வண்ண வண்ணமாய் எண்ணவியலா எண்ணம் எண்ணிலா கன்னா பின்னா கட்டிடங்கள்

வளைந்த, நீண்ட, மூடிய, மூடா பால்கனிகள்

கட்டட கலை என்றாலே பல்லவரும் சோழரும் கட்டிய கோயில்களும், புத்த விகாரங்களும், கோட்டைகளும், முகலாய சமாதிகளும், கிரேக்க ரோமானிய ஆட்சி பீடங்களும் நம் நினைவிற்கு வரும். சம கால கட்டடங்கள் எனில் லீ கோர்பஸியே, ஃப்ராங்க் லாயிட் ரைட், ஐ.எம்.பெய், லுட்யென்ஸ் என்று வெள்ளையரையும், ஐரோப்பிய சிந்தனையாளர்களும் பேசப் படுவார்கள். 

சதுர முக்கோண வளைவுள்ள, கல் கம்பி பால்கனி

பேச்சு சுதந்திரமும் பொருளாதார சுதந்திரமும் தொழில் சுதந்திரமும் அலைமோதும் மேற்கத்திய நாடுகளில் கட்டட சுதந்திரம் மிகக்குறைவே. பாரதத்தில் சாதி கட்டுப்பாடு பலமாக இருப்பது போல், அங்கே நகர கட்டுப்பாட்டின் பலம் அதிகம். அமெரிக்காவில், நகரத்தின் ஒரு பகுதியில் என்ன அமைப்பு, எத்தனை மாடி, எத்தனை ஜன்னல், என்ன வித கூறை, வெளிச்சுவரின் நிறம், தோட்டத்திற்கு விட வேண்டிய குறைந்தளவு இடம், என்ன மரம் செடி நடலாம், எவ்வளவு செங்கல் எவ்வளவு மரம் வெளியே தெரியலாம், என்றெல்லாம் விதிகள் சட்டபூர்வமாக இருக்கும். இதை நிர்வகிக்கும் குழுக்கள் மிகவும் கண்டிப்பாக இருப்பார்கள். பச்சை நிறத்தில் கதவு வைத்ததால் வழக்கு போட்டு நிறம் மாற்றிய கதை, புல் வெட்டாததால் அபராதம், விளக்கு எறியாததால் அபராதம், என்றெல்லாம் அவ்வூர் செய்திகளில் வரும்.

வானவில் ஒத்த கூறை

நம் நாட்டில் இப்படி சில கிராமங்கள் மட்டுமே மிஞ்சியுள்ளன. மன்னராட்சியாலும், ஜாதி குழுக்களாலும் மட்டுமே இந்த அளவு இந்தியாவில் கட்டுப்பாட்டுடன் நிர்வாகம் செய்ய முடியும். சுதந்திரமும் மலிவான் சிமெண்டும் வீடுகட்ட வங்கிக்கடனும் வந்ததால் பாரதத்தில் வீடு மனை  தொழில் மனோதர்ம புயல் வீச இண்டர்நெட் கம்பெனிகளை போல் எண்ணத்திலும் வண்ணத்திலும் உயரத்திலும் அகலத்திலும் அழகிலும் அழுக்கிலும் துடிப்பிலும் இடிப்பிலும் வடிவமைப்பிலும் செடியிழப்பிலும் பலவிதமாய் பரிணமித்து பரவியுள்ளது.

குடிசைகளும் ஓட்டுவீடுகளும் பங்களாக்களும் பணம் கிடைத்த மனம் படைத்த நேரத்தில் சிமெண்ட் வீடுகளாக நாடு முழுவதும் மாறி வருகின்றன. ’வாஸ்த்து கலர்’ என்ற பெயரில், சிலர் கண்ணை கவர்ந்தும் சிலர் கண்களுக்கு கேவலமாகவும், கடந்த பத்தாண்டில், பலவீடுகள் பூசப்பட்டுள்ளன. பாடபுத்தகத்தில் டோரிக் தூண், ஐயோனிக் தூண், சமமான கூறை, சாய்ந்த கூறை, வளைவு கூறை என்றெல்லாம் உண்டு. மேல்தட்டு மக்களுக்கு இவ்வித வீட்டமைப்புகளை சலிப்புடனும் ஏளனமாகவும் பார்க்கலாம். என் வீட்டில் இந்த நிறங்களையோ, அமைப்பையோ விரும்பாவிடினும், என் கண்ணிற்கும் எண்ணிற்கும் இவை ஏளனமாகவோ பாமரமாகவோ தெரியவில்லை. அவரவர் ரசனையும், தனி மனித அழகியலும், தெருவை மிளிரவைக்கும் செங்கல் வானவில்லும், செல்வப்பெருமையும், தன்னிறைவும், என் கண்ணிற்கு தெரிகின்றன. செடிகளும் மரங்களும் சேர்ந்தால் இன்னும் சிறப்பாய் இருக்கும்.

