கிதி ஸார-வடீ அஸ ஸவபாஸம்டானம் | ஸாரவடி து பஹுவிதா தஸ து இதம் மூலம் ய வசிகுதி கிம்தி ஆத்ப-பாஸாண்ட-பூஜ வா, பர-பாஸம்ட-கரஹா வா நோ பவே அப்ரகரணம்ஹி லஹூகா வா அஸ தம்ஹி தம்ஹி பரகரணே | பூஜேதயா து ஏவ பரபாஸம்ட தேன தேன ப்ரகரணேன | ஏவம் கரும்  ஆத்பபாஸாம்ட ச வடயதி  பர பாஸம்டஸ உபகரோதி தத் அஞாதகரோதோ ஆத்பபாஸாம்ட ச சணதி பர பாஸம்டஸ ச பி அபகரோதி | யோ ஹி கோசி  ஆத்பபாஸாம்ட பூஜயதி பர பாஸம்டஸ வா கரஹதி ஸவம் ஆத்பபாஸாம்டபதீயா கிம்தி ஆத்பபாஸாம்டம் பாடதரம் உபஹநாதி | த ஸமவாயோ ஏவ ஸாது கிம்தி அஞமஞஸ தம்மம் ஸ்ருநாரு ச ஸ்ஸும்ஸேர ச | ஏவம் ஹி தேவாநம்பியஸ இசா கிம்தி ஸவபாஸம்ட பஹுஸ்ருதா ச அஸு கலாணாகம ச அஸு | யே ச தத்ர தத்ர ப்ரஸம்நா தேஹி வதவ்யம் தேவநம்பிய நோ ததா தானம் வா பூஜாம் வா மம்ஞதே  கிம்தி ஸாரவடீ ஸர்வ-பாஸடானம் | பஹுகா ச ஏதாய அதா வியாபாத  தம்மமஹாமாதா ச இதீஜகமஹாமாதா ச வசபூமிகா ச அஞே ச நிகாயா |  அயம் ச ஏதஸ பல ஆத்ப-பாஸம்ட-வடீ ச ஹோதி தம்மஸ ச தீபனா ||

சொற்பொருள் விளக்கம்

பாஸாம்ட = பார்ஷத = மதம்
ஆத்பதபாஸாம்ட = ஆத்ம பார்ஷத = தன் மதம்
பர பாஸம்ட = பர பார்ஷத = பரமதம்
ஸாரவடீ = ஸாரவிருத்தி

தம்மலிபி 12 தமிழாக்கம்

தேவானம்பிய பியதசி ராஜன் அனைத்து மதங்களையும் முனிகளையும் இல்லறவாசிகளையும் தானங்களாலும் பலவிதை பூஜைகளாலும் கௌரவம் செய்கிறான். தேவாநம்பியன் தானத்தையும் பூஜையையும் விட பற்பல மதங்களின் ஸாரவிருத்தியை அதிகம் மதிக்கிறான். ஸாரவிருத்தி பலவகைப்படும்; ஆனால் தகுந்த காரணமின்றி தன் மதத்தை அதிகம் புகழ்ந்து பர மதத்தை அதிகம் இகழ்வதால் ஸாரவிருத்தி வளராது. பரமதங்களை பலவிதமாய் மரியாதை செய்யவேண்டும். தன் மதத்தை புகழ்வோர் தங்கள் மதத்தை பிராச்சாரம் செய்து பெரிதாக்கி மற்ற மதத்தை இழிவு படுத்தினால் அது தங்கள் மதத்தையும் இழிவுபடுத்துகிறது. ஒரு மதத்தார் மற்றொரு மதத்தார் சொல்வதை கேட்டு இழிவு படுத்தாமல் மதிக்கவேண்டும். அனைத்து மதங்களும் கல்வி பெருகி கல்யாணமாய் நடப்பதுவே தேவாநம்பியனின் விருப்பம். இவ்விருப்பம் நிறைவேற தம்ம மஹாமாத்திரரும் ஸ்த்ரீமஹாமாத்திரரும் விரஜபூமிகரும் மற்றும் பல அதிகாரிகளும் நியமிக்கப்பட்டுள்ளனர்.  இதனால் அவரவர மதங்களும் பெருகும் தம்மமும் வளரும்.


தம்மலிபி 13

அடவஷாபிஷிதஷா தேவாநம்பியஸ பியதஸினே லாஜினே கலிக்யா விஜிதா | தியடா மிதே பாணஷதஷஹஸே  யே தபா அபவுதே ஷதஸ்ஹஹஸ்மிதே தத ஹதே பஹு தாவதகே வா மடே | ததோ பசா அதுனா லதேஷு கலிக்யேஷு திவே தம்மவாயே தம்மகாமதா தம்மானுஷதி சா தேவாநம்பியஸா | ஸே அதி அனுஷயே     தேவாநம்பியஸா விஜிநிது கலிக்யாநி | அவிஜிதம் ஹி விஜிநமநே எ ததா வத வா மலநே வா அபவஹே வா ஜனஷா ஷே பாட வேதனியமுதே குலுமுதே சா தேவாநம்பியஸா | இயம் பி சு ததோ குலுமததலே தேவாநம்பியஸா யே ததா வஷதி பாபன வா ஷாமனா வா அனே வா பஸம்ட கிஹிதா வா யேஷு விஹிதா ஏஷ அகபுதி ஷுஷுஷா மாதாபிதி ஷுஷுஷா கலு ஷுஷுஷா மித சம்துத ஸஹாய நாதிகேஷு தாஷபடகஷி ஷம்யபடிபதி திடபதிதா தேஷம் ததா ஹோதி உபகாதே வா வதே வா அபிலதாநாம் வா விநிகாமனே | யேஷம் வா பி ஷுவிஹிதாநாம் ஸினேஹே விபஹினே ஏதாநாம் மிதஸம்துத ஸஹாய நாதிக்ய வியஷனம் பாபுநாதி ததா ஸே பி தானமேவ உபகதே ஹோதி |  படிபாகே சா ஏஷ ஸவமனுஷாநம் குலுமதே சா தேவாநம்பியஸா | நாதி சா ஸே ஜனபதோ யதா நதி இமே நிகாயா ஆநதா யோனேஷு பம்ஹனே சா ஷமனே சா | நதி சா குவாபி ஜனபதஷி யதா நதி மனுஷான ஏகதலஷி பி பாஷதஷி நோ நாம பஷாதே | ஸே அவதகே ஜனே ததா கலிங்கேஷு லதேஷு ஹதே சா மடே சா அபவுடே சா ததோ ஷதே பாகே வா ஷஹஷபாகே வா அஜ குலுமதே வா தேவாநம்பியஸா |

யோ பி ச அபகரேயதி க்ஷந்திதவ்யமதே வா தேவாநம்பியஸ யம் ஷகோ க்ஷமநயே | ஸெ ச புனா லதே தேவாநம்பியஸா ஹித ச ஸவேஷு ச அதேஷு அ ஷஷு பி யோஜன ஷதேஷு அத அதியோக நாம யோனலாஜா பலம் சா தேன அம்தியோகேனா சதாலி 4 லாஜனே  துலமயே நாம அம்தெகினே நாம மகா நாம அலிக்யஷுதலே நாம நிசம் சோட பாண்டியா அவம் தம்பபம்நியா ஹேவமேவா | ஹேவமேவா ஹிதா லாஜவிஷவஷி யோன காம்போஜேஷு நாபக நாபபம்திஷு போஜபிதினிக்யேஷு அதா-பாலாதேஷு ஸவதா தேவானம்பியஷா தம்மாமுஷதி அனுவதம்தி |

யத பி துதா தேவானம்பியஸா நோ யம்தி தே பி ஸுது தேவானம்பியஸா தம்மவுதம் விதநம் தம்மானுஸதி தம்மம் அனுவிதியம்தி அனுவிதிஸம்தி சா | யே ஸே லதே ஏதகேன ஹோதி ஸவதா விஜயே பிதிலஸே  ஸே |

கதா ஸா ஹொதி பிதி தம்ம விஜயஸி | லஹுகா சு கோ ஸா பிதி | பாலம்திக்யாமேவா மஹாபலம் மம்நதி தேவானம்பியே | ஏதயே சா அடாயே இயம் தம்மலிபி லிகிதா கிதி புதா பபோதா மெ அஸு நவம் விஜய மா விஜயதவிய மனிஷு ஷயலஷி யோ விஜயஷி கம்தி சா லஹுதம்டதா சா லோசேது தமேவ சா விஜயம மனது யே தம்மவிஜயே ஷே ஹிதலோகிக்ய பலலோகிக்யே | ஷவா   ச கம் நிலதி ஹொது உயாமலதி ஸா ஹி ஹிதலோகிக்ய பலலோகிக்யா ||

