Genghis Khan - and the Making of the Modern World

Imagine

A tribal born in India – say, a Bhil or Toda

who raised an army – not merely a tribal battalion

which defeated every rival kingdom in India

then conquered Persia, Egypt, China, Russia

and whose descendants ruled those nations as the Shah of Iran, Pharaoh of Egypt, Emperor of China, Czar of Russia!

That is what Genghis Khan accomplished. I used this metaphor or comparison, when I reviewed Jack Weatherford’s book “Genghis Khan and the Making of the Modern World,” for TieCon, a conference of Entrepreneurs, in Chennai, in November 2016. Before I explain why I chose this book, let us look at the author Weatherford’s metaphor.

Jack Weatherford’s metaphor

“If USA were created not by educated merchants or rich plantation owners

but by an illiterate slave

who liberated his country from foreign rule

united the people

created an alphabet

wrote a constitution

established universal religious freedom

invented a new system of warfare

conquered all land from Canada to Brazil, and,

established a contiguous free market zone across continents…”

that person – “illiterate slave” etc.. – would have equalled what Genghis Khan did!

It’s not easy to grasp all that (or believe even some of that) after one reading. And it clashes severely with our vague images of Genghis Khan or the Mongols of his time. Most people equate them with the most terrifying warriors in human history (which was probaly true), who beheaded thousands and razed cities (also true), and were the most savagely brutal and cruel people (false – Weatherford argues with examples, that so called civilized people of that time – Italians, Persians, Germans, Chinese etc – were far more cruel and brutal).

But look at some elements of that list again –

1.      Created an alphabet

2.      Wrote a constitutuion

3.      Established universal religious freedom

4.      Established a free market zone

Genghis Khan????!!! Really??? Alphabet, Constitution and free market are not usually associated with marauding empire builders, leave alone Genghis. But that simply shows the deep and historical bias that most historians have (and eagerly jumped upon by believing readers and peoples, proud of their own heroes). Most Westerners – Europeans - are quite eager to believe that Alexander the Great (whose record of genocide and destruction of cultures is rarely matched in history) brought civilization to the barbaric Asians. They also believe the same of the Roman Empire, European Colonialism of Africa Asia and South America (but not Atilla or Napoleon or Hitler or Stalin’s colonizations of Europe). Pakistani text books teach that Islam brought culture to India. India’s own history books while critical of earlier Islamic invasions, go into paroxysms of joy about the delights of Mughal rule, while also painting European colonialism in pure vileness. Twentieth century history according to Indian text books on history, is fifty terrible years of British rule when Congress was a noble sacrificing heroic opposition, followed by fifty glorious years of Congress rule overcoming all the terrible opposition parties and “foreign powers.” For context, these three perspectives on history may be of some interest.

 

My book review at TieCon
Photo: Venkatesh Krishnamoorthy

You will have to read the book or at least, listen to the audio recording of my review for further details on Genghis Khan’s accomplishments. Actually I was struck by the subtitle of the book “and the Making of the Modern World.” Again, a phrase that one does not associate with the Mongols or Genghis. But then Weatherford is not the only historian who makes this claim regarding Genghis Khan.

Here are some other interesting facts:

1.     Did you know that Genghis Khan built more bridges than any other ruler in history?

2.     The Mongols made pants and trousers globally popular (the Europeans were early adopters, they used to wear togas and tunics and robes before that – Romans, Greeks, Crusaders, Goths).

3.     It was the collapse of the Mongol empire and the resulting massive inflation in Asian cottons, silks and spices, that prompted Columbus, Vasco da Gama, Magellan to find a sea route to India.

4.     The longest tale in Geoffrey Chaucer’s “Canterbury Tales” is about Genghis Khan!

5.     Genghis Khan exempted doctors, lawyers, scholars, teachers from tax. No democracy in the world has done or will ever do that. (Most Hindu kingdoms in India exempted doctors, teachers, barbers and priests from tax. There were no lawyers).

The Mongols defy almost every standard pattern in history, in the eyes of John Green, who did a marvelous series of ten minute videos on world history. “Except the Mongols,” is a standard phrase he uses, quite justifiably.

Do I agree with Weatherford that Genghis created the Modern World? No, I don’t. My views are closer to those of Vaclav Smil, who mocked this claim in his book “Creatingthe Twentieth Century.” I believe the modern world is the result of the Industrial Revolution, which was more important than all political and social revolutions combined. But the book is a marvel, I respect his claim – given the history of Genghis Khan before he conquered Mongolia, what he did after that was utterly astounding. And unparalleled.

The organizer of TieCon, V Chandrasekhar, an entrepreneur himself, is a friend who liked my other book reviews, and asked me to review two books for TieCon. The other book  I reviewed was Alan Beattie’s “False Economy.”

Genghis Khan is an unusual person to interest entrepreneurs, I would have thought, but my review of this book drew nearly twice the crowd of my review of Beattie’s book about Economics. You can see Beattie’s video explaining his book here, the video of my book review in Tamil here and the audio of my TieCon book review of Beattie’s book here.

