அறிவியலின் எல்லை

அறிவியலா? விஞ்ஞானமா? “சயன்ஸ்” என்ற ஆங்கில சொல்லுக்குத் தமிழில் எது சரியான சொல்? “சயன்ஸ்” என்பதே சமீப கால ஆங்கிலச் சொல். வில்லியம் வெவல்லின் அறிமுகத்தால் பரவலடைந்த சொல் – அதற்கு முன் “இயற்கை தத்துவம்” (Natural Philosophy) என்றே அதே ஆங்கிலேயர் அழைத்தனர்.

“விஞ்ஞானத்தின் எல்லை” (The Limits of Science) என்ற நூலில், பீட்டர் மெடவார், சயன்ஸ் எனும் சொல்லின் பல்வேறு எழுத்துவடிவங்களை (spelling) பட்டியலிடுகிறார். தமிழில் இந்த இன்னல் இல்லாததால் விட்டுவிடுவோம்.

அறிவியல் என்றால் அறிவா? ஞானமா? வெறும் ஞானம் மட்டும் அல்ல, முயற்சி திருவினையாக்கி, சீரமைத்த ஞானமே விஞ்ஞானம் என்கிறார், மெடவார். அவர் மேலும் சொல்வது: விஞ்ஞானம் “இண்டக்டிவ்” inductive மட்டுமல்ல “டிடக்டிவ்” deductive ஆகவும் உள்ளது. சில நேரம் தற்செயலாகவும், சந்தர்ப்பங்களினாலும், விஞ்ஞானம் வளர்கிறது. கற்பனையும் ஆழ்ந்தும் அகன்றும் தேடலும் தேவை.

            இடைசெருகல் – இந்த பத்தி கோபுவின் சிந்தனையோட்டம். இண்டக்டிவ், டிடக்டிவ் போன்ற சொற்கள் தமிழிலும் தமிழர் சிந்தனையிலும் இல்லை. தமிழுலகின் விஞ்ஞானிகள் சிவி ராமன், சந்திரசேகர் போன்ற மேதைகளாயினும், சுஜாதா போன்ற ஆர்வலர்களாயினும், தமிழில் அறிவியல் சிந்தனையை வளர்க்க முன்படவில்லை. ஆங்கில கடலெங்கே தமிழ் குட்டை எங்கே? இலக்கிய திறமையுள்ளோருக்கு விஞ்ஞான ஆர்வமோ பற்றோ இல்லை, விஞ்ஞான பற்றுள்ளோருக்கு இலக்கிய ஆர்வமும் திறமையும் இல்லை. கடந்த நூற்றாண்டில் ராஜாஜியை தவிற யாரொருவரும் தமிழில் அறிவியல் சிந்தனை வளரவேண்டும் என்று யோசிக்கவில்லை. தமிழில் எழுதுபவர்களுக்கு அறிவியக்கத்தை செய்ய ஆர்வமோ திறமையோ இல்லை. விஞ்ஞானம் என்பது வெள்ளையர் செய்யும் விந்தை, அதை நாம் ஆங்கிலத்தில் அறிந்துகொண்டு தமிழில் தனித்தனியாய் மொழிப்பெயர்ப்போம் என்ற சிந்தனை ஒரு சிலரிடம் இருந்தாலும், விஞ்ஞான சிந்தை என்ன செயல்பாடு என்ன என்பதை புரிந்துகொள்ளாமல், அதை தமிழில் எழுதி மட்டும் அழகு பார்க்கும் நிலையே நிதர்சனம். பாரத நாட்டில் மற்ற மொழிகளிலும் இதே நிலை தான்; ஆங்கிலத்திலும் நாம் ஒன்றும் பெரிதாய் சாதிக்கவில்லை. மரமே மரமே கனிப்போடு என்று அமெரிக்காவையும் ஐரோப்பாவையும் அண்ணாந்து பார்க்கும் நிலையில் இந்திய விஞ்ஞானம் இன்றும் திகழ்கிறது. போதாக்குறைக்கு, வேதமும் வள்ளுவனும் மற்ற புலவனும் புண்ணாக்கும் இழுத்துவந்து அவர்சொன்னதல்லவா அறிவியல் என்று தஞ்சாவூர் கோவில் கோபுரத்து நிழலில் தாண்டவாமாடி தன்முதுகைத் தட்டிக்கொள்ளும் அனுகூல சத்துருக்களின் முயல் கர்ஜனை வேறு. இந்த வம்பிற்கும் உண்டோ அடைக்குந்தாழ்?