மாமல்லபுரத்திலும் காஞ்சி கைலாசநாதர் கோவிலிலும், ராஜசிம்ம பல்லவனின் கல்வெட்டுகள் உள்ளன. இவற்றில் தன்னை அத்யந்தகாமன் (எல்லையில்லா எண்ணமுள்ளோன்) என்று அழைத்துகொள்கிறான். ஏழுவித அமைப்பில் ஒற்றைக்கல் கோவில்களை மல்லையில், பலவித அமைப்பில் அங்கும் காஞ்சியிலும் பனமலையிலும் கட்டிய இவன் கலையை ரசிக்க காஞ்சிபுரம் சென்ற போது, பாண்டவதூத பெருமாள் சன்னதி தெருவில் கண்டு நான் எடுத்த வீடுகளின் படங்களை இங்கு காட்டியுள்ளேன். இவற்றை கட்டியவர்களும் எல்லையில்லா எண்ணமுள்ளேரே. 

பால்கனியிலா வீடு - கொடிதவழ, மூடியும் மூடாமல் ஒரு பால்கனி - முக்கால் மூடி கோலமுடன் பால்கனி - வளைவு வாசலுடன் படிகள், மூடி சிமெண்ட் ஜன்னலுடன் படிகள்

கம்பு அடை

கல்கியின் “சிவகாமியின் சபதம்” கலை ஆர்வம் மட்டும் தூண்டாமல் சுவை ஆர்வமும் தூண்டியது. கம்பு அடை ருசிக்க ஆவல் வந்தது. சமையல்காரர் ராமசாமியிடம் கேட்டேன் – அவர் ராகி அடை செய்ததாக நினைவு. சில ஆண்டுகளுக்கு பின், வேறு சில சமையல்காரர்களுக்கு வந்து சென்று, என் இல்லத்தில் இன்று சமையல் செய்யும் இந்திரா அம்மா வந்தார். அவரும் அதே ராகி அடை செய்தார். வெங்காய்ம் கலந்த கார அடையும், வெல்லம் கலந்த இனிப்பு அடையும்.

சமீபத்தில் தன் சொந்த ஊராம் சேலத்திற்கு சென்ற பொழுது, கம்பு அடை மாவை வாங்கி வந்து, முந்தாம் நாள் – சனிக்கிழமை - செய்து கொடுத்தார். தொட்டுக்க வெல்லம்-வெண்ணையும், வெங்காய சட்டினியும் சுமார் தான். ஆனால் சாம்பார் ஒஹோ! பிரமாதம்.

A temple in a river island

Nrpatunga pallava temple on island in Paalaru

On Tuesday, Sept 24, with friends, Siva, Bhusha and VSS, I visited Vaayalur near the Paalar river, to see the temple accredited to RajaSimha and see his genealogical inscription of 57 generations of the Pallavas. There was only one pillar with his inscription. I could not read it because it was not clear and the light was harsh. But the folks there pointed us to another temple on an island on the other side of the Paalar, built by the much later Nrpatunga Pallava. This is the photo onthe left, but as you can see it is completely "modernised" with cement and paint and shutters, and if there are any inscriptions, they are all gone.

Lion sculpture in Nrpatunga temple

A lion sculpture, perhaps of Pallava antiquity stands mutely there.

But the locale is still beautiful and would be more so if the river had more flowing water. This was in a village called Paramesvara mangalam, probably a Brahmin settlement, commissioned by Paramesvara Pallava, son of Narasimha Varma, conqueror of Vatapi.

After this, we moved on to the nearby Naththam Paramesvara mangalam section of the village, which had another old temple modernised by recent activity - you can see the scattered old sculptures nearby, discarded like so much trash.

Bikshatana in a koshtam

The priest said that some visitor told him that this was built by Paramesvara Pallava - if so it must have been in brick, because granite structural temples were begun by Paramesvara's son RajaSimha, as per scholars. The temple had a Chola structure, with the signature Lingodhbhava sculpture in the rear koshta.

The villagers believed that the Nrpatunga temple is older, but I told them he came 200 years after Paramesvara.

After we visited some megalithic burial site in Tirupporur and Siruthavur.

PS: Blogger seems to limit number of photos I can upload...

Paranjothi Yathirai

After Mamallapuram in 2010, our second Site Seminar was in Ajanta & Ellora in January 2011. I wrote the following essay in April 2011, after our visit, explaining why I was inspired to visit these two places. We called this trip Paranjothi yathirai...

Paranjothi Yathirai

About ten years back, in 1999, I read Kalki's epic historical novel, Sivakaamiyin Sabatham. It was one of the most fascinating books that I have ever read, not only because of the gripping story and Kalki's narration, but for its historical sweep, its foundation on reality, the fulsome admiration of and pride in the artistic, sculptural, literary, religious, military, technological, administrative and scientific achievements of our ancestors upto that era.

Add to this, the brilliance of the Mahendra Varma Pallavan and his fictional antagonist, the Buddhist bikshu, Naganandhi; and the depictions and descriptions of four wonders - Kanchi, Vatapi, Mahabalipuram and Ajanta, the last two of which have changed little. Here was the perfect recipe to ignite the imagination, wonder and curiosity of a soul that had dried up.
After my return to India, this inspired visits to Kanchi and Mamallapuram with altered mind and eager eyes, but an undeveloped sense of aesthetics.