In case you missed the links…

1. Video of my Genghis Khan book review at TieCon
2. Audio download of my book review of Genghis Khan
3. Video of Jack Weatherford on Genghis Khan
4. Video of my book review of False Economy (in Tamil, at Gandhi Center)
5. John Green’s Crash Course – World History

My other book reviews (all in Tamil)

1. Madrasapatnam
2. Harry Potter 
3. Darwin’s Armada

Blog

Three Perspectives on History
Edison and Benz

Genghis Khan - book review banner

Dinner at TieCon with V Chandrasekhar, family and friends

தமிழிசையில் மிளிரும் சிற்பங்கள் - அசையும் பொருளில் இசையும் சிவனே

ஆங்கிலத்தில் இந்த பதிவிற்கு தலைப்பு வைத்து எழுதியதால் சிலர் படிக்கவில்லை என்று நினைக்கிறேன். சென்ற வாரம் செய்த பதிவே, மீள்.

இந்த  வீடியோ படத்தை பார்க்கவும். பார்த்தபின் சில சிற்பங்களுக்கு விளக்கத்தை கீழே படிக்கலாம்.

கல்கி இயற்றிய “சிவகாமியின் சபதம்” சரித்திர நாவலை 2000த்தில் படித்தேன். அந்த நூல் இந்திய கலையின் ரசிக்கும் ஆர்வத்தை தூண்டியது. தமிழக கோவில்களிலுள்ள சிற்பங்களையும்  ஓவியங்களையும் ஐம்பொன் சிலைகளையும் ரசிக்க தொடங்கினேன். 2005-ல் முதன் முறையாக, ராஜசிம்ம பல்லவன் எழுப்பிய காஞ்சி கைலாசநாதர் கோயிலுக்கு சென்றேன். அங்குள்ள சிற்பங்களின் அழகும் பன்மையும் பாவமும் கலைநயமும் கண்டு மலைத்தேன் மிரண்டேன் மயங்கினேன். 2006-ல் முதன் முறையாக எல்லோரா சென்றேன். ஒரு மலையை குடைந்து ஆலயம் செய்த ஆற்றலில் திளைத்து திகைத்து பிரமித்தேன்.

2008ல் முனைவர் சித்ரா மாதவனின் உரைகளை கேட்ட பின் சிற்பக்கலையில் ஆர்வம் மிகுந்தது. பல சிற்பங்ளின் அடையாளம் அதன் முதலே கண்டுகொண்டேன். பேராசிரியர் சுவாமிநாதனின் இயக்கத்தில் மாமல்லபுரம் கலைஉலாவிற்கு சென்ற பின் ஆர்வம் ஆழமானது.

பாரத நாட்டில் இருபதாம் நூற்றாண்டில் திரைப்படமும் அதற்கான இசையும் மிகச்சிறந்த கலைகளாக, புகழும் ரசனையும் பெற்ற கலைகளாக விளங்கினாலும், சிற்ப ஓவிய கலைகளுக்கு அதற்கு நிகரான புகழோ ரசனையோ இல்லை. அப்படி நிலவும் ரசனையும் பதினைந்தாம் நூற்றாண்டிற்கு பின் தோன்றிய சிற்ப ஓவியங்களுக்கே உள்ளது.

கர்நாடக ஹிந்துஸ்தானி ஆகிய செவ்வியல் இசைகளுக்கு இருக்கும் ரசிகர் கூட்டத்தில் ஒரு சிறு பங்கே, செவ்வியல் சிற்பங்களுக்கோ ஓவியங்களுக்கோ நிலவுகிறது. கலைஞர்களும் தேர்ந்த ரசிகர்களும் தத்தம் துறைச்சிமிழ்களில் சிக்கிவிடுகிறார்கள். இலக்கிய ரசிகர் சிலரே இசையிலோ சிற்ப ஓவியத்திலோ நாடட்டியத்தில்லோ ஆர்வத்தை வெளிப்படுத்துவர். இசைப்பிரியர்களுக்கு சிற்பம் தெரிவதில்லை, மேலோட்டமாகவே ரசிக்கின்றனர். 

பண்டைக்காலத்து சிற்பிகளின் நாட்டிய கலை ரசனையும் ஆழத்தையும் அறிந்த பொழுது என்னை கவ்விய வியப்பு விஸ்மயம் உறுதியாக மற்றவரையும் கவ்வியிருக்கும்; கவ்வும். (கவ்வுவியப்பு என்று ஏதாவது வினைத்தொகை உள்ளதா?)

இந்த வீடியோ (காணொளி) தமிழிசையோடு சிற்பகலையை கலக்க என் முயற்சி. இதனால் நானும் மகேந்திர வர்ம பல்லவனை போல் சங்கீர்ணஜாதி என்று எனக்கே பட்டமளித்து கொள்ளலாம். கண்ணதாசனின் பாடல் வரிகளுக்கு எவ்வளவு சிறந்த முன்னோடியாக சிற்பங்கள் திகழ்கின்றன என்று மலைப்பதுண்டு. உங்களை அந்த மலைப்பை பகிறவே என் எண்ணம், இந்த படம்.