            திணையின் கைதியாய் திகைக்கிறது தமிழ்.

மீண்டும் மெடவாரின் நூலுக்கு வருவோம். 1. புரிய இயலாமை 2. தீர்க்கும் திறன். இவ்விரண்டும் இன்றைய அறிவியலின் முக்கிய அங்கங்கள் என்மனார் மெடவார்.

1. புரிய இயலாமை பல விஞ்ஞான கருத்துக்களை சட்டென்று புரிந்துகொள்ளலாம், ஆனால் முறைகளை புரிதல் அரிது. பூமியின் எடை என்றால் அதன் பொருள் புரிகிறது. ஆனால் அதை அளக்கும் முறையை புரிதல் அரிது.

2. தீர்க்கும் திறன்  “இந்த காரியம் இப்படிச்செய்யலாம் என்னும் கலையே அரசியல்” என்றார் பிஸ்மார்க்.  “இந்த பிரச்சனையை இப்படி தீர்க்கலாம் என்பது அறிவியல் கலை” என்கிறார் மெடவார். உதாரணமாக கண் தானம், கிட்னி தானம் போன்ற மருத்துவத்தை முன்வைக்கிறார். அதன் சிக்கல்கள் என்ன, அவற்றை முடிச்சவிழ்க்க என்ன முறைகள் என்று ஆய்ந்து, அன்றாட மருத்துவ முறைகளை உருவாக்கியது அறிவியல்.

ஆங்கிலத்தில்நான் எழுதிய பதிவை 40 நபரே படித்தனர். தமிழில்? இதை விட சிறப்பாக மற்றவர் எழுத இயலும். எழுதினால் சொல்லுங்கள். அறிவியலை எழுத அடிப்படை முறை, அழகு நடை, ஆர்வம், கலைச்சொல் புழக்கம் இவை தமிழில் வேண்டும்.

இக்கட்டுரை ஒரு சுமாரான அறிவியல் கட்டுரை தான். ஆனால் மெடவார் சொல்லும் கருத்துக்கள் மிக முக்கியமானவை. மக்களுக்கு அறிவியலை கொண்டு செல்வதிலும், அதிலுள்ள தடைகளையும், ஒருவிதம் புரிந்துகொள்ள மெடவாரின் நூல் எனக்கு உதவியது. நாமே அறிவியலை புரிந்துகொள்ளவும், ஒரு விஞ்ஞானி விஞ்ஞானத்தை பற்றி என்ன நினைக்கிறார் என்பதாலும் இதை எழுதுகிறேன்.

நைல் நதியும் காவிரியும்

கோதுமை பயிரிட எகிப்தை சிறந்த நாடுண்டோ நிலமுண்டோ? மாபெரும் வான் மழை பெய்யா நாட்டினில், தான் பொய்யா நைல் நதியின் பாசன நிலமல்லவா எகிப்து? சோழனும் வளவனோ? ஃபாரோ அன்று ஒப்பில்லா வளவன்? பல்லாயிர ஆண்டாக வண்டல் மண்ணை வள்ளலாய் தந்து ஓங்கு சென்னெல் பெருக வழங்கிய வற்றா நதி நைலுக்கும் ஒப்புளதோ, அதன் புகழுக்கு பரிசுளதோ?

என்னே நைல் பாயும் மண்ணின் பசுமை? என்கொல் அதன் செழுமை? ஏரிழுக்க வேண்டாம், ஏர்பூட்டும் எருது வேண்டாம், தூவி தெளித்த நெல்லை  மிதித்து புதைக்க பன்றிக்கூட்டம் போதுமே உழவிற்கு. அருவடை செய்த பின், நெல்லையும் உமியையும் மிதித்து பிரிக்கும் அதே பன்றிக்கூட்டங்களை அகமகிழ்ந்து புகழ்ந்து பாடாத புலவர் உண்டோ?

அக்கம்பக்கத்து நகரங்களுக்கும் அண்டை நாட்டு மக்களுக்கும் சோறூட்டும் நெற்களஞ்சியம் எகிப்து.