I read several books on Indian history after that, all in English. AL Basham, Burton Stein, Abraham Eraly, Charles Allen, John Keay, ibn Batuta, al Beruni, even Jawaharlal Nehru. Among these Charles Allen most changed my perspective, opening my eyes to the contributions of the British to Indian history, art, sculpture, culture and heritage; not merely that they were one-dimensional colonialists as portrayed in our classroom syllabus or media coverage. I later became aware of Nilakanta Sastri and PT Srinivasa Iyengar, whose accounts of Tamil history take things to a whole other level. It was around this period that I also visited Ajanta, was blown away by the monuments of Ellora, and rather underwhelmed by the paintings of Ajanta, which were cryptic and chaotic.

Then came the series of lectures by Chitra Madhavan, the encounter with Prof Swaminathan, both quantum leaps, like my first reading of Kalki. If my artistic soul was ignited by Kalki, it was rasied to an inferno, by these two people. And I discovered that Mahendra Varma Pallavan surpassed even Kalki's portrayal; which was also true of the monuments of Mallai, the temples of Kanchi and paintings of Ajantha. Mahendra Varma's worthy successors had wrought wonders, lost to history and the collective consciousness of the Indian public, but these were revived by an amazing set of English orientalists, passionate, scholarly, systematic and deserving of our gratitude; they had help from some French and Indian compatriots - all these were brought to light by Prof Swaminathan's marvellous manuscript on Mallai. And after that three day trip, I just had to read about Ajantha, which I found out he had also written a manuscript about. My first two attempts at provoking the site visit failed, but fortunately Mr Narayanaswamy was able to succeed. And in honour of Sivakaamiyin Sabatham, whose first section is called Paranjothi Yathirai......well you know the rest.

Cave 1, Mahaa Janaka Jaataka panel, Ajanta

Gopu in Cave 16, Ellora

External view, cave 16, Kailasanatha temple, Ellora

Atyantakaama Ashrama Vijaya

In January 2010, as the first Site Seminar of the Tamil Heritage group, under the guidance of Prof Swaminathan, we spent three days in Mamallapuram. The following text is the email I sent in September 2009 out as an introduction to the preparatory meetings we held before our site seminar.

Atyantakaama Ashrama Vijaya

Maamallapuram is today considered a tourist spot, a quick getaway, a sleepy hamlet, and a seaside resort. In most people’s minds, its chief attraction is its proximity to Madras, and its uniqueness seems to be that it has temples without priests and sculptures without roofs.

There’s an ocean of ignorance between the history and significance of Maamallapuram and its perception in the public mind. In reality, it was a laboratory of art and sculpture, an open air museum patronized by a dynasty of dynamic monarchs, a granite canvas for grantha calligraphy, a field of stone planted with immortal monuments by artists with fertile imaginations. It stands unique in its diversity of architecture. In grace it has sometimes been equalled, but rarely surpassed. It was the epicentre of a cultural earthquake, whose aftershocks reverberated for a thousand years. Its impact spread across the land, and even crossed the oceans. It was a thriving commercial port, Kadal Mallai, for the first empire of Tamilakam, the Pallavan. But as subtle as the sculptures, are the unsolved mysteries it poses; about authorship, inspiration, incompleteness, paucity of literary references, even its influences and a later loss of imagination.

To have something so magnificent nearby and not revel in it, and share in its marvels, is akin to visiting a restaurant to merely smell the food. Today there are people across a wide spectrum of professions and backgrounds, with a thirsting curiosity to imbibe deeply of the spirit and the saga of Mallai, so that they may in turn spread such awareness among others, so history and art appreciation may come alive once more, a thousand years after they were created.

To this purpose, we propose a seminar at Mallai. This shall comprise an introduction to the history, guided visits, lectures by experts, artistic performances, sessions for feedback and free exchange of opinions. Thematically, there are four types of monuments at Mallai, the only such place in the world. These are cave temples, monoliths, structural temples and open bas-reliefs. They are scattered geographically, and there is a historical evolution with marked stylistic variations.

A proper, patient study would take at least three days, one day each for the caves, the monoliths and the structural temples (reliefs are a feature of all of the above).

As preparation for the seminar, the participants must have at least a brief knowledge of :

• Early Tamil history
• The Pallava dynasty, especially from Mahendra Varma to Rajasimha
• The evolution of temple architecture
• Bilingual nature of Tamil country
• The invention and use of Pallava grantha
• Abandonment and burial of monuments and rediscovery by Europeans
• Some elements of archaeology
• The neighbours of Pallavas – the Pandyas and the Chalukyas
• Influence of Pallava art and architecture on India and South Asia
• Successors of the Pallavas – Cholas, Pandyas, Vijayanagara and Nayaks – and their contributions.
• A brief overview of Hindu mythology, especially of characters featured in Mallai sculpture
• Mallai as a port

Balaji Dandapani, Umapathy sthapathi, Prof Swaminathan, Gopu, Prof Baluswami, Ashok Krishnaswami, R Chandrasekhar - at Great Himalayan Panel, Mamallapuram

This is a link to Prof Swaminathan's Powerpoint on Mallai.