நடராஜன் என்னும் ஆடவல்லானாக சிவனை நாம் யாவரும் அறிவோம். ஆனால் சிவபெருமானின் மற்ற அபிநயங்கள் சிலருக்கு புதிதாக இருக்கலாம் – குறிப்பாக சதுஷ்ர தாண்டவர், ஊர்த்துவ தாண்டவர் (காலை தூக்கி நின்றாடும் தெய்வம்), கஜசம்ஹாரர், வட்டணைகள் பட நடந்து மாயம் பேசும் பிட்சாடணர், திரிபுரம் எரித்த விரிசடை கடவுளின் நாட்டியம் புதிதாக இருக்கலாம்.

1.   வீணாதர சிவன் – இரு குடங்களுடன் இன்று நாம் காணும் வீணை பதினேழாம் நூற்றாண்டில் தஞ்சையில் ஆண்ட மராட்டிய மன்னர் ரகுநாத நாயகர் வடிவமைத்தது. பழைய சிற்பங்களில் வீணை ஒரு நீண்ட கம்பை போன்றே இருந்தது.

     வீணாதர மூர்த்தி, காஞ்சி கைலாசநாதர் கோயில்

வீணாதர மூர்த்தி, பிரம்மேஷ்வரர் கோயில், 

               புவனேஷ்வரம், ஒரிசா

2.    மிருதங்கம் வாசிக்கும் தட்சிணாமூர்த்தியை காண்பதரிது. கோவில்பட்டி அருகே கழுகுமலையில் இந்த சிற்பத்தை காணலாம்.

மிருதங்க தட்சிணாமூர்த்தி, 
கழுகுமலை

3.    பரத முனிவர் நாட்டிய சாத்திரத்தை இயற்றினார். அவருக்கு தண்டு முனிவர் பாடம் நடத்தினாரா? தண்டு முனிவர் என்று கேள்விப்பட்டதுண்டா? அவருக்கு பரமசிவன் கற்றுத்தந்த கலையே தாண்டவம்! (பாண்டுவிலிருந்து பாண்டவர் போல).

தண்டு முனிவருக்கு நாட்டியம் போதிக்கும் சிவன்

               தர்மராஜ ரதம், மாமல்லபுரம்

4.    சிதம்பரம் சபாநாயகர் கோயில் கோபுரத்தில் நாட்டிய கரணங்களின் சிற்பங்களை காணலாம்.

            பரத நாட்டிய கரணங்கள், சிதம்பரம் கோயில்

5.    பலரது (செருக்கை) கர்வத்தை சிவன் அடக்கியுள்ளார். கைலாச மலையை தூக்க முயன்ற ராவணனின் செருக்கையும், மார்க்கண்டேயனை காலனிடமிருந்து காத்து, காலனை காலால் மிதிக்கும் காட்சிகளும் இங்கே

                                காலாரிமூர்த்தி 

                      கொடும்பாளூர் மூவர் கோயில்

          கைலாய மலையை தூக்க முயலும் ராவணன், 

                  எல்லோரா, மகாராட்டிரம்

6.    மௌனத்தில் சனகாதி முனிவர்களுக்கு பரமசிவன் ஞானம் போதிக்க, சிங்கமும், மானும், யானையும் ஒன்று கூடி அமைதியாய் அடங்கியுள்ளன.

                      தட்சிணாமூர்த்தி, 

         காஞ்சி கைலாசநாதர் கோயில்

7.    எதிலும் இயங்கும் இயக்கம் என்பதை காட்ட இமைய மலையும், தேவரும் கந்தர்வரும் சூரியசந்திரரும் முனிவரும் சீடரும் கின்னரரும் கிம்புருடரும் நரரும் நாகரும் சிவகணரும் பாயும் கங்கையும் மரமும் விலங்கும் தகுமோ?

பார்த்தனுக்கு பாசுபதம் அளிக்கும் பரமன் மாமல்லபுரம்

திருவிளையாடல் படத்தில் இந்த பாடல் காட்சி

இந்த படத்தை நீங்கள் ரசித்தால் நான் இயற்றி என் பெரியம்மா அலமேலு பாடிய காஞ்சி கைலாசநாதர் கோயில் வாழ்த்தையும் ரசிக்கலாம். அந்த பாடலை பற்றிய விளக்கம் இங்கே

My other blogs on sculpture and temples

Kanchi Kailsanatha Vimana sculptures
சிவன் முறுவல்
கோயிலும் கல்கியும்
மாமல்லபுரத்து உழைப்பாளர் சிலை 
மல்லை சிற்பியர் வாழ்த்து
பத்ரி சேஷாத்ரி - அதிரணசண்ட மண்டபத்துமூன்றாம் கல்வெட்டு