சரி அது இருக்கட்டும். யார் ஐயா போயும் போயும் எகிப்தில் கோதுமை பயிரிடுவான்? ஜனத்தொகை பெரிது, பெருகி வழிகிறது. மழையில்லா நிலம். பாலை சூழ்ந்த அளவான நஞ்சை. வெள்ளத்தை நம்பும் வேளான்மை. குடிக்கவே நீருக்கு கவலை, இதில் உழவும் ஒரு கேடா? அதுவும் போயும் போயும் கோதுமை – தாகமுள்ள பயிர், பெரிதாய் விலை போகாத பயிர். தூர தூர நாடுகளிலிருந்து பெருங்கடல்களை தாண்டி அள்ளி பணங்கொடுத்து நெல்லை வாங்கும் நாடல்லவா எகிப்து? புலவன் கிடக்கான், வெண்டைக்காய். லாரி ஓட நல்ல சாலை உண்டா, நெல் அரைக்க மில் எத்தனை?

நாடும் நதியும் ஒன்றே, நாளும் நிலைமையும் மாறிவிட்டன. காலத்தின் கோலத்தால், தொழில்நுட்ப பெருவளர்ச்சியால், வணிகத்தின் விரிதலால், இம்மாற்றங்கள் வந்துள்ளன. பன்றி மிதித்து உழுததும் உமிபிரித்ததும், கிமு ஐந்தாம் நூற்றாண்டில் கிரேக்க வரலாற்று பிதாமகன் ஹெரடாடஸ் எழுதியது. மூவாயிர ஆண்டு ஃபாரோ ஆட்சியிலும் அலெக்ஸாண்டர் ஜூலியஸ் சீஸர் நிறுவிய கிரேக்க ரோமானிய ஆட்சியிலும், மெடிட்டரேனிய கடல் சூழ்ந்த நாடுகளுக்கு எகிப்தே பெரிய நெற்களஞ்சியம். பாய்மரக் கப்பலும், எருது இழுத்து ஏர் உழவும் கோலோச்சிய காலம்.

இன்றோ ருஷியா, அமெரிக்கா, கனடா, ஆஸ்திரேலியா ஆகிய நாடுகளிலிருந்து கப்பல் நெல்சுமந்து எகிப்தில் இறக்குகின்றன. மக்கள் என்னவோ அதே ஃபாரோ காலத்து ரொட்டியை தான் சமைத்து உண்ணுகின்றனர்.

என்ன வேற்றுமை? மெடிட்டரேனிய நாடுகளில் எகிப்து நீர்வள நாடாக இருக்கலாம். ஆனால் உலக நாடுகளின் பட்டியலில் அதன் நீர்வளம் குறைவே. எகிப்திலிருந்து சீஸர் காலத்து ரோமாபுரி நெல் இறக்குமதி செய்ததுபோல் இன்று மற்ற நாடுகளிலிருந்து எகிப்து நெல் இறக்குமதி செய்கிறது. நெல்லை மட்டுமல்ல, நீரையும் இறக்குமதி செய்கிறது. எப்படி? கப்பலில் நீர் வரவில்லை. ஆனால் வாங்கும் நெல்லுக்கு பாய்ச்சிய நீர், நெல் வளர்த்த நாடுகளில் அல்லவா பாய்ந்தது? சத்தமின்றி, யுத்தமின்றி, ஒப்பந்தமின்றி, உரத்தை மலிவாய் தரும் அரசின்றி, கொள்முதல் செய்யும் மண்டியின்றி, இதில் பங்கு திருடும் அரசியல்வாதியும் அதிகாரியும் தொழில் சங்கத்தலைவரும் இன்றி, வணிகத்தால் நெல் வளம் காண்கிறது எகிப்து.

காவேரி கதை எப்படி?

நூல் குறிப்பு ஆலன் பீட்டி (Alan Beattie - Twitter:@alanbeattie) எழுதிய False Economy (பொருளாதார முறைகேடு) என்ற நூலின் மூன்றாம் காண்டத்தின் மொழிபெயர்ப்பு இந்த கட்டுரை. நூலை வாங்கினால் இந்த காண்டத்தை முதலில் படிக்கவும், முதல் இரண்டு காண்டங்கள் பொருளாதாரமும் வரலாறும் அறியாதவர்களுக்கு அவை கடினமாக இருக்கலாம். நவீன பொருளாதாரத்தின் ஒன்பது முக்கிய அம்சங்களை எடுத்துக்கொண்டு, அற்புதமாய் உதாரணங்களுடனும் சம்பவங்களுடனும் ஆர்வமுள்ள பாமரருக்கு புரியும்படி எழுதியுள்ளார்.