சொற்பொருள் விளக்கம்

அடவஷாபிஷிதஷா அஷ்ட வர்ஷ அபிஷிக்த = (பட்ட)அபிஷேகம் நடந்த எட்டாம் வருடம்
கலிக்யா = கலிங்கா
விஜிதா = வென்றான்
ஷதஷஹஸே = ஷத ஸஹஸ்ர = நூறு ஆயிரம்
ஹதம் = கொல்லப்பட்டனர்
லதேஷு கலிக்யேஷு = லப்தேஷு கலிங்கேஷு = கலிங்கம் வென்றபின்
யோனேஷு = யவனதேசம்
யோன லாஜா =  யவன ராஜா
அதியோக நாம யோனலாஜா = அந்தியோகன் எனும் யவனராஜன்
சதாலி லாஜனே = சத்வாரி ராஜன் = நான்கு அரசர்கள்
துலமயே அம்தெகினே மகா அலிக்யஷுதலே = தாலமி அம்திகின் மகா அலிக்யஷு
சோடபாண்டியா = சோழ - பாண்டியர்
தம்பபம்நியா = தாம்ரபர்ணி (இலங்கை)
காம்போஜேஷு = காம்போஜ நாடு
நாபக நாபபம்திஷு = நாபக, நாபபங்க்தி நாடுகள்
போஜபிதினிக்யேஷு = போஜ, பிதினிக நாடுகள்
அதா-பாலாதேஷு = ஆந்திர பாரத நாடுகள்
 
அனுஷய = வருத்தம்
க்ஷந்திதவ்யமதே = மன்னிக்கவேண்டும்
யம் ஷகோ க்ஷமநயே = மன்னிக்க முடிந்தவரை
பிதி = ப்ரீதி = விருப்பம்
லஹுகா = லகு = இலகு = சிறிது
புதா = புத்திரா = மகன்கள்
பபோதா = பிரபௌத்ரா = கொள்ளுப்பேரன்கள் (வம்சாவளியினர்)
கம்தி = க்ஷந்தி = மன்னிபு (கருணை)
லஹுதம்டதா = லகுதண்டதா = சிறு தண்டனை

 

தம்மலிபி 13 தமிழாக்கம்

எட்டாம் ஆட்சி வருடம் தேவானம்பிய பியதசி ராஜன் கலிங்கத்தை வென்றான்.

ஒன்றை லட்சம் ஆட்கள் சிறைபிடிக்கப் பட்டனர். நூறாயிரம் (சதசஹஸ்ரம்) ஆட்கள் கொல்லப்பட்டனர். நூறாயிரம் இறந்துபோனர்.

அதன்பின் தேவானம்பியன் தர்மத்தின்பால் ஈடுபெற்று, தம்மகாரியம் செய்ய, தம்ம அனுசஷ்டிக்க விரும்பினான். கலிங்கத்தை வென்றபின் தேவானம்பியன் வருந்தினான் (அனுஷய).

ஒரு நாட்டை வெல்வதால் வதமும் மரணமும், மனிதர் இடம்பெயர்த்லும் தேவானம்பியனுக்கு பெரும் வேதனை தருகிறது.

அங்கு பிராமணர் சமணர் மன்றத்தினர் கிரகஸ்தர் வாழ்கின்றனர். அவர்களும் முதியவரை மதித்து தாய் தந்தை மதித்து, நண்பர் உறவினர் தெரிந்தவர் (ஞாத) அடிமைகள் (தாச) வேலை ஆட்கள் (ப்ருதக) இவர் அனைவரிடமும் அன்புகொண்டு, நடப்பவர். அவர்களுக்கும் போரினால் மரணமும் உற்றார் உறவினார் சிறைப்பெற்றும் தவிக்கின்றனர். அவர்களின் துன்பகள் தேவானம்பியனுக்கு பெரும் வேதனை தருகிறது.

யவன தேசத்தை தவிர பிராமணர் சமணர் இல்லாத தேசமே இல்லை. ஏதோ ஒரு மன்றத்தில் (சமயக்குழு) சேராத மனிதரும் எங்கும் இல்லை. அவர்கள் துன்பபடக்கூடாது.

ஒருவன் தவறு செய்தாலும் அவனை மன்னிக்க முடிந்தால் மன்னிக்கவேண்டும்.

தேவானம்பியனுக்கு ராஜ்ஜியத்திலுள்ள காட்டுவாசிகளிடமும் இந்த தம்ம வழி அனுதாபத்தோடு கூறப்படுகிறது. அவர்களிடம் தேவானம்பியனின் வருத்தமும் வருந்தினாலும் பலம் குறையவில்லை என்பது கூறப்படுகிறது.

தம்ம விஜயமே தேவானம்பியனால் பெரும் விஜயமாக கருதப்படுகிறது.

அறுநூறு யோஜனைகளுக்கு அப்பால் ஆளும் யவன ராஜன் அந்தியோகனின் நாட்டிலும், அவனை தாண்டி துலமய நாம, அந்தேகின நாம, மகா நாம, அலிகசுதர நாம நான்கு அரசர்களின் நாடுகளிலும், கீழே சோழ, பாண்டிய, தாம்பபண்ணி அரசரின் நாடுகளிலும் தேவானம்பியன் தம்மவிஜயம் வென்றான்.

 

தன் ராஜ்ஜியத்திலும் யோனர், காம்போஜர், நாபகர், நாபபங்க்தியர், போஜர், பிதினிகர், ஆந்திரர், பாரதர் இவர்கள் நாட்டிலும் தேவானம்பியனின் தம்மானுஷஸ்தயம் சென்று கடைப்பிடிக்கப்படுகிறது. தேவானம்பியனின் தூதுவர்கள் செல்லாத நாடுகளிலும் அவனது தம்மலிபி கேள்விப்பெற்றுள்ளது.

 

எங்கும் பெற்ற இந்த தம்மவிஜயம் பிடித்துள்ளது (ப்ரீதி). ஆனால் இது சிறிய ப்ரீதி. அடுத்த உலகில் பெறப்படுவதே பெம் பலன். அதற்காக  தேவானம்பியனின் மகன்களும், பேரன்களும் பின்வருவோரும் படையெடுத்து வெல்லாமல் தம்மவிஜயம் தேடுவதே என் விருப்பம். மீறி படையெடுத்தாலும் கருணை காட்டி சிறுதண்டனைகளையே விதிக்கவேண்டும். அதுவே இந்தலோகத்திலும் பரலோகத்திலும் பலன் தரும்.

 

தம்மலிபி 14

அயம் தம்மலிபி தேவாநம்பியேந பியதஸிநா ராஞா லேகாபிதா | அஸ்தி ஏவ ஸம்கிதேந அஸ்தி மஜமேந அஸ்தி விஸ்ததேந | ந ச ஸர்வம் ஸர்வத கடிதம் மஹாலகே ஹி விஜிதம் பஹு ச லிகிதம் லிகாபாயிஸம் சேவ |  அஸ்தி ச ஏதகம் புந புந வுதம்  தஸ தஸ அதஸ மாதூரதாய கிம்தி ஜனோ ததா படிபாஜேத | தத்ர ஏகதா அஸமாதம் லிகிதம் அஸதேஸம் வா ஸசாய காரணம் வா அலோசேத்பா லிபிகராபரதேன வா ||

சொற்பொருள் விளக்கம்

ஸம்கித = ஸம்க்ஷிப்தேந = சிறிது
மஜம = மதயமே = மத்தியமாகவோ
விஸ்தத = விஸ்த்ரத = நீளமாகவோ
= இல்லை
ஸர்வம் = எல்லாம்
ஸர்வத = ஸர்வத்ர = எங்கும்
புநபுந வுதம் = புந புந உக்தம் = மீண்டும் மீண்டும் கூறப்பெற்றது
மாதுரதாய = மாதுர்யதாய = இனிமையானவை      
சங்க்யயா ஆலோச்ய = ஆழ்ந்த சிந்தித்த பின்பு
லிபிகார அபராதேன = எழுத்துப்பொறித்தவன் பிழையால்

 

தம்மலிபி 14 தமிழாக்கம்

இந்த தம்மலிபி தேவானம்பிய பியதசி ராஜனால் எழுதப்பட்டது. இந்த தம்மலிபிகள் சிறிதாகவோ (சம்க்ஷிப்தம்) மத்தியமாகவோ மிகநீளமாகவோ (விஸ்த்ரத) உள்ளன.