My other blogs on music
காஞ்சி கைலாசநாதர் கோயில் வாழ்த்து

தமிழ் நாடக இசை

ஆயிரம்திருதிராஷ்டிரர்கள் – சஞ்சய் சுப்பிரமணி கச்சேரி 2016

Sriram V interview with Sanjay Subramaniam – Madras Day 2015

பாட்டும் பாவமும்

மயிலாப்பூரில்  பல்லவர்  இசை

மார்கழி  இசை  அனுபவம்

Aryabhata's sloka for pi

The Greek letter pi for the ratio between circumference of a circle and its diameter was given only in the 18th century by William Jones, a mathematician (father of the more famous Sir William "Oriental" Jones, founder of Asiatic Society of Bengal), 2000 years after the Greeks had realized that such a thing existed. We, or at least some mathematicians, only celebrate March 14 (3-14) somewhat recently after the American usage of month followed by date (3-14), rather than the British usage of date followed by month (14-3).

Incidentally the ratio for circumference to diameter was stated as a Sanskrit sloka by Aryabhata in the fifth century. I attach the sloka and its meaning in this JPEG here. Aryabhata knew it was not an EXACT number but an approximate number ( though he didn't know about irrational or transcendental numbers), so he used the word "aasannaH" which means "approximately".

If you liked this, you might also like reading these:

1. Some 

mathematical terms in Sanskrit (and their English (or Greek/Latin) & Tamil translations)

2. The mathematician Mahavira's Sanksrit Anthem for Mathematics

3. Nilakanta Somasatvan's Sloka - with a pun, a number, a date, a book

4. Some Sanskrit slokas from Indian Astronomy

5. VarahaMihira's Agastya Sthothram

Sculpture and Music – An Experimental Video

Please see this video then read this essay for explanation.

ஆங்கில உரைக்கு கீழே தமிழ் உரை உள்ளது

After I read Kalki’s historical novel Sivakamiyin Sabatham in 2000, I became fascinated with 

sculptures and art in Indian temples, especially in Tamilnadu. When I visited Kailasanatha temple in Kanchipuram, commissioned by Rajasimha Pallava, for the first time in 2005, I was awestruck by the sheer beauty and variety of sculptures in that temple alone. In 2006, I was utterly amazed by the Kailasanatha temple in Ellora, Maharashtra, which is really a temple carved out of a hill. Over the last several years I have developed a deep interest in sculptures paintings and bronze idols, though Indian tradition rarely distinguishes among these.

While film music is quite popular in India, and classical music a little less so, classical art, especially sculpture and painting as preserved mostly in temples are almost unknown to the vast public, even those with strong cultural education. Most of what Indians think is artistic is very recent art by Indian standards – mostly after the fifteenth century. Strangely, artists and connoisseurs of one field rarely show interest in a different field – musicians, painters, novelists, dancers, sculptors, etc live in their own communities with rarely any interest or a very superficial overlap with other exponents or connoisseurs of other arts.

This video is an attempt to bridge that gap. It uses one of the most popular songs ofTamil cinema, from a movie made in the 1960s, which has marvelous lyrics and wonderful music. The song is about an episode from Thiruvilaiyaadal, the Sports of Siva. In this episode, an ordinary musician called Bana Bhattar, who is an ardent devotee of Siva is ordered by the Pandyan King, to compete with an arrogant but famous muscian called Hemanatha Bhagavathar, who demands of the King that he must turn over half the kingdom if he cannot find someone to match his skill. Bana Bhattar believes he is no match for the Bhagavathar, and begs Siva to help. Siva disguised as a woodcutter, under pretence of resting for the night on the porch outside the house where the Bhagavathar stays, sings a song, wherein Siva as the woodcutter, claims he is the Song, the Expression, the Master of Music and Dance, in fact, the Lord of Action and Movement and the Driving Force of all Creation. Utterly overwhelmed, the Bhagavathar sneaks out of town, humbled by sacred Madurai, city of Sundareshvara, where a woodcutter can not only sing beyong a famous musician’s imagination but can bring Nature to a stop or set it moving again.

What I love about this song is that the phrases Kannadasan uses so beautifully fit the various sculptures of Siva that adorn temples. For someone unfamiliar with Tamil, the sheer beauty of the ancient sculptures, and their breathtaking variety, would perhaps delight their senses. Especially for those who are familiar only with 20^th century calendar portraits, film or TV serial depictions or pictures in Amar Chitra Katha comics, where Siva is invariably shown as a hermit clad in tiger skin, these pictures should kindle your curiosity.

Siva as Lord of Dance (Nataraja or Natesa) is well known to most of us, but perhaps not all the various dance poses – like Chatushra, Urdhva, GajaSamhara, Tri. But let me explain a few sculptures which are not self-explanatory.

1. Siva is often depicted playing the vina in several forms. The vina insculptures looks thin - very different from the modern vina, which was invented by Raghunatha Nayaka in Tanjavur in the 17^th century.

2. Siva is rarely shown playing mridangam, except here, in Kazhugumalai, near Kovilpatti, about 120 km south of Madurai.

3. Siva teaches Tandu (तण्डुः), his first disciple, the art of dance, which is thence named Tandava after him (like Pandava from Pandu).