தமிழ் புத்தாண்டு - சித்திரா பௌர்ணமி - செவ்வாய்

Night sky over Madras 9pm April 14, 2014

English version of this blog here

நாளை – ஏப்ரல் 14- தமிழ் புத்தாண்டு தொடங்கும் தினம். சித்திரை பௌர்ணமி. இரண்டும் ஒரே நாளில். கொஞ்சம் அபூர்வம். மூன்றாம் அபூர்வம் : செவ்வாய் (Mars) கிரகம், சிவப்பாக, இவ்விரண்டிற்கும் அருகே இருக்கும்.

ஸமஸ்க்ருதத்தில், சூரியோதயத்தில் தொடங்கும் நாளுக்கு தினம் என்று பெயர்; வேத காலத்தில ஸவண தினம் என்றும் அழைத்தனர். தினத்தை படைக்கும் சூரியனுக்கு தினகரன் என்று பெயர். சந்திரோதயத்தில் தொடங்கும் நாளுக்கு திதி என்று பெயர். நாளை சந்திரோதயம் மாலை ஆறு மணிக்கு என்பதால், ஆறு மணி வரை சதுர்தஷி, அதன் பின் பௌர்ணமி.

பஞ்சமி, சஷ்டி, சப்தமி என்ற திதிகள் நிலவின் வடிவத்தை வைத்து நாளை குறிக்கின்றன. இந்த கணக்கில் முப்பது திதிகள் வரும் – ஷுக்ல பக்ஷ எனும் 15 வளர்பிறை திதிகள், பிரதமை முதல் பௌர்ணமி வரை; கிருஷ்ண பக்ஷ எனும் 15 தேபிறை திதிகள், பிரதமை முதல் அமாவாசை வரை.

நட்சத்திரோதயத்தில் தொடங்கும் நாளுக்கு நட்சத்திரம் என்று பெயர். அஸ்வினி பரணி என்று தொடங்கி ரேவதியில் முடியும் 27 நட்சத்திரங்கள், அந்தந்த நாளில் சந்திரனுக்கு அருகே இருக்கும் நட்சத்திரத்தின் பெயரில் உள்ளன. அஸ்வினி அன்று சந்திரன் அஸ்வினி அருகிலும், பரணி அன்று பரணி அருகிலும், இருக்கும். நாளை சித்திரை (Spica) நட்சத்திரின் அருகே சந்திரன் இருக்கும்.

வானில் கோலம் ஏப்ரல் 14, இரவு 9 மணி அளவில் பார்த்தால்  மேலுள்ள காட்சியை காணலாம். கொஞ்சம் அதற்கு கீழே பளிச்சென்று ஒரு வெள்ளைப்புள்ளி தெரியும் – அதுவே சனி கிரகம். கிழக்கே கட்டடங்கள் உயரமாய் இருந்தால் 10 மணி வரை அளவில் பார்த்தால் தெரியும்.

மாதங்களின் பெயர்கள் பௌர்ணமி அன்று சந்திரன் எந்த நட்சத்திரத்தின் அருகே உள்ளதோ அந்த மாதத்திற்கு அந்த நட்சத்திரத்தின் பெயரை நம் முன்னோர்கள் சூட்டினர். சித்திரை நட்சத்திரத்திற்கு அருகே சந்திரன் காணும் நாள் பௌர்ணமி எனின் அந்த மாதம் சைத்திரை. விசாகம் அருகில் பௌர்ணமி வந்தால், வைகாசம். கிருத்திகை அருகில் பௌர்ணமி வந்தால், கார்த்திகை. தமிழில் இப்பெயர்கள் மறுவி வந்துள்ளன. உதாரணமாக, உத்திர பல்குனி நட்சத்திரத்தின் பெயர் உத்திரம் என்றும், அந்த நட்சத்திரத்திற்கு அருகே பௌர்ணமி வந்தால், அம்மாதம் பங்குனி என்றும் பெயர் மறுவியுள்ளன.