PS: 1. Mr KRA Narasiah believes Mallai could not have been a port, because it is not a river mouth and it is too rocky for ships.

2. We only had lectures on five of the above topics.

3. Ajanta/Ellora was next, I will post my essay on that next.

4. Please remember, all this happened in 2009/2010. Our current plan is to visit Gujarat for a site seminar in January 2014

வரப்புயர்த்திய வல்லவன்

செப்டம்பர் 11, நியூ யார்க் நகர உலக வர்த்தக மைய கட்டிடங்கள் விமானங்களால் இடிந்து விழுந்ததற்காக உலகத்தாலும், சுப்பிரமணிய பாரதியின் நினைவு நாளாக தமிழராலும், பூமிதான திட்டம் வகுத்து நடத்திய வினோபா பாவேவின் பிறந்த நாளாக சிலராலும், விவேகாநந்தரின் சிகாகோ உரைக்காக சிலராலும் அனுசரிக்கப்படும்.

செப்டம்பர் 12, நார்மன் போர்லாக் என்ற விவசாய ஆய்வாளரின் நினைவு நாள். இவர் இறந்தது 2009 ஆம் ஆண்டு. இன்று இரவு (செப்டம்பர்) சென்னை தியாகராய நகரிலுள்ள தக்கர் பாபா பள்ளியில் வி.எஸ்.ஸ்ரீநிவாச சாஸ்த்திரியை பற்றி திரு.விப்ரநாராயணனின் உரைக்குப் பின், ரசாயன ஆசிரியர் மோகன், வினோபாவை பற்றி சிறு உரையாற்றினார். நாளை போர்லாக் நினைவு நாள் என்றேன். யார் அவர் என்றார். உலகில் பாமரர் மட்டுமன்றி அறிஞர் பலரும் சான்றோர் பலரும் போர்லாகை பெயர்கூட அறியார் என்று நம்பலாம்.

இளம் வயதில் போர்லாக்

யார் இந்த போர்லாக்? காந்தி மாவோ டெங் ஹிட்லர் சர்ச்சில் அடாடர்க் ஸ்டாலின் கோர்பாசெவ் அடேனார் ரூசவெல்ட் ரீகன் தாச்சர் போன்ற அரசியல் தலைவர்களை மிஞ்சி, ஐன்ஸ்டைன் ருதர்போர்ட் வாட்சன் பார்டீன் வான்நியூமன் ஃபார்ண்ஸ்வர்த் மார்ட்டின்கூப்பர் ஜாப்ஸ் ஸுகர்பர்க் பில்கேட்ஸ் போன்ற விஞ்ஞான தொழில்நுட்ப மேதைகளை மிஞ்சி, கீன்ஸ் ஹாயக் ஃப்ரீட்மன் ஆகிய பொருளியல் வல்லுனர்களை மிஞ்சி, இருபதாம் நூற்றாண்டு மாமனிதராய், அருட்பெருஞ்சுடராய், சான்றோராய், உலகெலாம் ஓதற்கறியவராய், நான் நினைப்பவர் நார்மன் போர்லாக். நான் மட்டும் அல்ல…

“வரப்புயர” என்ற ஔவையின் காலம் கடந்த கவிதைக்கு தக்கதோர் தலைவன் இவனே.

பசுமை புரட்சியின் தந்தை.

நார்மன் போர்லாக்

“ஜனத்தொகை பேரபாயம்” என கற்றோரை கதிகலக்கும் ஒரு பூச்சாண்டி, இன்றும் உண்டு. உலக வெப்பமயமாக்கல் பூச்சாண்டியும், பொருளாதார சீரழிவு பூச்சாண்டியும், சில வருடங்களாக பெரிதாய் ஊதப்பட்டு, ஜனத்தொகை பூச்சாண்டி கொஞம் சோணியாகிவிட்டான். 1960களில் பஞ்சத்தால் இந்தியாவும் சீனாவும் பெரும் இன அழிவு காணும், மக்கள் கோடி கணக்கில் செத்து மடிவர், என்றெல்லாம், உலகமே மிரண்டு, அமெரிக்காவிலிருந்து இந்திரா காந்தி கையேந்தி கெஞ்ச கப்பல் கப்பலாய் கோதுமை மூட்டை வந்திறங்கி, ஒரு பெரும் பஞ்சம் தவிர்க்கப்பட்டது. என் தலைமுறை பிறந்தது; வாழ்கிறது. அன்று இருபது கோடிக்கு சோறில்லை என்று பெரும் பீதி. இன்று நூற்றி இருபது கோடி இந்தியருக்கும் நூற்றி நாற்பது கோடி சீனருக்கும் எந்த பஞ்ச பயமும் இல்லை.

எப்படி?