4. The 108 karanas (dance postures) of Natya Shastra composed my Bharata Muni, are depicted in the gopuram of the Chidambaram temple.

5. Siva has taught humility to several (including the Bhagavathar). I have used the sculptures of Siva humbling Ravana when he tried to lift Kailasa, and Siva humbling Kaala (Yama) to rescue Markandeya, after Siva dances on Kaala, as Kaala Samhaara Murthy.

6. Siva as Dakshinamurthy teaches Sanaka and three other rishis without uttering a word. Lions, deer and elephants assemble in peace to listen. All Creation is quietened when Siva is silent.

7. What better sculpture to show that Siva is the force inside all Life, than that of the Himalayas as Siva appears to grant the Pashupatha astra to Arjuna? Devas, Gandharvas, Nagas, Rishis, Humans, Kimpurushas, Kinnaras, the Mighty Ganga, Plant and Animals are all depicted in this magnificent Pallava panel called Arjuna’s Penance, at Mamallapuram, near Madras. 

Please scroll down to the Tamil section for these pictures.

கல்கி இயற்றிய “சிவகாமியின் சபதம்” சரித்திர நாவலை 2000த்தில் படித்தேன். அந்த நூல் இந்திய கலையின் ரசிக்கும் ஆர்வத்தை தூண்டியது. தமிழக கோவில்களிலுள்ள சிற்பங்களையும்  ஓவியங்களையும் ஐம்பொன் சிலைகளையும் ரசிக்க தொடங்கினேன். 2005-ல் முதன் முறையாக, ராஜசிம்ம பல்லவன் எழுப்பிய காஞ்சி கைலாசநாதர் கோயிலுக்கு சென்றேன். அங்குள்ள சிற்பங்களின் அழகும் பன்மையும் பாவமும் கலைநயமும் கண்டு மலைத்தேன் மிரண்டேன் மயங்கினேன். 2006-ல் முதன் முறையாக எல்லோரா சென்றேன். ஒரு மலையை குடைந்து ஆலயம் செய்த ஆற்றலில் திளைத்து திகைத்து பிரமித்தேன்.

2008ல் முனைவர் சித்ரா மாதவனின் உரைகளை கேட்ட பின் சிற்பக்கலையில் ஆர்வம் மிகுந்தது. பல சிற்பங்ளின் அடையாளம் அதன் முதலே கண்டுகொண்டேன். பேராசிரியர் சுவாமிநாதனின் இயக்கத்தில் மாமல்லபுரம் கலைஉலாவிற்கு சென்ற பின் ஆர்வம் ஆழமானது.

பாரத நாட்டில் இருபதாம் நூற்றாண்டில் திரைப்படமும் அதற்கான இசையும் மிகச்சிறந்த கலைகளாக, புகழும் ரசனையும் பெற்ற கலைகளாக விளங்கினாலும், சிற்ப ஓவிய கலைகளுக்கு அதற்கு நிகரான புகழோ ரசனையோ இல்லை. அப்படி நிலவும் ரசனையும் பதினைந்தாம் நூற்றாண்டிற்கு பின் தோன்றிய சிற்ப ஓவியங்களுக்கே உள்ளது.

கர்நாடக ஹிந்துஸ்தானி ஆகிய செவ்வியல் இசைகளுக்கு இருக்கும் ரசிகர் கூட்டத்தில் ஒரு சிறு பங்கே, செவ்வியல் சிற்பங்களுக்கோ ஓவியங்களுக்கோ நிலவுகிறது. கலைஞர்களும் தேர்ந்த ரசிகர்களும் தத்தம் துறைச்சிமிழ்களில் சிக்கிவிடுகிறார்கள். இலக்கிய ரசிகர் சிலரே இசையிலோ சிற்ப ஓவியத்திலோ நாடட்டியத்தில்லோ ஆர்வத்தை வெளிப்படுத்துவர். இசைப்பிரியர்களுக்கு சிற்பம் தெரிவதில்லை, மேலோட்டமாகவே ரசிக்கின்றனர். 

பண்டைக்காலத்து சிற்பிகளின் நாட்டிய கலை ரசனையும் ஆழத்தையும் அறிந்த பொழுது என்னை கவ்விய வியப்பு விஸ்மயம் உறுதியாக மற்றவரையும் கவ்வியிருக்கும்; கவ்வும். (கவ்வுவியப்பு என்று ஏதாவது வினைத்தொகை உள்ளதா?)

இந்த வீடியோ (காணொளி) தமிழிசையோடு சிற்பகலையை கலக்க என் முயற்சி. இதனால் நானும் மகேந்திர வர்ம பல்லவனை போல் சங்கீர்ணஜாதி என்று எனக்கே பட்டமளித்து கொள்ளலாம். கண்ணதாசனின் பாடல் வரிகளுக்கு எவ்வளவு சிறந்த முன்னோடியாக சிற்பங்கள் திகழ்கின்றன என்று மலைப்பதுண்டு. உங்களை அந்த மலைப்பை பகிறவே என் எண்ணம், இந்த படம்.