Night sky over Madras, 9:30pm April 18

சந்திரனின் பயணம் ஏப்ரல் 16 அன்று, சந்திரன் சனி கிரகம் (Saturn) அருகிலும், ஏப்ரல் 18 அன்று கேட்டை (Antares)நட்சித்தரத்தின் அருகிலும் காணலாம். நட்சத்திரங்களும் கிரகங்களும் பெரிதாக நகர்ந்திருக்காது, சந்திரனின் பயணம் மட்டும் நன்கு புரியும். படங்கள் ஸ்டெல்லாரியம் மென்பொருள் கொண்டு எடுத்துள்ளேன்.

பின்குறிப்பு நேற்றிரவு பௌர்ணிமி மட்டுமல்ல சந்திர கிரகணம் என்று நண்பர் மிசெல் டனினோ ஈமெயில் வழியாக நினைவூட்டினார். இந்தியாவில் கிரகணமில்லை, வட அமெரிக்காவில் பார்த்திருக்கலாம்.

Tamil New Year - Chitra Pournami

Night sky over Madras, 9pm April 14 2014

Tomorrow April 14, 2014 is the Tamil New Year Day. It is also Chitra pournami. A rare combination. The full moon will be near the star Spica, called Chitra in Indian astronomy. A third coincidence is that the planet Mars can also be seen near the moon and Spica.

In Indian astronomy, the day beginning at sunrise is called solar or savana day, the day beginning at moonrise is called thithi or lunar day and the day beginning with star rise is called nakshathram or stellar day.

On April 14, the Moon will rise at sunset, so Pournami begins at sunset, until then it is Chathurdashi. Since the moon will be next to Chitra, the stellar day is Chitra. The solar day is Chaitra 1, the start of the new month and year. The lunar day is Pournami, since it is a full moon. Further down towards the eastern horizon, the planet Saturn can be seen as a bright dot. If buildings block the view, you can wait until 10 or 11 pm when the stars and planets will be higher up in the sky.

The picture above, from Stellarium software, shows what the sky over Madras will look like at 9pm on April 14, 2014. The picture below, shows the night sky on April 18, when the moon will be near Antares, called Kettai in Indian astronomy. The planets and stars will not have moved much relative to each other.

Night sky over Madras, 9pm April 18

Addendum Michel Danino reminds me by email that there was also a lunar eclipse last night. It was not visible in India but could be seen in North America.

Gujarat and Tamilnadu - Timelines of Political History

In preparation for the Gujarat site seminar for the Tamil Heritage Trust, I lectured on the political history of Gujarat from 3rd century BC to 13th century AD. I prepared a chart comparing the histories of Gujarat and Tamilnadu, as we consider them today. It is primarily a listing of the major dynasties that ruled, and some major invasions. But this and similar timelines may prove useful as reference frameworks.

Dynasty names like Maitraka and Chola are in black; the name of some king of each dynasty is in red; invader or battle name is in blue or green.

References

1. A History of Gujarat - From the earliest period to the Present time by Edalji Dosabhai, first published 1894, Asian Education Services reprint 1986.

2. A History of South India by Nilakanta Sastri, Oxford University Press.

3. A History of Gujarat - Including a survey of its Chief Architecturl Monuments and Inscriptions by Khan Bahadur, MS Commissariat, Longmans Green and Co., 1938.

4. Wikipedia articles on Rudradaman, Satavahanas, Kushanas, Indo-Scythians.

Pigs Have Wings - and pens have legs

Pigs have wings. PG Wodehouse proved that. Pens, while mightier than the sword, are not quite as exalted as pigs. So they merely have legs. I speak from experience not from observation. It takes insight to see things that are not there. Writers have it – insight; aspiring writers have tons of insight. Less gifted people call insight by another name : delusion. Psychiatrists offer to cure it – delusion, I mean. No psychiatrist offers to cure insight. (Which is sad, because the world would be a much better place if some people – businessmen, presidents, presidential advisors, television anchors and opinion columnists – were cured of insight and forced to see the world with their regular eyes.)

Now think about this. A shrink says he can cure something he cant see – which is what he considers a problem in your case. And people will pay shrinks, and insurance companies will reimburse and businesses and governments will pay for your health insurance. Which is why economics is such a fascinating subject. Economics offers solutions to problems that don’t exist with money that hasn’t yet been printed. But neither psychiatrists not economists have insight – which is why their pens don’t walk away. And they don’t see the legs.