கோதுமை செடிகளுக்கு ரஸ்ட் என்று ஒரு வியாதி வரும். இரும்புக்கு வரும் துரு அல்ல; இது ஒரு வகை காளான். அதை அகற்ற ஆய்வு செய்தார் போர்லாக். ரஸ்ட் கிருமிகள் காற்றில் பரவின. ஜெட் விமானங்கள் அப்பொழுது இல்லை. ஆனால் உலகெங்கும் வீசும் அதிவேக ஜெட் காற்றில் ரஸ்ட் கிருமிகள் பரவுவதை அவர் ஆய்வு காட்டியது. அருவடை காலத்தில் இக்காற்றில் ஏறி ரஸ்ட் கிருமி உலகெங்கும் பரவி பெரும் பஞ்சம் செய்தது. பூச்சிகொல்லிகளால் மட்டும் இதை அழிக்கமுடியாது. வெவ்வேறு காலத்தில் அருவடைக்கு தயாராகும் கோதுமையை செயற்கையாக உருவாக்கி அருவடை கால இழப்பை பெரிதும் குறைத்தது போர்லாகின் முதல் வெற்றி. “இயற்கை விவசாயம், அந்த்கோ” என்மனார் ஊடகப்புலவர். “விவசாயம் என்பதே முழுக்க முழுக்க செயற்கை” என்று எதிர்த்துப் பேச ஒரு நக்கீரனையும் காணோம்.

ஆள் உயரம் வளர்ந்த நெல் கதிர்களில் ஒரு கையளவு நெல் இருக்கும். அதில் பாதி உயரம் வளரும் நெல்லில் இரண்டு கையளவு நெல் இருக்கும். ஒரே நிலத்தில் இருமடங்கு நெல் வளர்ந்தால் இரு மடங்கு மக்கள் உண்ணலாம். இது தான் போர்லாக் செய்த பசுமை புரட்சியின் அடிப்படை கணக்கு. இதற்கேற்ற குள்ள கோதுமையை செய்தது போர்லாகின் இரண்டாம் வெற்றி. ஆனால் மெக்ஸிகோவில் விஞ்ஞானத்திற்கு எட்டிய வெற்றி வயலுக்கு எட்டவில்லை. அங்குள்ள பல விவசாயிகளுக்கும் அரசிற்கும் போர்லாகின் விஞ்ஞானத்தின் மீது சந்தேகங்கள் பெரிதும் இருந்தன. (மரபணு பூச்சாண்டி காட்டி நகரத்தில் வாழும் நடுத்தர மக்களை மிரட்டுவது ஊடக மேதைகளுக்கு நல்ல பொழுதுபோக்கு. விஞ்ஞானம் கிலோ என்ன விலை என கேட்கும் கலையுலக ஜாம்பவான்களும் சமூக முன்னேற்ற வண்டு முருகர்களுக்கும் இது ஒவ்வா நன்மை.)

இந்தியாவிலும் பாகிஸ்தானிலும் பஞ்சம் ஏற்படும் சூழ்நிலை இருந்ததால் இங்கே தன் கோதுமையை பரிசோதித்தார். முதலில் மெக்ஸிகோவைப் போல இங்கும் பல தடைகளும் சவால்களும் இருந்தன. நெல்லுக்கு பிச்சை எடுக்கும் நிலையிலும் இரு நாட்டிற்கும் இடையே போர் மூளும் நிலையும் வந்ததாலும், சி சுப்ரமணியன் என்ற அமைச்சரின் ஆதரவாலும், இரு நாட்டின் பஞ்சாப் மாநில விவசாயிளின் வரவேற்பினாலும், அணைகள் கட்டியதால் தண்ணீர் வசதிகள் இருந்ததாலும், போதுமான செயற்கை எரு தயாரிக்க முடிந்ததாலும், மெக்ஸிகோவில் விதையா நெல், பருவத்தை மீறி பாரதத்தில் பழுத்தது. சில வருடங்களில் ஐஆர்20, ஐஆர் 8 போன்ற அரிசி வகைகளும் படைக்கப்பட்டு, அதற்கு பின் இந்தியாவும் பாகிஸ்தானும் நெல்மல்கும் நாடாய் மாறின. ஐஆர் என்பது International Rice Research Institute என்ற ஆராய்ச்சி நிறுவனத்தின் முதலெழுத்துக்கள். எம் எஸ் சுவாமிநாதன் தலைமையில் இந்தியாவில் இந்த ஆய்வுகள் நடந்தன.

1970 இல் நார்மன் போர்லாக் அமைதிக்கு நோபல் பரிசு பெற்றார். சி சுபரமணியன் பாரத் ரத்னா விருது பெற்றார். நார்மன் போர்லாகும் எம் எஸ் சுவாமிநாதனும் பத்ம விபூஷன் பெற்றனர். அவர் பிறந்த நாளான மார்ச் 25 இல் நான் என் முதல் வலைப்பதிவில் ஹாபர்-பாஷ் பற்றி எழுதினேன்.

பல்லாண்டு பல்லாண்டு பல்லாயிரத்தாண்டு பலகோடி நூறாயிரம்

நெல்லாண்ட வரப்புயர் போர்லாகே, நின் பணி செவ்வி திருகாப்பு.