நடராஜன் என்னும் ஆடவல்லானாக சிவனை நாம் யாவரும் அறிவோம். ஆனால் சிவபெருமானின் மற்ற அபிநயங்கள் சிலருக்கு புதிதாக இருக்கலாம் – குறிப்பாக சதுஷ்ர தாண்டவர், ஊர்த்துவ தாண்டவர் (காலை தூக்கி நின்றாடும் தெய்வம்), கஜசம்ஹாரர், வட்டணைகள் பட நடந்து மாயம் பேசும் பிட்சாடணர், திரிபுரம் எரித்த விரிசடை கடவுளின் நாட்டியம் புதிதாக இருக்கலாம்.

1.   வீணாதர சிவன் – இரு குடங்களுடன் இன்று நாம் காணும் வீணை பதினேழாம் நூற்றாண்டில் தஞ்சையில் ஆண்ட மராட்டிய மன்னர் ரகுநாத நாயகர் வடிவமைத்தது. பழைய சிற்பங்களில் வீணை ஒரு நீண்ட கம்பை போன்றே இருந்தது.

Vinadhara Shiva
Kailasanatha temple, Kanchipuram

Vinadhara Shiva
Brahmeshvara temple, Bhubaneshvar

2.    மிருதங்கம் வாசிக்கும் தட்சிணாமூர்த்தியை காண்பதரிது. கோவில்பட்டி அருகே கழுகுமலையில் இந்த சிற்பத்தை காணலாம்.

Mridanga Dakshinamurthy
Kazhugumalai, Tamilnadu

3.    பரத முனிவர் நாட்டிய சாத்திரத்தை இயற்றினார். அவருக்கு தண்டு முனிவர் பாடம் நடத்தினாரா? தண்டு முனிவர் என்று கேள்விப்பட்டதுண்டா? அவருக்கு பரமசிவன் கற்றுத்தந்த கலையே தாண்டவம்! (பாண்டுவிலிருந்து பாண்டவர் போல).

Siva teaches Dance to Tandu
Mamallapuram, near Madras

4.    சிதம்பரம் சபாநாயகர் கோயில் கோபுரத்தில் நாட்டிய கரணங்களின் சிற்பங்களை காணலாம்.

Bharata Natyam karanas
Chidamaram, Tamilnadu

5.    பலரது (செருக்கை) கர்வத்தை சிவன் அடக்கியுள்ளார். கைலாச மலையை தூக்க முயன்ற ராவணனின் செருக்கையும், மார்க்கண்டேயனை காலனிடமிருந்து காத்து, காலனை காலால் மிதிக்கும் காட்சிகளும் இங்கே

Kaala samhara Murthy
Kodumbalur, Tamilnadu

Ravana lifting Kailasa
Ellora, Maharashtra

6.    மௌனத்தில் சனகாதி முனிவர்களுக்கு பரமசிவன் ஞானம் போதிக்க, சிங்கமும், மானும், யானையும் ஒன்று கூடி அமைதியாய் அடங்கியுள்ளன.

Dakshinamurthy
Kailasantha temple, Kanchipuram

7.    எதிலும் இயங்கும் இயக்கம் என்பதை காட்ட இமைய மலையும், தேவரும் கந்தர்வரும் சூரியசந்திரரும் முனிவரும் சீடரும் கின்னரரும் கிம்புருடரும் நரரும் நாகரும் சிவகணரும் பாயும் கங்கையும் மரமும் விலங்கும் தகுமோ?

The Himalayas
Siva grants Pashupatha astra to Arjuna
Mamallapuram

Here is the original song sequence from the movie Tiruvilaiyaadal

If you liked this video, you might also like this one which has a song I wrote dedicated to Kanchi Kailasanatha temple, sung by my aunt Alamelu Narasimhan.

இந்த படத்தை நீங்கள் ரசித்தால் நான் இயற்றி என் பெரியம்மா அலமேலு பாடிய காஞ்சி கைலாசநாதர் கோயில் வாழ்த்தையும் ரசிக்கலாம். அந்த பாடலை பற்றிய விளக்கம் இங்கே

My other blogs on sculpture and temples

Kanchi Kailsanatha Vimana sculptures
சிவன் முறுவல்
கோயிலும் கல்கியும்
மாமல்லபுரத்து உழைப்பாளர் சிலை 
மல்லை சிற்பியர் வாழ்த்து
பத்ரி சேஷாத்ரி - அதிரணசண்ட மண்டபத்துமூன்றாம் கல்வெட்டு