எல்லா தம்மலிபியும் எல்லா இடத்திலும் எழுதப்பெறவில்லை. என் ராஜ்ஜியம் மிகப்பெரிது. அதிகம் எழுதியுள்ளேன். இன்னும் அதிகம் எழுதுவேன்,

சில தகவல்களின் அர்த்தம் இனிமையா என்பதாலும் மக்கள் அதை பின்பற்றவும் மீண்டும் மீண்டும் கூறப்பெற்றன.

சில தகவல்கள் முழுதம் கூறாமல் இருக்கலாம். தேசத்திற்கு ஏற்பவை என்றோ, ஆழ்ந்த சிந்தித்த பின்போ (சங்க்யயா ஆலோச்ய), எழுத்துப்பொறித்தவன் பிழையாலோ (லிபிகார அபராதேன) இதற்கு காரணம்.

தௌலி (தோஸலி) தனி தம்மலிபி

தேவாநம்பியஸ வசநேந தோஸலியம் மஹாமாதா நகல வியோஹாலகா வதவிய :

அம் கிசி தகாமி ஹகம் தம் இசாமி கிம்தி கம்மன படிபாதயேஹம் துவாலதே ச ஆலபேஹம் | ஏஸ ச மே மோக்ய மாத துவால ஏதஸி அடஸி  அம் துபேஸு அனுஸதி | துபேஹி பஹுஸு   பாந சஹஸேஸு ஆயத பனயம கசேம ஸு முனிஸானம் | ஸவே முனிஸே பஜா மமா | அதா பஜாயே இசாமி ஹதம் கிம்தி ஸவேன ஹித சுகேன ஹிதலோகிக பாலலோகிகேன யூஜேவு தி ததா ஸவ முனிஸேஸு பி இசாமி ஹகம் | நோ ச பாபுநாத ஆவ கமுகே  இயம் அடே | கேச வ ஏக புலிஸே பாபுநாதி ஏதம் ஸெ பி தேஸம் நோ ஸவம் |

தேகதா ஹி துபே ஏதம் ஸுவிஹிதா பி நிதியம் ஏக புலிஸே பி அதி ஏ பந்தனம் வ பலிகிலேசம் வா  பாபுநாதி | தத ஹோதி அகஸமா தேந பதநம்திகா அம்நே ச பஹு ஜனே தவியே துகீயதி | தத இசிதவியே  துபேஹி கிம்தி மஜம்  படிபாதயேமா தி | இமேஹி து ஜாதேஹி நோ ஸம்படிபஜதி  இஸாய ஆஸுலோபேந நிடூலியேந தூலநாய அநாவூதிய ஆலஸியேந கிலமதேந | ஸே இசிதவியே கிம்தி ஏதே ஜாதா நோ ஹுவேவு மமா தி |  ஏதஸ ச ஸவஸ  மூலே அனாஸுலோபே அதுலான ச | நிதியம் தே கிலம்தே ஸியா ந தே உகசே ஸஞ்சலிய்ஹவியே து வடிதவியே ஏதவியே வா | ஹேவம்மேவ ஏ தகேய துபாக தேந வதவியே ஆனம்னே தேகதா ஹேவம் ச தேவம் ச தேவாநம்பியஸ அனுஸதி ஸே மஹாபலே எ தஸ ஸம்படிபாத மஹா அபாயே அஸம்படிபதி விபடிபாதயமினே ஹி ஏதம் நதி ஸ்வகஸ ஆலதி நோ லாஜாலதி | துஆஹலே ஹி இமஸ கம்மஸ மே குதே மனோ அதிலேகே ஸம்படிபாஜமீனே சு ஏதம் ஸ்வகம் ஆலாதயிஸத மம ச ஆநநிய, ஏஹத | இயம் ச லிபி திஸ நகதேன ஸோதவியா |

அந்தலா பி ச திஸேந கநஸி கநஸி ஏகேந பி ஸோதவிய | ஹேவம் ச கலந்தம் துபே சகத ஸம்படிபாதயிதவே | ஏதாயே அடாயே இயம் லிபி லிகித ஹித ஏந நகலவியோஹாலகா ஸஸ்வதம் ஸமயம் யுஜேவூ தி ஏந ஜனஸ அகஸ்மா பலிபோதே வா அகஸ்மா பலிகிலேஸே வா நோ ஸீஅ தி | ஏதாயே ச அடாயே ஹகம் மஹாமாதம் பஞ்சஸு பஞ்சஸு வஸேஸு நிகாமயிஸாமி ஏ அககாஸே அகண்டே சகிநாலம்பே ஹோஸதி ஏதம் அடம் ஜானிது ததா கலம்தி  அத மம அனுஸதீ தி | உஜேநிதே பி சு குமாலே ஏதாயே வ அடாயே நிகாமயஸதி  ஹேதிஸமேவ வகம் நோ ச அதிகாமயிஸதி திம்நி வஸாநி | ஹேமேவ தகஸிலாதே பி | அதா அ** தே மஹாமாதா நிகாமிஸம்தி அநுசயாநம் ததா அஹாபயிது அதநே கம்மம் ஏதம் பி ஜானிஸம்தி தம் பி ததா கலம்தி அத லாஜினே அனுசதீ தி ||

சொற்பொருள் விளக்கம்

தோஸலி = (இன்று) தௌலி
நகல வியோஹாலகா = நகர வியவஹாரக = நகர அதிகாரிகள்
தகாமி ஹகம் = பஷ்யாமி அஹம் = நான் பார்க்கிறேன்
துவாலத = துவாரத = வாசலில்
துபேஸு அனுஸதி = யுஷ்மாஸு அனுஷஸ்தி = உங்களுக்கு கட்டளை
ஸவே முனிஸே = சர்வே மனுஷ்யா = அனைத்து மனிதர்களும்
பஜா மம = ப்ரஜா: மம = என் மக்கள்
பாபுநத = ப்ராப்நுத = புரிந்த
 
ஸுவிஹிதா பி = ஸுவிஹிதா அபி = குற்றம் செய்யாதவரும்
பந்தனம் = கட்டப்பட்டு (சிறைப்பட்டு)
பரிக்லேஸம் = துன்புருத்தப்பட்டு
அகஸ்மா = அகஸ்மாத் = காரணமின்றி
பஹுஜன = பல மக்கள்
துகாயந்தே = துக்கத்துக்கு உள்ளாகின்றனர்
மஜம் படிபாதயேம = மத்யம் ப்ரதிபாதயேம = நடுநிலை நின்று (நியாயமாக)
ஸம்படிபாத = பின்பற்றுவது
மஹா அபாயே = பெரும் அபாயம்
அஸம்படிபதி = பின்பற்றாதது
திஸ நகதேன = திஷ்ய நக்ஷத்ரேண = பூசம் நட்சத்திரத்தில்
ஸோதவியா = ஷ்ரோதவ்ய = கேட்கவேண்டும்
பஞ்சஸு பஞ்சஸு வஸேஸு = பஞ்சஸு பஞ்சஸு வர்ஷேஷு = ஐந்து வருட்த்திற்கு ஒரு முறை
உஜேநிதே குமாலே = உஜ்ஜையிநிதே குமாரே = உஜ்ஜையினிலிருந்து இளவரசன்

தௌலி தனி தம்மலிபி தமிழாக்கம்  

தேவானம்பிய பியதசி ராஜனின் ஆணையால் தோசலி நகரத்து மகாமாத்திரர்களுக்கு இடும் கட்டளை :

நான் காண்பதை இந்த வாசல் வழியாக உங்களுக்கு கட்டளையிடுகிறேன். இந்த வாசல் முக்கியமானது. இதன் பல்லாயிரம் மக்களிடம் சென்று அவர்களுடைய பெறுவது உங்கள் கடமை.

எல்லா மனிதரும் என் மக்கள் (சர்வே மனுஷ்யா ப்ரஜா: மம) என் மக்களுக்கு (குழந்தைகளுக்கு) இவ்வுலகிலும் பரலோகத்திலும் எந்த நன்மையும் சுகமும் விரும்புவேனோ, அனைத்து மனிதருக்கும் அதையே நான் விரும்புகிறேன்.