திருத்தம் 28-3-2015

1. எம் எஸ் சுவாமிநாதன் பாரத் ரத்னா பெற்றதாக தவராக எழுதியிருந்தேன். அவர் பத்ம ஸ்ரீ, பத்ம் பூஷன், பத்ம் விபூஷன் பரிசுகள் பெற்றுள்ளார். 

2. இருபதாம் நூற்றாண்டில் நான்கு பசுமை புரட்சிகள் நடந்திருக்கின்றன என்பது என் கணிப்பு. அந்த வரிசையில் போர்லாகின் பசுமை புரட்சி நான்காம் புரட்சி. இவற்றுள் மூன்றை பற்றி எழுதியுள்ளேன் - சுட்டிகள் கீழே. பாசன புதுமைகளை நான்காவது புரட்சியாக கருதுகிறேன் - பெரும் அணைகட்டுகள், மின்சார பம்புகள், நெடுநீள கால்வாய்கள், சொட்டுநீர் பாசனம் போன்றவை இதனுள் அடங்கும். இதை பற்றி நான் எழுதவில்லை. ஆனால் பக்ரா நங்கல் போன்ற பெரும் அணை திட்டங்களும், அவற்றை ஜவஹர்லால் நேரு பாரதத்தின் புதிய கோவில்கள் என்று புகழ்ந்ததும் நாடறிந்தவை.

மற்ற பசுமை புரட்சிகள்

1. செயற்கை எரு - காற்றை கறந்து எரு படைத்த மேதையர் 
2. டீசல் வண்டிகள் - டீஸல் பென்ஸ் செய்த பசுமை புரட்சி

On Teachers Day

On Teachers day, I was honored to give a lecture on Indian Astronomy & Mathematics to the teachers of Hindu senior secondary school, Indira Nagar, Madras, almost one month after the same to their 9th class students. The teachers were as interested and as curious as the students. They all filled the back rows of chairs, leaving the front rows empty until the Principal asked them to move forward, they broke into excited chatter occasionally, some were excited, others sedate; in fact they behaved exactly like their students did a month back (or daily, depending on your perspective!) But the teachers showed more patience. I enjoyed it. Thanks to Tara Prasad, sanskrit teacher at the school and their principal, Ms Padmini, who was very supportive.

A special privilege was having three of my gurus in attendance - Prof Swaminathan, "Nagupoliyan" Balasubramanian and Mr KRA Narasiah- along with Siva Thiagarajan, Numismatic expert & educationalist. 

My father, Rangarathnam, (on left, spectacles), with his students, Vivekananda College

ஆசிரியர் தினமன்று, சென்னை இந்திரா நகர் உயர்நிலை பள்ளியில், ”இந்திய விண்ணியலும் கணிதமும்” பற்றி பேச அழைத்தனர். சென்றமாதம் இதே பள்ளியில் ஒன்பதாம் வகுப்பு மாணவர்களுக்கு, இதே உரையாற்ற, என்னை அழைத்திருந்தனர். மாணவர்களைப் போலவே, ஆசிரியர்களும் கடைசி வரிசைகளில் அமர்ந்தனர். பள்ளித் தலைவர் சொல்லி முன் வரிசைக்கு வந்தனர். திடீர் திடீரென்று தமக்குள் பேசிக்கொண்டனர். புதிதாய் எதுவும் சொன்னால், கிண்டலடித்தால் ஆர்வமும் சிரிப்பும் தானாக எழுந்தன. பொதுவாக தங்கள் மாணவர்கள் எப்படி நடந்துகொண்டனரோ அப்படியே நடந்துகொண்டனர். பொருமை மட்டும் கொஞ்சம் அதிகம். மிகவும் ரசித்தேன். என்னை பேச அழைத்த பள்ளியின் ஸம்ஸ்கிருத ஆசிரியர் தாரா பிரசாதிற்கும், ஊக்குவித்து ஆதரித்த பள்ளி தலைவர் பத்மினிக்கும் எனது நன்றி.

என் குருக்களான பேராசிரியர் சுவாமிநாதன், "நகுபோலியன்" பாலசுப்ரமணியன், எழுத்தாளர் கே.ஆர்.ஏ நரசையா, மற்றும் மென்பொருள் கல்வித்துறை நண்பர் சிவா தியாகராஜன் முன்னிலையில் பேச வாய்ப்பு கிடைத்தது, மேலும் சிறப்பு.

ஸமஸ்கிருதம் புரிகிறதே!