My other blogs on music
காஞ்சி கைலாசநாதர் கோயில் வாழ்த்து

தமிழ் நாடக இசை

ஆயிரம்திருதிராஷ்டிரர்கள் – சஞ்சய் சுப்பிரமணி கச்சேரி 2016

Sriram V interview with Sanjay Subramaniam – Madras Day 2015

பாட்டும் பாவமும்

மயிலாப்பூரில்  பல்லவர்  இசை

மார்கழி  இசை  அனுபவம்

ஜிம்மி கார்ட்டரின் ஜனநாயகம்

ஆல் இந்தியா ரேடியோ போலவே, அமெரிக்காவில் நேஷனல் பப்ளிக் ரேடியோ (National Public Radio) என்று ஒரு வானொலி நிலையமுள்ளது. 1990களில் நான் சியாட்டிலில் வாழ்ந்த காலம். காரில் போகும் பொழுது அதை கேட்பேன். குறிப்பாக மதியம் “ஃப்ரெஷ் ஏர்” Fresh Air (புதிய தென்றல்) என்ற ஒரு நிகழ்ச்சியை ரசிப்பேன். டெரி கிராஸ் (Teri Gross) என்ற பெண்மணியின் நேர்காணல்கள் சிறப்பானவை.

ஒருமுறை முன்னாள் ஜனாதிபதி ஜிம்மி கார்டருடன் டெரி கிராசின் நேர்காணல். 1976 முதல் 1980 வரை அமெரிக்க ஜனாதிபதியாக இருந்த ஜிம்மி கார்ட்டர், 1960களில் ஜார்ஜியா மாநிலத்து தேர்தலில் போட்டியிட்டார். மாநில சட்டசபையில் மேலவைக்கு நடந்த அந்த தேர்தலில், ஒரு வாக்குச்சாவடியில் நடந்த சம்பவங்களை டெரி கிராசிடம் வானொலியில் நினைவு கூறிவந்தார்.

ஒரு சின்ன ஊர், அதில் ஒரு தொழிர்சாலை. அவ்வூரின் முக்கால்வாசி குடிமக்கள் அந்த தொழிர்சாலையில் தொழிலாளிகள். அதனால் அதன் வாசலிலேயே வாக்குச்சாவடி. தொகுதியிலுள்ள பல வாக்குச்சாவடிகளுக்கு சென்று கண்காணிக்கும் போது, அங்கே கொஞ்சம் எதிர்கட்சியின் ஆதிக்கம் அதிகம் என்று தெரிந்துகொண்டாராம். தொழிற்சங்கத் தலைவரும் எதிர்கட்சியின் முக்கிய புள்ளி, வாக்குச்சாவடியில் கண்காணிக்க உட்கார்ந்திருந்தாராம்.

தன் கட்சிக்காரர் யாரும் அங்கில்லை. வாக்குப்பெட்டியின் வாய் கொஞ்சம் அகலமானதாய் கவனித்தார் கார்ட்டர். ஏனென்று யோசிக்கும்போதே, ஒருவர் வாக்கை பதிவிட்டு சென்றார். சங்கத்தலைவர் கை அசைத்தார். அவரது தொண்டர் வாக்குப்பெட்டியில் கையைவிட்டு அந்த வாக்குச்சீட்டை எடுத்து தலைவருக்கு காட்டினார். நம்ம கட்சிக்கு தான் அந்த ஆள் வாக்களித்தான் என்று தலைவர் அமைதியானார். வாக்குசீட்டு மீண்டும் வாக்குப்பெட்டிக்குள்ளே சென்றது. என்ன அநியாயம் என்று கார்ட்டர் பொங்கியெழுந்தாராம்.

வானொலியில் டெரி கிராசும் தவளை போல் விக்கினார். லேசாக சிரித்தபடி நான் வண்டியோட்டினேன்.

கார்ட்டர் பாதி பொங்கும் பொழுதே அடுத்த வாக்காளர் வந்தாரம். அவர் ஒரு பெண்மணி. அவரிடம் தேர்தல் பணியாளர் ஒரு வாக்குச்சீட்டை தர அவர் இன்னொரு சீட்டை கேட்டாராம். எதற்கு என்று கேட்டால், என் கணவருக்கு உடல் சரியில்லை அவருக்கும் சேர்த்து வாக்குசீட்டு வேண்டும் என்றாராம். கேட்பதில் ஒரு நியாயம் இருப்பதை புரிந்து கொண்ட தேர்தல் பணியாளரும், இரண்டாம் சீட்டை கொடுத்தாராம். வட்டச்செயலாளர் வண்டுமுருகனை போல் அன்று தவித்த கார்ட்டர், இன்று கொஞ்சம் நிதானமாகவே இதை சொன்னார். டெரி கிராஸ் ஆச்சரியத்தில் ஜேஎன்யூ மாணவரை போல் அலறினார். எனக்கு சிரிப்பு தாளாமல் வண்டியை ஓரம் கட்டினேன்.

இரண்டு வாக்கையளித்த பெண்மணி சரியான கட்சிக்கு தான் வாக்களித்தாரா என்று தொண்டருக்கோ தலைவருக்கு பெரிதும் ஆர்வமில்லை. பெண்ணாச்சே!! ஒரு கண்ணியம்தான்.