Now pens don’t walk away because they dislike you. Pens are like cats and electrons– their behaviour is unpredictable. This is what quantum theory is mostly about : electrons and cats. Actually, one specific cat, belonging to a guy called Schroedinger. Quantum theory says that the universe is made of matter and energy, and that matter is made of electrons and other particles, which sometimes exist and sometimes are just energy. So the universe is made of things that may or may not be there. It took insight to come up with this theory and delusion to accept it. Fortunately the scientific community is endowed with both, just like the universe is endowed with matter and energy. Albert Einstein said it neatly: Reality is just an illusion, but a persistent one. Hindu sages said the same thing in the Rg Veda, but Einstein wrote it down, where the Hindus merely yapped at each other in Sanskrit shlokas. Or maybe they were going to write it down, but their pens walked away.

Pens are ancient tools. Cavemen writers used things like burnt firewood, a multipurpose tool. Firewood can be used to cook, for warmth, to defend against predators and enemies etc. Writing and drawing come low down the order. Those pens walked away because people wanted them for their other uses. Frustrated writers then came up with styluses, but those were no doubt hijacked by illiterates who used them to crack nuts. Then came quills – you literally chased after birds which were selfishly refusing to give you their pens. It’s not like the birds were writing. Peacocks infact were so selfish, they’d drink up your inkpot and turn blue.

Hence the ink-filled pen. A tube first of wood, then of metal, later of plastic, full of ink, which would refuse to flow when your thoughts were flowing; but would barf and blot your paper if you were lucky enough to get something written. They jump into strangers pockets. They nest snugly on carpenters ears. They sneak off your desks onto that teeny crack in the floor, behind that pile of junk in the cupboard, onto other people’s desks where they rest luxuriantly, unused for writing. Their friends are : people who assume every pen belongs to them; children smelling a challenge that here is something almost indestructible; boors who prefer pens to chewing gum; conscientious noble souls who return your pen (which they had accidentally taken) as soon as it stops writing; people in queues at post offices who never bring their pens; autograph hunters; autograph givers, poor souls who cant always afford their own pens; and corporate gift buyers who buy maginificently designed and jewelled pens, which of course are too precious to be written with.

The first rival for the pen that I can think of is the typewriter. It is heavier, noisier and costlier than the pen, but it has the advantage of not having legs. We look askance at the man who tries to nonchalantly stuff your typewriter in his pocket and walk away with it. “Soapy,” we tell him, “this is not cricket.” For the pen pinching Soapies of this world, the typewriter is an unplayable googly.

The other advantage of the typewriter, from the perspective of writer, is that when the divine fire won’t kindle, one can take out one’s frustration on the keyboard. The true triumph of the clicketybox, though, lies in the presentation. Even Shakespeare looks mediocre in blot-plagued chicken sprawl. Whereas people can type absolute bilge and as long as they use the right fonts and typespacing, the gullible masses are seduced into reading. Witness the explosion of advertising, tabloids, self-help books and political manifestos. The Vedas were merely spoken; once they were written down, hardly anyone knows them. Aesop’s parables were narrated, Moses’ commandments were carved on clunky stone, the Magna Carta was a sheepskin long, even Jefferson’s Declaration is readably short. Das Kapital, on the other hand is a useful doorstop, Mao’s writings help fill up the gaps in the Great Wall, you can cause skull damage with the Constitution of any modern nation, or the writings of the IPCC, and print editions of the New York Times and Wall Street Journal continue deforestation more effectively than napalm. One can’t blame the typewriter for all this – the computer and laser printer take more credit. While computers don’t have wings, smartphones and tablets tend to merely wander : their great value nowadays is to make you look busier than you are and feel more important than you are, Sergey Brin says.

Pens nowadays are only seen to sign the occasional check and courier sheet. They don’t wander away from desks and pockets, much anymore – they will slowly walk out of the paraphernalia of your life.