உங்கள் அனைவருக்கும் இது இன்னும் புரியவில்லை. புரிந்தவருக்கும் கொஞ்சமே புரிந்துள்ளது, முழுதும் புரியவில்லை,

தவறு செய்யாத சிலரும் சிறைப்பட்டோ துன்புருத்தப்பட்டோ தவிக்கின்றனர். காரணமின்றி சிலர் சிறையில் வாடுவதால் அவரை நம்பிய பலரும் துன்பப்படுகின்றனர்.

இப்படி ஆகாமல் நீங்கள்  சரியாக நடுநிலை நின்று கடமையாற்றவேண்டும்

பொறாமை(ஈர்ஷ்ய), கோவம்(ஆஷுரோப), கொடூரம்(நைஷ்டுர்ய), அவசரம்(த்வரண), அக்கறையின்மை(அனாவ்ருத்ய), சோம்பல்(ஆலஸ்ய), களைப்பு(க்ளமத) என்று பல காரணங்களால் சிலர் கடமையை சரியாக செய்வதில்லை. இவை நம்மில் தோன்றாமல் கவனமாக இருக்கவேண்டும். கோவமும் அவசரமும் மற்றவைக்கு மூலக்காரணங்கள்.

உங்களில் இதை புரிந்துகொண்டவர்கள் மற்றவருக்கு ”இதுவே தேவானம்பியனின் கட்டளைகள்; இதை பின்பற்றுவது பெரும் பலன் தரும்; தவறுவது பெரும் அபாயம் தரும்; கடமை தவறினால் சுவர்கமும் அடைய இயலாது அரசனும் மகிழ்ச்சியும் கிடைக்காது.

கடமை செய்வது இரு நன்மைகளை தரும்.

இந்த தம்மலிபி அனைவரும் சேர்ந்து திஷ்ய நட்சத்திரத்தின் (பூசம்) போது கேட்க வேண்டும் (மாதாமாதம்). மற்ற நாட்களில் யாராவது விரும்பினாலும் வாசிக்க வேண்டும்.

மக்கள காரணமின்றி சிறை செல்வதையும் மற்றவிதத்தில் துன்பபடுவதும் தடுக்கவே இந்த தம்மலிபி இங்கே எழுதப்படுகிறது.

இதற்காக ஐந்து வருடத்திற்கு ஒரு முறை முரட்டுத்தனமற்ற (அகர்கஷ), கொடூரமற்ற (அசண்ட), மென்மையான மகாமாத்திரரை அனுப்பிவைப்பேன்.

இதே காரணத்திற்கு உஜ்ஜையினியில்ருந்து இளவரசனும் மூன்று வருடத்திற்கு ஒரு முறை இதுபோன்ற அதிகாரிகளை அனுப்பிவைப்பான். தக்ஷசீலாவிலிருதும் இவ்வாறே. மஹாமாத்திரர் இதை அரசகட்டளை என்று ஏற்று அலுவல் செல்லும் போது இதை மனதில் வைத்து தம் காரியம் கெடாமல் இதையும் செய்து வைப்பார்.

 

தொடர்புடைய பதிவுகள்

அசோகன் கல்வெட்டு - முதல் பத்து தம்மலிபிகள்

காரவேலன் கல்வெட்டு 

அந்தியோக நகரம் – விசித்திர சித்தன் குஸ்ரோ

எல்லீசனின் தமிழ் கல்வெட்டு 

வரலாறு கட்டுரைகள் 

அசோகன் காரவேலன்கல்வெட்டுகள் – பேச்சு கச்சேரி வீடியோ


Saturday, 14 May 2022

அசோகன் கல்வெட்டு – முதல் பத்து தம்மலிபிகள்

Site seminar moment at Dhauli


சமீபத்தில் கடந்த 2022 ஜனவரி மாதம் தமிழ் பாரம்பரிய அறக்கட்டளை கலிங்கம் பற்றி ஒரு பேச்சு கச்சேரி நடத்தியது. எட்டு தலைப்புகளில், தமிழில் கலிங்க (ஒடிசா மாநில) வரலாறு, கல்வெட்டு, சிற்பம், கோயில் கலை போன்றவை காட்சிகளோடு பேசப்பட்டன. இதில் மௌரிய மன்னன் அசோகன் கல்வெட்டும், மகாமேகவாகன வம்ச மன்னன் காரவேலன் கல்வெட்டும், நான் பேசிய தலைப்புகள்.

காரவேலன் கல்வெட்டின் விளக்கம் இங்கே

மௌரிய மன்னன் அசோகனின் கல்வெட்டை இப்போது பார்க்கலாம்.

அசோகனின் கல்வெட்டுகளை பாறை முகங்களிலும், தூண்களிலும் குகைச்சுவர்களிலும் பரதகண்டத்தின் பல இடங்களில் காணலாம். பெரும்பான்மையான கல்வெட்டுகளின் மொழி பிராகிருதம்; லிபி பிராஃமி. காஷ்மீரத்தில் மான்ஷேரா, ஷாபாஸ்காரி எனும் இடங்களில் காணும் அசோகன் கல்வெட்டுகளின் மொழி பிராகிருதம்; ஆனால் லிபி கரோஷ்டி. இன்றைய ஆஃப்கானிஸ்தானத்தில், கந்தஹார் எனும் நகரில் அசோகன் கல்வெட்டு கிரேக்க மொழியிலும் அரமேயிக் மொழியிலும் அவற்றின் லிபிகளில் காணலாம். அலெக்ஸாண்டரின் படையெடுப்பினால் எகிப்து முதல் ஆஃப்கானிஸ்தானம் வரை கிரேக்க மொழி ஆட்சி மொழியாகிவிட்டது. அதற்கு முன் பாரசீக மொழியின் ஆட்சி மொழியாக நிலவியது அரமேயிக் மொழி. இங்கெல்லாம் இருப்பவை 14 தம்மலிபிகள். சில அதிகாரிகளுக்கு கட்டளைகள்; சில மக்களுக்கு அறிவுரைகள்; சில உபதேசங்கள்; சில கோரிக்கைகள்; அனைத்தையும் அசோகன் பொதுவாக இட்ட பெயர் தம்மலிபி. 

தௌலி பாறை முகம் 


தௌலி கல்வெட்டு

புவநேச்சுரம் நகரின் அருகில் தயா என்னும் நதியின் கரையில், தௌலி எனும் இடத்தில் பிராகிருத மொழியில் பிராமி லிபியில் உள்ள அசோகனின் கல்வெட்டுகளில் மற்ற இடங்களில் காணும் ஒன்று முதல் பத்தாம் தம்மலிபியும், பதினான்ங்காம் தம்மலிபியும் உள்ளன. பதினொன்றாவது பன்னிரண்டாவது பதிமூன்றாவது தம்மலிபிகள் தௌலியில் இல்லை. மற்ற இடங்களில் உள்ள இம்மூன்று தம்மலிபிகளில், தான் கலிங்கம் மீது தொடுத்தப்போரையும் அதனால மாண்டவரின் பெருந்தொகையும் அதனால் தான் மனம் வருந்தியதும் விவரமாக எழுதிய அசோகன், கலிங்க மக்களுக்கு தன் வருத்தத்தையோ மனமாற்றத்தையோ நினைவூட்ட விரும்பவில்லை போலும்.

தேவாநம் பிய பியதசி லாஜா ஏவம் ஆஹ” என்பது பல தம்மலிபிகளின் தொடக்க வரி. தேவர்களுக்கு பிரியன், பிரியதரிசி (கண்ணுக்கு இனியவன்) ராஜன் இதுவே செப்பினான்” என்று பொருள். கலிங்க பிராகிருதத்தில் ரகரம் லகரமாக மருவியதால், ராஜா லாஜா என்று மருவியது.

அசோகன் என்று தன்னை குறிக்காமல் “தேவாநம் பிய பியதசி” என்றே மீண்டும் மீண்டும் குறிப்பிடும் காரணம் தெரியவில்லை. மத்தியபிரதேசத்து ஜான்சி நகரம் அருகே உள்ள குஜ்ஜரா கல்வெட்டில் “தேவானம் பிய பியதசி ராஜா அசோக” என்றும்; கர்ணாடக மாநிலத்து ஹம்பி நகரம் அருகே உள்ள மஸ்கி கல்வெட்டில் “தேவாநம்பிய அசோக” என்றும் குறிப்பிட்டதால் மட்டுமே, இவனுடைய உண்மை பெயர் அசோகன் என்று அறிகிறோம்.