மஹாவீரர் என்ற கணிதமேதை, ஒன்பதாம் நூற்றாண்டில், அமோகவர்ஷ நிருபதுங்கன் என்ற அரசனின் (இன்றைய கர்நாடகத்தில்) அவையில் இருந்தார். கணித ஸார ஸ்ங்கரஹம் என்ற நூலை இயற்றினார். இதுவே ஸமஸ்கிருதத்தில் முதல் கணித நூல். இதற்கு முன் ஜோதிட நூல்களின் ஒரு அத்தியாயமாகவே கணிதம் இடம்பெற்றது. சமீபத்தில் (ஆகஸ்ட் 31)  “இந்திய விண்ணியல் – வேத காலம் முதல் 16ஆம் நூற்றாண்டு வரை” என்ற தலைப்பில் சென்னை ஆழ்வார்பேட்டையில் ப்ரெயின்ஸ் ட்ரஸ்ட் குழுவிற்கு நான் உரையாற்றினேன். இன்னூலில் வரும் கவிதையின் ஒரு பகுதியை படித்து விளக்கினேன். உரை முடிவில் ஓரிருவர் ”எனக்கு ஸமஸ்கிருதம் தெரியாத போதும், இது மட்டும் புறிகிறதே” என்றனர். உங்களுக்கு எப்படி? என் மொழியாக்கம் கீழே.

लौकिके वैदिके वापि तथा सामायिकेऽपि य: |
व्यापारस्तत्र सर्वत्र संख्यानमुपयुज्यते || ९
कामतन्त्रेऽर्थतन्त्रे च गान्धर्वे नाटकेऽपि वा|
सूपशास्त्रे तथा वैद्ये वास्तुविद्यादिवस्तुषु || १०
छन्दोऽलङ्कारकाव्येषु तर्कव्याकरणादिषु |
कलागुणेषु सर्वेषु प्रस्तुतं गणितं परम् || ११

லௌகிகே வைதிகே வாபி ததா ஸாமாயிகேபி ய

வியாபாரஸ்தத்ர் ஸர்வத்ர ஸங்க்யானம் உபயுஜ்யதே

காமதந்த்ரே அர்த்ததந்த்ரே ச காந்தர்வே நாடகேபி வா

ஸூபஷாஸ்த்ரே ததா வைத்யே வாஸ்துவித்யாதிவஸ்துஷு

சந்த அலங்கார காவ்யேஷு தர்க்க வ்யாகரணாதிஷு

கலாகுணேஷு ஸர்வேஷு ப்ரஸ்துதம் கணிதம் பரம்

லௌகிகத்தில் வேத கல்வியில் ஸமயத்தில்

வியாபாரத்தில் எதிலும் கணிதம் உபயோகப்படும்

காமதந்திரத்தில் அர்த்ததந்திரத்தில் காந்தர்வத்தில் (இசையில்) நாடகத்தில் (கூத்தில்)

சமையலில் (ஸூபசாத்திரம்) மருத்துவத்தில் (வைத்தியம்) கட்டடகலையில் (வாஸ்து)

சந்ததில் அலங்காரத்தில் காவியத்தில் தர்க்கத்தில் இலக்கணத்தில் (வ்யாகர்ணம்)

கலைகுணங்களில் எங்கிலும் கணிதம் பரம்புகழ் என்பர்.

Some slokas of Indian astronomy – இந்திய வானவியல் கவிதைகள்

यजुरवेदाङ्ग  ज्योतिषः –  Yajur Vedaanga Jyotisha - வேதாங்கஜோதிடம்

वेदाहि यज्ञार्तम् अभिप्रवृत्ताः कालानुपूर्व्या विहिताश्च यज्ञाः ।

तस्माद् इदं कालविदानशास्त्रं यो ज्योतिषम् वेद स वेद यज्ञान् ॥       

வேதாஹி யஜ்ஞார்தம் அபிப்ருவ்ருத்தா காலானுபூர்வ்யா விஹிதாஷ்ச யஜ்ஞா

தஸ்மாத் இதம் காலாவிதானஷாஸ்த்ரம் யோ ஜ்யோதிஷம் வேத ஸ வேத யஜ்ஞான்.

Vedas have been revealed for performance of sacrifices - yajnaas. But to perform yajnaas, one must understand the subject of Time. That he who performs yajnaa, is this Jyothisha(created), the Science of Time. – Yajur Vedaanga Jyotisha

வேதங்கள் யாகங்களை செய்வதற்காக சொல்லப்பட்டன. யாகம் செய்ய காலம் அறிந்திருக்க வேண்டும். யாகம் செய்பவன் காலமும் அறியவே இந்த ஜோதிட சாத்திரம்.

आर्यभटीयम्  – Aryabhateeyam - ஆரியபடீயம்

प्रणिपत्यैकमनेकं  कं सत्यां देवतां परं ब्रह्मा |

आर्यभटस्त्रीणी गदति गणितं कालक्रियां गोलं ||  दशगीतिका 1

ப்ரணிபத்யேகமனேகம் கம் ஸத்யாம் தேவதாம் பரம் ப்ரம்மா

ஆர்யபடஸ்த்ரீணீ கததி கணிதம் காலக்ரியாம் கோலம்.

Bowing to Param Brahma who is One, Many, Deity of Truth,

Aryabhata states Three – Mathematics, Time, Sphere.

ஒன்றாம் பலவாம் மெய்ப்பொருளாம் பரம்பொருளை வணங்கி

ஆர்யபடன் உறைக்கின்றான் மூன்றிவை கணிதம் காலவிதி கோளம் – தஷகீதிகா 1

भुजावर्गः कोटीवर्गश्च कर्णवर्गः |
The square(varga) of side(bhuja) plus square of perpendicular(koti) (of right triangle) is square of hypotenuse(karNa).
புஜவர்கமும் கோடிவர்கமும் கூட்டினால், அது கர்ணவர்கம்.