தோற்று பின்வாங்கும் நோய்கள்

கடந்த 13 ஆண்டுகளில், உலகெங்கும், மலேரியா நோயால் இறந்தவர் எண்ணிக்கை 29% குறைந்துள்ளது. எனினும், 2012இல் 6,27,000 நபர்கள் மலேரியாவிற்கு பலியானர். பத்து வருடத்தில் இராக் இலங்கை ஆஃப்கானிஸ்தான் காங்கோ போர்களிலோ, ஆழிப்பேரலை நிலநடுக்கம் போன்ற இயற்கை பேரழிவுகளில் இறந்தவரை விட, மலேரியாவின் மரண எண்ணிக்கை அதிகமானது.

போலியோ ஓரிரு நாடுகளை தவிர அழிந்துவிட்டது. கினிப்புழூவின் தாக்கம் முடிவுக்கு வரப்போகிறது. எய்ட்ஸ் நோயினால் இறக்கும் குழந்தைகள் எண்ணிக்கை 52% குறைந்துள்ளது. காசநோய் (டுபர்குலாஸில்) மரணங்கள் 45% குறைந்துள்ளன.

2000 ஆண்டு தொடங்கி நீங்கள் முழுகம் கெட்ட செய்திகளை – தீவீரவாதம், விலைவாசி உயர்வு, ஊழல், வல்லரசு படுகொலைகள், திருட்டு, கொள்ளை, கற்பழிப்பு – அனைத்தையும் சேர்த்தாலும், அத்தொகையை மிஞ்சும் நல்ல செய்தி இந்த நோய்கள் பின்வாங்கும் செய்தி.

சூழ்நிலையை கவனிக்கவும்.

1. ஜனத்தொகை பெருகினாலும்
2. ஜனநாயகமா சர்வாதிகாரமா இரண்டாங்கெட்டானா, பேதமின்றி
3. சாதி மத இன ஆண்பெண் பேதமின்றி

           இந்த நல்ல முன்னேற்றம் வெற்றி நடை போடுகிறது. நான் மிகவும் ரசிக்கும் மதிக்கும் உவக்கும் புகழும் மேட் ரிட்லி-யின் ஆங்கில கட்டுரை இங்கே.

http://www.rationaloptimist.com/blog/the-good-news-you-don't-hear-about-diseases.aspx

ஒரு நாளிதழோ, அரசாங்கமோ, கட்சியோ, ஊடகமோ [கலைஞனோ, புலவனோ, புனிதனோ, எழுத்தாளனோ] இவ்வித நல்லச்செய்தியை கூவி பறையடிக்க மாட்டாது. நீட்டோலை வாசியா நிற்பர்.

தொடரட்டும் அவர்களின் ஓயாத ஒப்பாரி.

சுரக்காய் தோசையும் பில்லகுடுமுலுவும்

என் வீட்டில் சமையல் செய்பவர் இந்திராம்மா. இவர்கள் திடீர் திடீர் என்று புதிதாக அற்புதமாக எதாவது செய்து நாசிலிர்க்க வைப்பார். முன்பே இவர் செய்த வாழைத்தண்டு தோசை பற்றி எழுதியுள்ளேன்.

ஏப்ரல் ஒன்றாம் தேதி, மகேந்திர பல்லவன் கோவில்களை பார்த்து விட்ட கலைபோதையுடன் மாடியிலிருந்து கீழே வந்தேன். என்ன டிஃபன் என்றால், “சுரக்காய் தோசை!” என்று திமுகவோடு கூட்டணி வைத்த ராஜாஜி போல் நாக்கூசாமல் பதிலளித்தார்.

சுரக்காய் மாவும் இந்திராம்மாவும்

சுரக்காய் தோசை

பில்ல குடுமுலு என்று பிழையின்றி முதல் முயற்சியிலேயே சொன்னால் உங்களுக்கு பில்ல குடுமுலு விருந்தளிக்க நான் தயார். ஆரிய வைசிய கோமுட்டி செட்டியார்களில் இது பிரபலம் போலும் - இந்திராம்மா அந்த ஜாதி. ஒன்றுமில்லை கொஞ்சம் மாறுதலான இட்லிதான். “ஒரு பொழுது இருக்கும் நாட்களில் நாங்கள் இதை தான் செய்வோம்,” என்று சொன்னார்.  “தொட்டுக்க என்ன சாம்பார்?” என்றேன்.  “பருப்பு பாயசம்” என்று பதில் வந்தது. கிரைமியாவை இணைத்த ரஷியாவை கண்டித்து, உத்தமத்தின் உச்சக்கட்ட அமெரிக்காவின் போர் அமைச்சர் ஜான் கெர்ரி, 21ஆம் நூற்றாண்டில் இப்படி மற்றொரு நாடு மேல் படை எடுக்கலாமா என்று கேட்க சுரணையில்லாத பத்திரிகையாளர்கள் கூட கொஞ்சம் ஆடிப்போகவில்லை? அப்படி ஆடினேன். குடுமுலுவும் பாயசமும் சாவித்திரி பாட ஜெமினி கணேசன் நாகஸ்வரம் வாசித்ததுப்போல் தேனோடு கலந்த தெள்ளமுதாய் ருசித்தது. கோல நிலவோடு கலந்த குளிர்த்தென்றல் என் சிந்தை சிம்மாசனத்தில் வீசியது.