வடநாட்டில் குப்தர் காலத்தில் (கிபி ஐந்தாம் நூற்றாண்டு) பிராமி வழக்கொழிந்து தேவநாகரி லிபியாக வடிவம் மாறியது. அதே காலத்தில் தென்னகத்திலும் ஸம்ஸ்கிருத பிராமி கிரந்த லிபியகவும் தமிழ் பிராமி வட்டெழுத்தாகவும் வடிவம் மாற, தென்னகத்திலும் பிராமி வழக்கொழிந்தது. ஆங்கிலேயர் வரும் வரை அது மறக்கப்பட்ட லிபியே. ஜேம்ஸ் பிரின்ஸெப் என்பவரின் விடாமுயற்சியால், பிராமிலிபி மீண்டு அறியப்பட்டு, பாரத நாட்டின் அறுநூறு ஆண்டுக்கால வரலாறு உலகிற்கு கிட்டியது. அது ஒரு தனிக்கதை.

முதலில் பிரின்ஸெப், பின்னர் ஹொரேஸ் வில்ஸன் இவ்விருவரும் அசோகனின் கல்வெட்டை மொழிபெயர்த்துள்ளனர். வில்ஸனின் ஆங்கில மொழிபெயர்ப்பின் அடிப்படையில், எனக்கு புரிந்த அளவில் தமிழாக்கம் செய்துள்ளேன். கல்வெட்டு நசிந்த இடங்களையும் தெளிவிலா இடங்களையும் **** சின்னம் குறிக்கும். சில வரிகளில் இவ்வாறு எழுத்தோ சொல்லோ நசிந்திருப்பினும், வேறு கல்வெட்டிலிருந்து சொற்கள் பொருத்தப்பட்டுள்ளன. பிராக்கேட்டுக்குள் ( ) இவை அடக்கம். பிராகிருத “ந”வை பல இடங்களில் இயல்பாக தமிழில் “ன” என்று எழுதியுள்ளேன்.

முதல் பத்து தம்மலிபிகள் இந்த கட்டுரையில். மற்ற நான்கு தம்மலிபிகளும், தௌலி சிறப்பு தம்மலிபியும் அடுத்த கட்டுரையில். 

தம்மலிபி 1

(அயம் த(ம்மலிபி) (****)சி பவதசி தேவானாம்பியே(ன பியதசினா) லாஜோ (லிகபி ஹிதம் நோ கிச்சிஜீ)வம் ஆலபீது பஜப (ஹிதவ்யம் ந பி ச சமஜே. கடவியே) பஹுகுலம் (ஹி) தோசம் சமேஜச. தகதி தேவானாம்பியே பியதசி ராஜா தகதி அதி பிசு) ஏகசா சமாஜசா சதுமதா தேவானாம்பியச பியதசினே லாஜினே (புரா) மகானனபசி( மகானச = சமையலரை) தேவானாம்(பியச) பிய(தசினே லாஜினே அனுதிவசம்) பஹூனி பாண சதசஹாசனி ஆலபியிசு சுசுபதாயே சே அஜ அதா  இயம் தம்மலிபி லிகிதா (ததா) தின்னி (ஏவ பண ஆ)லபிய (சுபாதாய துவேம மோரா ஏகே மிகே ந செ பிசு மிகே நோ துவம் ஏதானி பிசு ) தின்னி பாணானி (***) பஞ்சா நோ ஆலபியசந்தி || 1 ||

தம்மலிபி 1 தமிழாக்கம்

இந்த ***மலையிலுள்ள தம்மலிபி தேவர்களுக்குபிரியன் கண்ணுக்கினியவன் அரசன் எழுதுவித்தது. இங்கு எந்த ஜீவனை கொல்வதற்கும் தடை. சமாஜங்களிலும் (திருவிழாக்களிலும்) செய்ய கூடாது. பல சமாஜங்களில் கொடுமைகள் நடப்பதை தேவானாம்பிரிய பியதசி ராஜன் பார்க்கிறான். ஆனால சில ஸாதுமத சமாஜங்களையும் தேவாநம்பிரிய பியதசி ராஜன் பார்க்கிறான்.

முன்பு தேவானாம்பிரிய பியதசி ராஜன் சமையலரையில்  அனுதினம் பல நூறு ஆயிரம் பிராணிகள் உணவுக்கு பலியிடப்பட்டன. இந்த தம்மலிபியால் இரண்டு மயில் ஒரு மான் ஆக, மூன்று மிருக பலிகளே அனுமதி. எதிர்காலத்தில் இந்த மூன்று பலிக்கும் தடை விதிக்கப்படும்.

சொற்பொருள் விளக்கம்

மோரா (பிராகிருதம்) =  மயூர (சம்ஸ்கிருதம்) = மயில்

கிச்சிஜீவம் = கிஞ்சித்து ஜீவன் = ஒரு ஜீவன்

பஹூனி பாணி = பஹுனி பிராணி = பல பிராணிகள்

ஆலபிய = கொல்லப்பட்டு

மகானசி = சமையல் அறை

அநுதிவசம் = தினமும்

பாணானி = பிராணானி = பிராணிகள்

மிகே = ம்ரிகம் = மான் 

தம்மலிபி 2

ஸவதம் விஜிதே தேவானாம்பியஸ பியதசினே லா(ஜினே ஏவாபி அந்தஅத சோடா பாண்டிய சதியபுதோ **** கேதலபுதோ **** தம்பபண்ணி) அந்தியோகெ நாம யோன லாஜா வ பி (அரண்ய) தச அந்தியோகச சாமந்த லாஜனேசவத தேவானாம்பியச பியதசினோ (லாஜ துவே சிகிச்சகதா மனு)ஷ சிகீசா ச பசு சிகீசா  ச (ஓஷ)தானி (ச) அன்னி முனிசோபகானி (ச) பசுண் ஓபகானி சஅதத நாதி  சவத ஹாலபிதா ச லோபபித ச *** மூலானி (ச பலானி ச அத ட நாதி சவத ஹாலாபிதா ச லோபாபிதா ச மதேசு *** உடுபானானி ச கானாபிதானி லுகானி சலோபபிதானி படிபோகாயே ப (ம)னுஷானாம் || 2 ||

சொற்பொருள் விளக்கம்

யோன லாஜா =  யவன ராஜா

சோட = சோழ

சதியபுதோ = சத்தியபுத்திர (அதியமான் என்று ஒரு யூகம்)

கேதலபுதோ = கேரளபுத்திர = சேர

சவத =  சர்வத்ர =  எங்கும்

சிகீசா =  சிகிச்சை =  மருத்துவமனை

பசு =  பஷு = விலங்கு (மாடு மட்டுமல்ல)

ஔஷதம் = மருந்துச் செடி

மூலானி = மூலிகை செடிகள் (மூலிகை செடிகள்)

பலானி = பழங்கள்

கூபம்  =  கிணறு

தம்மலிபி 2 தமிழாக்கம்

தேவானாம்பிரிய பியதசி ராஜன் வென்ற எங்கும் அதேபோல் சோழ பாண்டிய சதியபுதோ கேதலபுதோ தம்பபண்ணி (ஆகிய நாடுகளிலும்) யோன (யவன) ராஜன் அந்தியகோ, அதே போல் அந்தியகனுக்கு சமீப எங்கும் (நாடுகளிலும்),

தேவானாம்பிரிய பியதசி ராஜன் இரண்டு சிகிச்சை (மருத்தவமனை) திட்டம் செய்கிறான்,  மனுஷ (மனித) சிகிச்சை, பசு (விலங்கு) சிகிச்சை. மனிதருக்கும் விலங்கிற்கும் ஔசதம் (மருந்துச்செடிகள்) கிடைக்காத இடங்களில்

கொண்டுவந்து (ஹாரிதா) செடிகள் நடப்படுள்ளன (ரோபிதா). வேர்களும் பழங்களும் எங்குஎங்கு கிடைக்கவில்லையோ, அங்கெல்லாம் கொண்டுவந்து நடப்பட்டுள்ளன. விலங்கும் மனிதரும் பரிபோகிக்க (புசிக்க) சாலைகளில் (பதி2ஷு) கூபங்கள் (கிண்றுகள்) தோண்டப்பட்டு (கா2னாபிதா), மரங்கள் (வரசா=விருக்ஷா=விருட்சங்கள்) நடப்பட்டுள்ளன