त्रिभुजस्य फल शरीरं समदलकोटी भुजार्ध संवर्ग: ।
த்ரிபுஜஸ்ய பல ஷரீரம் சமதளகோடி புஜார்த ஸம்வர்க
A triangle’s area is the result of multiplying the perpendicular by half the side.
முக்கோணத்தின் பரப்பளவு, பாதி பக்கத்தையும் உயரத்தையும் பெருக்கின் கிடைக்கும்.

 वर्ष द्वादश मासास्त्रिंशद्दिवसो भवेत् स मासस्तु ।
षष्टिर्नाड्यो दिवसः षष्टिश्च विनाडिका नाडी ॥
வர்ஷ த்வாதஷ மாஸா த்ரிம்ஷத்திவஸோ பவேத ச மாஸஸ்து
ஷஷ்டி நாட்யோ திவஸ ஷஷ்டி ச விநாடிகா நாடி
 A year has 12 months, a month 30 days A day has 60 naadis, a naadi has 60 vinaadis
 வருடம் பன்னிரண்டு மாதம் மாதமோ முப்பது நாள் அறுபது நாடி ஒரு நாள் அறுபதே விநாடி ஓர்நாடி

ब्रह्मस्फुट सिद्धान्तम् – Brahma Sphuta Siddhaantam - ப்ரமஸ்புட ஸித்தாந்தம்

ब्रह्मोक्तं गृहगणितं महता कालेन यत् खिलीभूतम् ।

अभिधीयते स्फुटं तत् जिष्णुसुत ब्रह्मगुप्तेन ॥ 1 ॥

ப்ரம்மோக்தம் க்ருஹகணிதம் மஹதா காலேன் யத் கிலீபூதம்

அபிதீயதே ஸ்புடம் தத் ஜிஷ்ணுசுத ப்ரம்மகுப்தேன.

Brahma’s planet calculations have deteriorated with time. 

So Jishnu’s son Brahmagupta states these corrections

ப்ரம்மாவின் எந்த கோள்கணிதம் காலப்போக்கில் அழுகிவிட்டதோ

அதற்கு ஜிஷ்ணுமகன் ப்ரம்மகுப்தாவினால் திருத்தம் உரைக்கப்படுகிறது

Brhat Samhita बृहत्संहिता ப்ருஹத்ஸம்ஹிதம்

मुनिविरचितमिदमिति यच्चिरन्तनं साधु न मनुजग्रथितम् ।

तुल्येऽर्थेऽक्षरभेदादमन्त्रके का विशेषोक्तिः ॥

முனிவிரசிதம் இதம் இதி யச்சிரந்தனம் ஸாது ந மனுஜ க்ரதிதம்

துல்ய அர்த்தே அக்‌ஷர பேதாத் அமந்த்ரகே கா விஷேஷோக்தி

What difference is there between the statement of men and ancient sages, when merely words are different but meaning is the same? In matters, other than mantras, why revere sages’ words as truth above the words of men?

முனிவர் உரை தொன்மை, அதனால் உண்மை, ஆனால் மனிதர் நூல் அப்படி இல்லை என்றிருக்க வேண்டா

மந்திரமிலா நூலில், பொருள் ஒன்றாயின், சொல்லில் வேறுபட்டால், அதில் என்ன தவறு?

Tantra Sangaraha  तन्त्रसंग्रह  தந்த்ர ஸங்கரஹம்

हे विष्णो निहितं कृत्स्नं जगत् त्वय्येव कारणे |

ज्योतिषां ज्योतिषे तस्मै नमो नारायणाय ते ||

ஹே விஷ்ணோ நிஹிதம் க்ருத்ஸ்நம் ஜகத் த்வை ஏவ காரணே

ஜ்யோதிஷாம் ஜ்யோதிஷே தஸ்மை நமோ நாராயணாய தே

Hey Vishnu, Thou are the Cause of all creation

Astronomers shine because of you, I salute you Narayana

விஷ்ணுவே எல்லா படைப்பிற்கும் நீயே காரணம்

ஜோதிடர் ஜொலிப்பதும் உன்னால் நாராயணா உனக்கு வணக்கம்

Link to VarahaMihira's poem on Agastya

Some quotes I like

Politics is the art of the possible - Otto von Bismarck
Science is the art of the soluble - Peter Medawar

Guano, while no saint, performs many miracles - Alexander von Humboldt

A cynic is someone who knows the price of everything and the value of nothing - Oscar Wilde

Self-sufficiency is just another word for poverty - Matt Ridley

Understand what a miracle a flower is - Gautama Buddha

Ordinary people admire the extra-ordinary. Extra-ordinary people admire the ordinary - Confucius

The human race is the only one that gets more prosperous, as it grows more populous - Matt Ridley

When one’s calculations disagree with planetary positions, one must revise calculations, since planet wont adjust their paths & speeds to suit your calculations - Parameshvara