பில்ல குடுமுலுவும் பருப்பு பாயாசமும்

பாட்டும் பாவமும் - கர்நாடக இசை

சென்னை வாழ்மக்களுக்கு தலை சிறந்த கலைஞர்களின் கர்நாடக சங்கீதம் கேட் ரசிக்கும் பாக்கியம் உண்டு. சிலருக்கே இந்த அரிய வாய்ப்பு – குழந்தை பருவத்திலிருந்து பல வருடங்கள் கேட்கும் சூழ்நிலையில் உள்ளவர்களே கர்நாடக இசையை ரசிக்க முடியும். அவ்விசையின் நுணுக்கங்களை புரிந்த கொள்ள மேலும் சில காலம் வேண்டும். சென்னையில், குறிப்பாக திருமயிலையில், இவ்விசையின் ரசிகர்களின் இசை ஞானம் அபூர்வமானது. ஆனால் இப்பாடல் இந்த ராகத்தில் உள்ளது என்றோ, ஸ்வர்மோ லயமோ தவறினாலும் பிழையரியாமல் ரசிப்பாவர்களும் உண்டு. அவர்களில் நானும் ஒருவன். பாடும் மொழியோ பாடலின் பொருளோ தெரியாமல், பாட்டின் சுவையை மட்டும் ரசிக்கும் திறமையும் எனக்கு உண்டு.

பரத நாட்டியத்து கலைஞர்கள் காட்டும் பாவத்தை போல், கர்நாடக இசை பாடகர்களும், பாடும் போது தங்கள் முகமும் கைகளும் உடலும் பாவம் பொங்கியே பாடுகிறார்கள். நான் இதை ரசித்து, சில படங்களை தொகுத்து, பாவங்களுக்கு என் மனோதர்ம வழியில் பெயர் சூட்டியுள்ளேன்.

Bharata Natyam postures, Chidambaram Nataraja temple

Listening to Carnatic music concerts by the best artists is one of the joys of living in Madras. It is a delight and a privilege for very few people, because it is an acquired taste, and the acquisition takes years of constant exposure. Understanding it takes even longer. While the depth of knowledge of the connoisseurs of Carnatic music in Madras, especially in the Mylapore area is amazing, several people like me, who cannot tell one raga from another, or when the singer or accompanist errs in svara or laya,  and often knows neither the lyric nor the language of the song being performed, can still enjoy it.

An allied classical art, Bharata Natyam, is famous for the expression that its artists are capable of. They pack the emotion of the song, the character, the situation into their performance. This is called bhaava, a Sanskrit word. The various postures of Bharat Natyam are beautifully depicted in sculpture in the gopurams of the Thillai Natarajar temple in Chidambaram.

But the dancers are not the only ones : Carnatic singers too cannot restrain from bhava while singing. The range of their body language is as mesmerizing as that of their facial expressions. While the bhaavas of Bharata Natyam are named and defined, here is my own non-Linnaean nomenclature of the singers’ bhaavas.

Each artist exhibits his or her own personality into the performance. Carnatic music allows the artist the freedom to indulge in his manodharma - his personal flavoring of the song. I have merely used my manodharma to select, compile, and label some of the expressions of some of the artists whose performance I have enjoyed. 

Sanjay Subramaniam

DB Ashwin

Prasanna Venkatraman

Madurai TN Seshagopalan, Sandeep Narayan, Akkarai Swarnalatha

Perhaps this is how the musicians will react if they have seen this blog and notice me attending their concerts....

மார்கழி இசை அனுபவம் - கட்டுரை