தம்மலிபி 3

தேவானாம்பியே பியதசி லாஜா ஹேவம் ஆஹ துவாதச வசா பிசிதேன மே(**=மயா)  இயம் ஆனதம் ச(வத) விஜிதே சாமேயுத (ச) லஜுகே ச (பதே)சிகே ச பஞ்சசு பஞ்சசு ****  வசேசு அனுசம்யானம் நிகமாவு **** அத அன்னயேபி கம்மனே ஹேவம் இமயே தம்மானுசாதிய (யதா அன்யய பிகம்மானே ஸாது மாதா (ச) பிதா (ச) சுசுச (மிதா)சந்(துத) நாதிசு ச பம்பன சமனேஹி  (ச) ஸாது தானே ஜிவேசு (ஸாது) அனாலம்பே ஸாது அபவியதி அபபண்டதா ஸாது பரிசப ச (**அன்ய)தியதானி ஆனபெயிசித) (ஹே)துதே ச வியம் தெ ச || 3 ||

துவாதச வசா = துவாதச வர்ஷம் = பன்னிரண்டாம் ஆண்டு

இயம் =இதம் = இது

ஸவத = ஸர்வத்ர = எங்கும்

பஞ்சசு வசேசு = பஞ்சஷு வர்ஷேஷு = ஐந்து வருடத்தில்

பம்பன சமனே = பிராமண சமணர்

ஸாது = சிறந்தது / நல்லது

மிதா = மித்ரா = மித்திரர் (நண்பர்)

சந்ததி = உறவினர்

நாதி = ஞாதி = தெரிந்தவர்

அபவியதி = அல்ப வித்தம் = சிறிய செலவு

அபபண்ட = அல்ப பண்டம் = சிற்சில பொருட்கள்

தம்மலிபி 3 தமிழாக்கம்

தேவானாம்பிரிய பியதசி ராஜனின் (மகுடம் சூடிய) பன்னிரண்டாம் வருட கட்டளை. ராஜ்ஜியம் எங்கும்  ஐந்து ஐந்து வருடம் யுதர், ரஜ்ஜுகர், பிரதேசிகர் இந்த தம்மலிபி தெரிவிக்கவும் மற்ற செயல்களுக்கும் உலா செல்லவேண்டும்.மாதா பிதாவை மதிப்பது சிறந்தது. நண்பர் உறவினர்  தெரிந்தவருக்கும் பிராமண சமணர்களுக்கும் பரிசு வழங்குவது ஸாது.

விலங்குகளை கொல்லாதது ஸாது. சிறிதே செலவும் (வியதா) சிறிதே பொருட்செல்வமும் (பாண்டம்) ஸாது. மந்திரிக்குழு (பரிஷத்) இதை யுதருக்கும் கணங்களுக்கும் எடுத்துரைக்க கட்டளையிடவேண்டும்.

தம்மலிபி  4

அதிகாதம் அந்தரம் பஹூனி வாச-சதானி வதிதேவ பாணாலம்பே விஹிச ச பூதானாம் நாதீசு அசம்படீபது சமண பாபனேசு அசம்படிபதே சே அஜ தேவானம்பியச பியதசினே லாஜினே தம்மசலனேன பேலிகோஷம் அஹோ தம்மகோஷம் விமான தசனம் (ச) ஹதினி (தசன ச) அக(னி)கந்தானி (ச) அன்னானி ச திவியானி லுபானம் தசயிது முனிசானம் ஆதிசே பஹு ஹி வச சதேஹி நொ ஹூத புலுவே தாதிசே அஜ வதி(தே) தேவானம் பியச பியதசினே லாஜினே தம்மானுசாதிய அனாலம்பே பாணானாம் அவிஹிம்ச பூதானாம் சம்படிபதி சமண பாபனேசு சம்படிபதி மாது பிது சுசுசாம் வா சுசூசா ஏச அன்னெச பகுவிதே தம்மசலனே வடிதே வடயிசதி சேவ.  தேவானம் பியச பியதசிச லாஜ தம்மசலனம் இமம் புதபி ச நதி (ச) ப(னதிக) ச தேவானம் பியச பியதசினே லாஜினே  பவதயிசந்தி யேவ தம்மசலனம் இமம் (சவத) அகேபம் தம்மசி சிலசி ச விதிது (தம்மம்) அனுசாசிசந்தி ஏச ஹிசெ (கம்)மே யா தம்மானுசாசனம் தம்மசலன பிசு நோஹோதி அசிலச செ இமசா அதச வதி அஹீனி ச ஸாது. ஏதாயே அதாய இமம் லிகிதே இமச அதச வதி யுஜந்து ஹீனீ ச நோ ரோசயிதவ்ய. துவாதச வசானியப்ஹிசிடச  தேவானம் பியச பியதசினே லாஜினே  யா லிகிதே || 4 || 

பேரி கோஷம் = பேரிமேள ஒலி

விமான தசனம் = கோயில் / சைத்தியம் தரிசனம்

ஹதினி தசன = யானை தரிசனம்

அகனிகந்தானி = பட்டாசு காட்டி

சுசுச = சுஷ்ருசை = செவிகேட்டு பணிசெய்தல்


தம்மலிபி 4 தமிழாக்கம்

பல நூற்றாண்டுகளாக விலங்கு பலி கொடுபதும், உயிர்களை துன்புறுத்தி, உறவினரிடமும் சமண பிராமணரிடமும் தவறாக நடப்பதும் வழக்கமாகிவிட்டது. தேவானம் பியச பியதசினே ராஜனின் தர்ம அனுசாசனத்தால் பேரிமேள ஒலி தர்ம ஒலியாகியது. நூற்றாண்டுகளாய் நடைபெறாத விமான தரிசனம், யானை தரிசனம், பட்டாசு

தரிசனம், மற்றும் திவ்ய தரிசனம் காட்டி, தேவானம் பியச பியதசினே ராஜனின் தர்ம அனுசாதியத்தால் விலங்கு கொல்லமையும், ஜீவங்களை துன்புறுத்தாதும், உறவினரிடம் மரியாதையும், பிராமண சமணரிடம் மரியாதையும், மாதா பிதாவிடம் சுஷ்ருசையும், முதியோரிடம் சுஷ்ருசையும் நிகழ்கின்றன. இதை போல் மற்ற தர்ம பழக்கங்கள் பெருகியுள்ளன. தேவானம் பிய பியதசி ராஜனின் மகன்களும், பேரன்களும், கொள்ளுப்பேரர்களும் இந்த தர்ம நிலைக்க கட்டளையிடுவார்கள்.

பண்பில்லாதவன் தர்ம வழி செல்லமாட்டான். அதனால் தர்மம் வளர ஓயாமல் போதிப்பது ஸாது.

இதற்காகவே இது எழுதப்பட்டுள்ளது. என் பின்வருவோரும் இவ்வாறு தர்மம் தேயாமல் (ஹீனமாகாமல்) வளர்க்கவேண்டும். தேவானம் பியச பியதசினே ராஜனின் பன்னிரண்டாம் ஆண்டில் எழுதப்பட்டது.