அடுத்து ஒருவர் வந்தாராம். அவரும் இரண்டு வாக்குசீட்டு கேட்டாராம். கோவத்தோடு கார்ட்டர் அவரை பார்த்து, “என்ன உங்கள் மனைவிக்கு உடல் சரியில்லை அவருக்கும் சேர்த்து ஒரு வாக்கா?” என்றாராம். அவர் சாந்தமாக, “இல்லை அப்பாவுக்காக,” என்றாரம். “அப்பாவின் உடலுக்கு என்னவாம்?” என்று கார்ட்டர் வினவ, “இல்லை, அவர் இறந்து ஆறு மாதமாகிவிட்டது, அவர் எப்படி வந்து வாக்களிப்பார்?” என்றாராம்.

டெரியைவிட கொஞ்சம் நான் அதிகமாக சிரித்திருக்கலாம். நல்ல வேளை ஏற்கனவே வண்டியை ஓரங்கட்டிவிட்டேன்.

மந்தகாசமாக புன்னகை செய்த எதிர்கட்சி பெரிசை பார்த்து, “இந்த வாக்குச்சாவடியில் எத்தனை வாக்காளர்கள்?” என்று கார்ட்டர் கேட்க, அவர் “சுமார் 300 இருக்கும்,” என்றாராம்.

“உங்கள் கட்சிக்கு எத்தனை கிடைக்கும்?” – கார்ட்டர்.

“410 முதல் 420 வரை.”

நவரசத்தில் நான்கைந்து ரசங்கள் கார்ட்டரின் முகத்தில் கடுகு தாளித்திருக்கும். ஆனால் அதுவல்ல கதை. இதை யாவையும் மீறி அந்த தேர்தலில் கார்டர் வென்று சட்டசபை உறுப்பினர் ஆனார். சும்மாவா அமெரிக்கா வல்லரசாய் மிளிர்கிறது?

மற்ற தொகுதி கதைகளை அவர் பேசவில்லை. சட்டசபையில் இந்த பிரச்சனையை எழுப்பி, இறந்தவர் சார்ப்பில் மக்கள் வாக்களிக்கும் வழக்கத்தை கட்டுப்படுத்தவேண்டும் என்று ஒரு மசோதாவை கார்ட்டர் பிறப்பித்தாராம். இதற்கு மற்ற உறுப்பினர்கள் எளிதில் சம்மதிக்கவில்லை. ஒரு சமூகத்தின் பழக்கவழக்கங்களை அவ்வளவு சாதாரணமாக மாற்றிவிட கூடாது. காரசாரமான விவாதத்திற்கு பின், ஜார்ஜியா சட்டசபை ஒரு சமரசத்துக்கு வந்து புதிய சட்டத்தை இயற்றியது. அதன்படி, ஒருவர் இறந்தபின் மூன்று வருடம் வரை மட்டுமே அவரது குடும்பத்தார் அவர் சார்ப்பில் வாக்களிக்கலாம்.

இணையத்தில் தேடிப்பார்த்தால் இந்த் நேர்காணலின் ஒலிப்பதிவு கிடைக்கவில்லை. மசோதா சட்டம் தேட எனக்கு பொறுமையில்லை. நீங்கள் இதெல்லாம்  உண்மையா என்று சந்தேகப்படலாம். ஜிம்மி கார்ட்டர் சிவப்பாக இருப்பார். சிவப்பா இருப்பவன் பொய் சொல்ல மாட்டான் என்பது தமிழர் அனைவருக்கும் தெரியும். நான் மாநிறம். இந்த மாதிரி பொய் சொல்லத்தெரிந்தால் எங்கேயோ போயிருப்பேன்.

பின்குறிப்பு 1  ஜூல்ஸ் வெர்ண் எழுதிய அற்புதமான நாவல் “எண்பது நாட்களில் உலகை சுற்றி” (Around the World in 80 days) – இதில் சான் பிரான்சிஸ்கோ நகரின் ஒரு தேர்தல் காட்சி சுவாரசியமாக நடைபெறும்.

கார்ட்டர் அருங்காட்சிகம் - செய்தி துண்டு

பின்குறிப்பு 2  கார்ட்டரின் கட்சி ஓபாமாவும் கிளிண்டனும் சேர்ந்த ஜனநாயக கட்சி. இக்கட்சிக்கே ஒரு நூற்றாண்டாக தொழிற்சங்கங்கள் வாக்களித்து வருகின்றன. என் நினைவில் வானொலியில் தன் கட்சிக்கே தொழிற்சங்க வாக்குகள் விழுந்ததாக கார்ட்டர் சொல்லியதாக நினைவு. 2015இல் அட்லாண்டா சென்றபோது படத்தில் காணும் செய்தி துண்டு கார்ட்டர் அருங்காட்சியகத்தில் கண்பட்டது.

மற்றும் சில முயல்  கர்ஜனைகள்

தடை கேளு தடை கேளு

வெள்ளைக்காரரா?

Interesting experiences of a Lawyer and a Judge

ஐகோர்ட்டின் அலங்காரச்சிந்து