 

தம்மலிபி 5

தேவானம் பியச பியதசினே லாஜினே  ஏவம் ஆஹ கயானே துகர(***) கயானா ஸஸே துகலம் கலேதி ஸே மே பஹுகேகயானே கடே தம் மம புதா வ நாத ச பலன் ச தே(னயெ) அபடியே மே **** ஆவ **** த தேசம் பிஹாபயிஸதி ஸோ துகதம் காச்சதி பாபேஹிஸூபுதாலயேஸு அதிகந்தம் அந்தலம் நோ ஹுதா புலுவா தம்மமஹாமாதா நாம ஸே தே தஸவஸாபிதேன மே தம்மமஹாமாதா கடா தே ஸவ பாசன்டேஸு வியபத தம்மாதிதானீயே --- தம்மவாடியே ஹித சுகாயே ச தம்மயுத ஸா யோனா காம்போசா கந்தாலேஸு லாடிகா பிதேனிகேசு யே வாபி அன்னே அபலந்தா பாடி **** பாபானி பிசாஷு அனதேசு மஹலோகேசு ச ஹித சுகாயே தம்மயுதாயே அபலிபோதாய வியபாடா ஸே பந்தனம் பதஸ பதிவ**ய அபலிபோதயே மோகயே ச இயம் அனுபந்த பஜாதி கடா பிகலேதி வா மஹாலகேதி வா வியாபதா:  ஸே ஹிதா ச பாஹிலேசு ச நகலேசு ஸவேசு ஓலோதனேசு ஏவாஹி பாடானம் வ பாகினீனம் வ அன்னெசு வ நதித சவத வியபடா ச: இயம் தம்ம நிசிடடிவம் தம்மாதிதானே திவ தானஸயுதே வ ஸவ படாவியம் **** தம்மயுதஸி வியபடா இமே தம்மமஹாமாதா இமாயே அதயே இயம் தம்மலிபி லிகிதம் சிலதிதி ஹோது ச மே பஜ அனுவதது || 5 ||

கயானா = கல்யாணம் = சுபகாரியம்

துகலம் = துஷ்கரம் = செய்வது கடினம்

தம்மமஹாமாதா = தர்மமஹாமாத்திரர் = அறம் வளர்க்கும் அதிகாரிகள்

ஸவ = ஸர்வ = அனைவரும்

ஹித = நல்ல

யோனா = யவனம்

கம்போசா = காம்போஜ தேசம்

கந்தாலேஸு = கந்தாரம்

லாடிகா = லாட தேசம்

நகலேசு = நகரேஷு = நகரங்களில்

பாபானி பிசாஷு = பிராமாணி பிக்ஷாஷு = பிராமணரிடமும் பிக்ஷுக்களிடமும்

தம்மலிபி 5 தமிழாக்கம்

தேவானம்பியே பியதசி ராஜன் செப்பினான். கல்யாணம் (நல்ல காரியம்) துஷ்கரம் (கடினமானது). யார் முதலில் நல்ல காரியம் செய்கிறானோ அவன் கஷ்டபட்டே செய்கிறான். நான் பல கல்யாண காரியங்கள் செய்துளேன். என்னை போல் என் மகன்களும் பேரன்களும் அவர்கள் பின்வருவோரும் கல்யாண காரியங்கள் செய்வார்கள். இதில் சிறிது விலகுவோரும். பாவம் செய்வது எளிது. பூர்வகாலத்தில் (என் ஆட்சிக்கு முன்) தர்ம மகாமாத்திரர் என்ற அதிகாரிகள் இல்லை. என்  பதின்மூன்றாம் ஆட்சி ஆண்டில் தர்ம மகாமத்திரர் எனும் அதிகாரிகள் நியமித்துள்ளேன். தர்மம் நிலைநாட்ட தர்மம் வளர்க்க ஹிதமும் சுகமும் வளர்த்து கடமையாற்றுகின்றார்.

பணிசெய்பவரிடமும் பிராமணரிடமும் செல்வந்தரிடமும் அனாதைகளிடமும்

முதியோரிடமும் யோன-காம்போஜ-கந்தார தேசத்திலும் மற்ற மேற்கு எல்லை நாடுகளிலும் தர்மம் செய்யவும் ஹிதம் சுகம் வளரவும் துன்பம் நீங்கவும் பணிசெய்கின்றனர்.

சிறைப்பட்டவரில் தகுந்த காரணத்திற்கு - இவருக்கு வயதாகிவிட்டது, இவர்களை நம்பி குடும்பம் இருக்கிறது, இவர்கள் மயக்கப்பட்டவர்கள் என்றோ தகுந்த காரணமிருந்தால் விடுதலை செய்கின்றனர். நகரங்களிலும் ஊர்களிலும் என் சகோதர சகோதரிகளின் அந்தப்புரங்களிலும் மஹாமாத்திரர் கடமைசெய்கின்றனர். அவர்கள் எங்கும் தர்மம் செய்கின்றனர்.

இதற்காக இந்த தர்மலிபி எழுதப்பட்டுள்ளது. என் பின்வருவோர் இதை தொடர்வாராக.

தம்மலிபி 6 

தேவானம் பியச பியதசினே லாஜா ஹேவம் ஆஹா அதிகந்தம் அந்தலம்

நோ ஹூத புலுவே ஸவம் காலம் அத கம்மே

பதிவேதநா ஸே மயா --- கடே ஸவம்

(காலம் யேஸ்மின) ஸமே அந்தே ஓரோதநஸி கபாகாலஸி வசஸி

***  விநீதஸி உயாநஸி ஸவத படிவேதகா

*** ஜனஸ அதம் படிவேதயந்து மே தி ஸவத

ஜனஸ அதம் கலாமி அம்பி கிஞ்சி முகதே

ஆனபயாமி **** தாபகம் வா ஸாவகம் வா ஏவா

**** மஹாமாதாஹி அதியாயிகே அலோபிதே ஹோதி தஸி அதஸி

விவாதேவ நி கீதி வாஸந்தம் பலிஸயா அநந்தலியம் படிவேதேத

வியே மே தி ஸவத ஸவம் காலம் ஹேவம்

அநுஸதே நாதி பி மே தோ ஸே உதானஸி அத

சந்தீலநாய கடவிய மதேஹி மே ஸவ லோக ஹிதே

தஸ புந இயம் மூலே உதானே **** சந்திலநா

நாதி ஹி கம்மதலம ஸவ லோக ஹிதேன அம் கிச்சி

பலகமாமி ஹகம் கிந்தி பூதாநாம் அந்நநியம் யே ஹந்தீ ஹித கானி

ஸுகயாமி பலதம் ஸ்வகம் ஆலாதயந்து தி ஏதாயே அதயே இயம்

தம்மலிபி லிகித **** சீலதீதிக ஹோது ததா

மே புத******** மே பலகமந்து ஸவலோக

ஹிதாயே துகலே சு இயம் அந்நத அகேந பலகமேந  || 6 ||

தம்மலிபி 6 தமிழாக்கம்

மன்னர்களால் மக்களின் குறைகள் கேட்டு தீர்க்கப்படும் வழக்கம் நெடுங்காலமாக தேய்ந்துவிட்டது.  இப்போது, இது என் கட்டளை. எப்பொழுது, நான் உணவருந்தும் போதானாலும், அந்தபுரத்தில் இருந்தாலும், தேரில் பல்லக்கிலோ உலா சென்றாலும், சோலைகளில் இருந்தாலும், எங்கும் எப்போதும் நான் நியமித்துள்ள பிரதிவேதகர்கள் என்னிடம் வந்து மக்களின் பிரச்சினைகளை கூறலாம். நான் தீர்த்துவைக்கிறேன்.

ஸ்ராவகனிடம் நான் இட்ட ஆணை நிறைவேற்றவோ மகாமாத்திரர்களிடம் ஒப்படைத்த பணியை முடிக்கவோ அமைச்சர் குழுவில் (பரிஷத்) வாதமோ எதிர்ப்போ தோன்றினால் நான் எங்கிருந்தாலும் எனக்கு உடனே தெரிவிக்கவேண்டும்.

மக்கள் நலமே என் கடமை. அனைவரின் நலனை தவிற வேறு நல்ல காரியமில்லை. இம்மையிலும் மறுமையிலும் மக்கள் இன்பமாய் இருப்பதே என் கடமை, இதற்கே இந்த தம்மலிபி எழுதப்பட்டுள்ளது. என் புத்திரரும், பௌத்திரரும், பிரபோத்திரரும் இதை தொடர்வாராக. ஆனால் ஓயா முயற்சியின்றி இதை செய்வது கடினம்.

தம்மலிபி 7

தேவானம்பியே பியதஸி லாஜா ஸவத இச்சதி ஸவ பாசன்டா

வஸெவூ தி ஸவே ஹோத ஸயமன் பாவசுதீ இச்சந்தி முனிஸா

உசாவச சந்தா உசாவச லாகா தே

ஸவம் வா --- ஏகதேஸ கச்சதி விபுலா

பி சஹ தானே அஸ நாதி ஸயமே பாவஸுதீ

******** நிசே பாடம்.   || 7 ||

தம்மலிபி 7 தமிழாக்கம்

தேவானம்பிய பியதசி ராஜன் பல்வேறு மன்றங்களும் (பார்ஷத) தூய எண்ணமும் (பா4வதுத்தி ) தன்னடக்கம் (சம்யமம்) கடைபிடித்து தேசமெங்கும் பரவி வாழவேண்டும் என விரும்புகிறேன். ஆனால் மனிதர்கள பலவிதம், வெவ்வேறு விருப்பங்களும் வெவ்வேறு மனப்பான்மையும் கொண்டவர்கள். சிலர் எல்லா கடமைகளையும் செய்வர்; சிலர் ஒரு சில கடமைகளை மட்டும் செய்வர்.

எத்தனை பெரிய தானம் கிடைத்தாலும், தன்னடக்கமும், எண்ணத்தூய்மையும் நன்றியும் உறுதியான பக்தியும் இல்லாமல் வாழும் கீழ்மக்களும் (நீசமான) உண்டு.

தம்மலிபி 8

(அதி)கந்தம் அந்தலம் லாஜனோ வாஹலயாதம் நாம காமிஸா **விய

அந்நாநி ஏதிசானி அபிலா மாநி புவம் திநம் ஸெ தேவாநம்பியே

பியதஸீ  லாஜ  தஸவசாபிஸிதே **** நிகமி ஸம்போதி  தேன

சவதாநாம் தஸனே  ஹிலன்ன பதிவிதனே

ஜநபதஸ ஜநஸ தஸனே தம்மானுஸதி

********  தாதாபயா * அபிலாமே ஹோதி

தேவாநம்பியஸ பியதஸினே லாஜினே பாகே அன்னே || 8 ||

தம்மலிபி 8 தமிழாக்கம்

பூர்வகாலத்தில் மன்னர்கள் விஹார விஜயம் செய்தனர். மான் வேட்டை அதை போல் மற்ற கேளிக்கைகள் அனுபவித்தனர். பத்தாம் ஆட்சி ஆண்டில் பியதசி ராஜன் சம்போதி (புத்தகயா) அடைந்தான். அதன் பின் தம்மவிஜயம் செய்யலானான்.

தம்மவிஜயத்தில் பிராமண சமணர்களை சந்தித்து தானம் வழங்குவதும், முதியவரை தரிசித்து தேவைகளுக்கு பொன் வழங்குவதும், ஜனபதங்களுக்கு சென்று மக்களை தரிசித்து தர்ம போதனை செய்வதும் கேள்விகள் கேட்பதும் நடக்கின்றன.

இதுவே  தேவானம்பிய பியதசி ராஜனுக்கு பிடித்துள்ளது, இது அவன் பாக்கியம்.

தம்மலிபி 9

தேவானம்பியே பியதஸி லாஜா ஏவன் ஆஹா அதி ஜனோ உசாவசம் மங்கலம் கலோதி,  அபாதேசு  **** வி(வாஹேஸூ புதலாபேஸு --- பவாஸஸி **** ஏதயே அந்நயே ஹேதிஸாயே ஜிநே பஹுகம் மங்கலம் (ரோதி ஏத து மஹாதாயோ பஹுகம் ) இதிபிதம்  புதி நிலயிதம் மங்கலம் கரோதி  ஸே கதவியே லே(தே)நோ மங்கலே அபபலே சகோ ஏஸஹேதிஸம் மங்கலம் அயம் --- மஹாபலே **** **** தம்மமங்கலே ததேஸ தாஸ படகஸி ஸம்மாபடிபதி குலுனாம் அபசிதி (பாநேஸு ஸயமேசமந பாபாநாநாம் (ஸாது) தானே ஏஸ அந்நே  --- தம்ம (மங்)கல நாம வதவியே பிதிந பி புதேந பாடிந பி சுவாமிகேந பி (மாதா சந்ததேந அவ படிவேசியேநபி இயம் ஸாது இதம் கதவிய மங்க)லம் அவ தஸ அதஸ நிதாதிய அதி பவுதம் வதே தானே சதிதி ஹேதிஸம் (அதி தாநேஅநுகஹே அதி தம்மதாநே -- தம்மாநுகஹே ( ஸே துக்கோ மிதேந ஸுஹதயேந) ************ ஸபயேந திவி யோவதித தஸி --- பகலநஸி (தம் **** ****) இமேந ******** அலாதயிதவே **************** தஸ அலபி || 9 || 

மங்கலம் கலோதி = மங்கலம் கரோதி = மங்களம் செய்கிறான்

அபாதேஸு = ஆபத்துகளில் = இன்னல் களைய

விவாஹேஸு = விவாகங்களில் = திருமணங்களில்

புதலாபேஸு = புத்ரலாபேஸு = மகன் பிறந்தால்

தாஸ = வேலைக்காரன்

பட = முதலாளி/எஜமான்

குலுனாம் =  குருநாம் = குருக்களுக்கு

அபபல = அல்ப பல = சிறிதே பலன்

மஹாபல = பெரும் பலன்

தம்மலிபி தமிழாக்கம் 9

ஒவ்வொரு மனிதனும் பல மங்கள தருணங்களில் விழா நடத்துகிறான். இன்னல் களையவும், திருமணம் கொண்டாடவும், மகன் பிறப்பும், பயண ஆரம்பமும், மங்களமாய் கொண்டாடும் தருணங்கள். வள்ளல் குணமுடையோன் வேறு பலவித விழாக்களும்  நடத்துவான். அதுவும் செய்யலாம். இவை அற்ப பலனே தரும்; அகங்காரத்தை காட்டும்  விழாக்கள். ஆனால் பெரும் பலன் தரும் மங்கள காரியம், தம்ம காரியம். எஜமானை வேலைக்காரன் மதிப்பது; குருக்களுக்கு மரியாதை செலுத்துவது; உயிர்களுக்கெல்லாம் அன்பு காட்டுவது; சமணருக்கும் (சமந) பிராமணர்களுக்கும் (பாபாந) தானம் தருவது; இவை நல்ல காரியங்கள். இவை தம்மத்தை கொண்டாடும் சிறந்த விழாக்கள். தந்தையை மகன் பூஜிப்பது போல், போற்றத்தக்கது. இந்த தம்மத்தை நிலை நாட்ட தானங்கள் செய்கிறோம்; தானத்தில் சிறந்த தானம் தம்மத்தை கடைபிடிக்கும் தானம். இவ்வாறே தம்மம் செய்து சொர்கம் அடையலாம். தகுந்தவை கொண்டு தம்மம் செய்தால் சொர்க்கம் அடையலாம்

தம்மலிபி 10

தேவானம்பியே பியதஸி லாஜ யஸோ கிதி வா  (மஹாத வா) மந்நதி வா கிதீ வா ************  இச்சதி தத்வயே அந்நதி ஜநே  தம்மசுசுச சுசுச தம் மேதம்மவதம் ( அநுவிதியிதம்ஏத காய (தேவானம்பியே  பியதஸி லாஜா) யஸோ  கிதி இச்சதி ************ பலாகம்மதி  தேவாநம்பியே  (பியதஸி லாஜ ஸவம்பாலதிகாயே கிந்தி ஸகலே அபபலா ஸவே  புவேயதி பலிஸ் **** **** கஜே **************** (அந்ந) அகேந (பராகமே) ஸவம் (பரி) பலிதி தி கு துகேந வா உஸதேந  வா  உஸதேந துகலத || 10 ||

 

யஸோ = யஷ = புகழ்

கிதி = கீர்த்தி

தம்மசுசுச = தர்ம சுஷ்ருசை = அறப்பணி

அபபலா = அல்ப பலன்

பரா கம = பரலோகம் (சொர்கம்) செல்ல

ஸவம் = ஸர்வம் = அனைவரும்

தம்மலிபி 10 தமிழாக்கம்

தேவானம்பிய பியதசி ராஜன் புகழையோ  கீர்த்தியையோ பெரும்பொருட்டாக கருதவில்லை. தம்மவழி நடப்பதே என் புகழும் என் மக்கள் புகழும் என்பதே நெடுங்கால நிலை. ஸாது ஜநங்களின் சேவையே (ஸுஷ்ருஷ = சுசுச) தகும். இது கடமை. இந்த புகழையே தேவாநம்பியன் விரும்புகிறான். மற்ற புகழெதுவும் புகழே அல்ல; அவற்றை தம்மவழி செல்லாதவரும் பெறலாம்; தகாதவரும் அவ்வகை புகழடையலாம்; அப்படி அடையும் புகழ் துக்கமே தரும்.

தொடர்புடைய பதிவுகள்

காரவேலன் கல்வெட்டு 

அந்தியோக நகரம் – விசித்திர சித்தன் குஸ்ரோ 

வரலாறு கட்டுரைகள் 

அசோகன் காரவேலன்கல்வெட்டுகள் – பேச்சு கச்சேரி வீடியோ

Rediscovery of Brahmi, Asoka and Indian history